Ακουγα προχθές τον βουλευτή Καρδίτσας Παύλο Σιούφα να επισημαίνει ότι μέχρι τώρα έχει διαθέσει τρεις φορές τη βουλευτική του αποζημίωση για τη θέρμανση σχολείων και την πραγματοποίηση έργων στην εκλογική του περιφέρεια.
Σε πολλούς αυτό μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, μπορεί ορισμένοι ενδεχομένως να τον επικρίνουν κιόλας ότι το δημοσιοποίησε γιατί αποσκοπεί σε πολιτικά οφέλη… Όπως και να το έκανε, για οποιονδήποτε λόγο να το έπραξε, αυτό που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει είναι ότι ένας βουλευτής αποποιήθηκε των αποδοχών του, γιατί θέλησε να βοηθήσει την εκλογική του περιφέρεια.
Η κοινωνική τους αλληλεγγύη και η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας εξαντλείται στην έκφραση συμπαράστασης και μεγαλοστομιών στα λόγια, αλλά στην πράξη συνεχίζουν να απολαμβάνουν έστω και με περικοπές όσα οι νόμοι που οι ίδιοι ψηφίζουν τους δίνουν το δικαίωμα να έχουν.
Και ας ξέρουν οι περισσότεροι ότι με την ψήφο τους έχουν οδηγήσει χιλιάδες οικογένειες στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Και ας ξέρουν επίσης ότι έχουν προκαλέσει μαρασμό στην αγορά και έχουν στείλει στην απόγνωση συνταξιούχους και εργαζόμενους που δεν ξέρουν πλέον τι θα τους ξημερώσει.
Τα ξέρουν… αλλά δεν τολμούν, διότι έχουν καλλιεργήσει την ψευδαίσθηση οι περισσότεροι ότι είναι οι «εκλεκτοί» της κοινωνίας που τους έταξε η μοίρα να κυβερνήσουν τον τόπο.
Τους ακούς άλλωστε να το λένε. Ενίοτε μάλιστα ορισμένοι και με στόμφο ότι «έχουν αναλάβει το βάρος των αποφάσεων τους και ότι κατά την εκτίμησή τους η χώρα μπορεί να σωθεί βάσει της πολιτικής που οι ίδιοι επικαλούνται, υιοθετούν και εφαρμόζουν. Και πράγματι μπορεί να το πιστεύουν, διότι έχουν φτιάξει τέτοια ψυχολογία και διότι κινούνται στο μικρόκοσμό τους. Από το Κοινοβούλιο στα γνωστά πολιτικά στέκια της Αθήνας, επισκέπτονται τις εκλογικές τους περιφέρειες και μέσα από τα βουλευτικά γραφεία τους νομίζουν ότι αφουγκράζονται τον κόσμο… και μέσω ερωτήσεων και επερωτήσεων νομίζουν ότι έχουν πράξει το καθήκον τους.
