Σόκ για περίπου 1 εκατομμύριο εργαζόμενους που αμείβονται με βάση την εθνική γενική συλλογική σύμβαση ή τις κλαδικές συμβάσεις έρχονται μειώσεις των αποδοχών κατά 10% έως 20% από τις 14 Μαΐου.
Σε 8 ημέρες λήγει η τρίμηνη μετενέργεια για περίπου 45 κλαδικές συμβάσεις που είχαν λήξει στις 14 Φεβρουαρίου. Έτσι λοιπόν, από τις 15 Μαΐου οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν τον βασικό μισθό και μόνο τα επιδόματα προϋπηρεσίας, τέκνων, σπουδών και ανθυγιεινής εργασίας, αν μέχρι τότε δεν έχει υπογραφεί νέα κλαδική (επιχειρησιακή ή ατομική) σύμβαση που να προβλέπει περισσότερα.
Οι μισθοί μπορούν να ξεκινήσουν από τα 586 ευρώ (συν τις τριετίες) για τους εργαζόμενους άνω των 25 ετών και από τα 510,9 ευρώ για όσους είναι κάτω απ’ αυτό το όριο ενώ σημειώνεται ότι όσοι εργοδότες δεν εκπροσωπούνται στις εργοδοτικές τους οργανώσεις, δεν δεσμεύονται από τις κλαδικές συμβάσεις και μπορούν να διαμορφώσουν τους μισθούς έως το επίπεδο της εθνικής συλλογικής σύμβασης.
Η έννοια της μετενέργειας ήταν γνωστή μέχρι πρόσφατα σε έναν κλειστό κύκλο νομικών, μάνατζερ όμως έγινε ευρέως γνωστή όταν εντάχθηκε στο πλαίσιο των βασικών προτάσεων-απαιτήσεων της τρόικας για αλλαγές στα εργασιακά. Και πως έγινε αυτό… Η τρόικα ενημερώθηκε «αρμοδίως» από μάνατζερ και νομικούς συμβούλους μεγάλων ελληνικών τραπεζών και επιχειρήσεων, με τους οποίους είχε πυκνές επαφές προκειμένου να χαρτογραφήσει τις λεγόμενες «στρεβλώσεις» της αγοράς εργασίας, όπως τις ορίζουν οι επιχειρήσεις. Όταν είχε στη διάθεσή της όλα τα στοιχεία παρέδωσε στην κυβέρνηση ένα κείμενο με τις απαιτήσεις της για τις αλλαγές στα εργασιακά, το οποίο ήταν ολοφάνερο ότι απηχούσε τις θέσεις των μεγαλύτερων ελληνικών επιχειρήσεων που έτσι λύνονταν τα χέρια τους.
Οι αποδοχές των εργαζομένων υπολογίζεται ότι θα μειωθούν από 15% ως 20% στην καλύτερη περίπτωση εάν και όπως προβλέπουν τα συνδικαλιστικά όργανα οι απώλειες μπορεί να είναι πολύ πιο σκληρές, καθώς το τέλος των κλαδικών συμβάσεων και η επέλαση των επιχειρησιακών – ατομικών μπορεί να φτάσει ακόμη και μέχρι 40% η μείωση των μισθών.
Ο εργασιακός μεσαίωνας πλέον είναι εδώ και καλά κρατεί. Από τη μία η λήξη της μετενέργειας και από τη άλλη οι επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις δημιουργούν ένα επικίνδυνο κοκτέιλ με θύματα τους εργαζόμενους.
Κατά τα άλλα ορισμένοι που έβαλαν την υπογραφή τους σε αυτή την απόφαση … έρχονται τώρα και μιλούν για επαναδιαπραγμάτευση. Μάλλον τελικά μας θεωρούν «κινεζάκια στα δέντρα…» διότι δεν εξηγείται διαφορετικά ότι εν όψει του νέου εργασιακού ορυμαγδού επιμένουν να μας μιλάνε… για την έξοδο από την κρίση και για την αρχή της ανάκαμψης , ανερυθρίαστα. Προφανώς «έξοδο» από την κρίση εννοούν τους μισθούς πείνας και τις μεσαιωνικές συμβάσεις. Έτσι χαίρω πολύ. Με 300 και 500 ευρώ μισθό, χαίρω πολύ, κάποια στιγμή θα γίνουν επενδύσεις… Με εργαζόμενους όμως είλωτες… μίας άλλης εποχής.
