Η Κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει την ΕΡΤ και να πετάξει στο δρόμο 2600 εργαζόμενους. Δημοσιογράφους, τεχνικούς, διοικητικούς υπαλλήλους που θα βρεθούν στο δρόμο εν μία νυκτί με έναν απαράδεκτο και αυταρχικό τρόπο που εάν μη τι άλλο παραπέμπει σε άλλες εποχές που κανείς δεν θέλει να θυμάται.
Είναι η πρώτη φορά σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως άκουγα χθες να λένε στην ΕΡΤ, που κυβέρνηση αποφασίζει να κλείσει δημόσια τηλεόραση. Δεν ξανάγινε αυτό και καμία δικαιολογία δεν υπάρχει.
Ο τρόπος με τον οποίο ανακοινώθηκε το «λουκέτο» από τον κ. Κεδίκογλου είναι πράγματι προκλητικός. Με περιτύλιγμα διάφορες επισημάνσεις που ακούγονται καλά στα αυτιά των πολιτών, η Κυβέρνηση έβαλε τη λάσπη στον ανεμιστήρα και ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσίασε μία δημόσια τηλεόραση που ήταν άντρο αδιαφάνειας.
Ουσιαστικά όμως με την απόφαση αυτή, η Κυβέρνηση έρχεται να ικανοποιήσει ακόμη μία επιθυμία – εντολή της τρόικας για άμεσες απολύσεις από το δημόσιο και μάλιστα σε έναν τομέα, αυτό της ΕΡΤ, ο οποίος δεν φέρει και μεγάλη… εκτίμηση από τον πολύ κόσμο, καθώς έχει περάσει η… αντίληψη ότι στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής κάποιοι πληρώνονται αδρά χωρίς να κάνουν τίποτα.
Και όμως εμείς σε επίπεδο Θεσσαλίας, βλέπαμε παντού τους συναδέλφους μας δημοσιογράφους να είναι παρόντες στη μάχη της ενημέρωσης. Τους τεχνικούς να ξημεροβραδιάζονται… για να βγούνε οι εκπομπές στον αέρα.
Κανείς δεν κάθονταν και πληρώνονταν τσάμπα.
Και όσοι νομίζουν ότι παρουσιάζοντας τους δημοσιογράφους της ΕΡΤ ως τεμπέληδες και τους τεχνικούς ως κηφήνες ότι δεν θα ανοίξει μύτη, γελιούνται οικτρά.
Τα όσα διαδραματίζονταν μέχρι αργά χθες το βράδυ και ενώ γράφονταν αυτές οι γραμμές, είναι ενδεικτικά του κλίματος που έχει διαμορφωθεί κατά αυτής της απαράδεκτης με τον τρόπο που έγινε απόφασης. Κανείς ενδεχομένως να μην είχε αντίρρηση εάν η Κυβέρνηση παρουσίαζε ένα σχέδιο εξυγίανσης και αναδιάρθρωσης της δημόσιας ελληνικής τηλεόρασης για να διορθώσει λάθη, αδυναμίες και παραλείψεις. Αυτό θα ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση. Η απόφαση όμως του γενικευμένου λουκέτου με 2.650 εργαζόμενους στο δρόμο είναι άλλο πράγμα. Είναι μία αυταρχική απόφαση που δεν συνάδει σε μία δημοκρατικά ευνομούμενη κοινωνία που διαπνέεται από νόμους και κανόνες.
Δεν είναι δυνατόν με μία πράξη νομοθετικού περιεχομένου να καταργείται εν μία νυκτί η δημόσια τηλεόραση. Και αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν και οι τρείς κυβερνητικοί εταίροι. Σε αυτή την απόφαση μερίδιο ευθύνης δεν έχει μόνο ο κ. Σαμαράς αλλά εξίσου ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ που εκτός από τις «κλαίουσες ανακοινώσεις» τους δεν μας είπαν τίποτα. Εάν πράγματι διαφωνούν επί της ουσίας έχουν υποχρέωση να καταστήσουν τη διαφωνία τους «ζωντανή» τώρα. Με υπεκφυγές και μεγαλοστομίες… που παραπέμπουν στο αργότερα, κανείς δεν πρόκειται να τους πιστέψει διότι μοιάζουν περισσότερο ως «Πόντιοι Πιλάτοι». Η δημοσιογραφική φωνή δεν μπορεί να σβήνει με τη ΒΙΑ, ούτε με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.
