Τα νέα στοιχεία για την ανεργία που
δημοσιεύονται τις τελευταίες μέρες έρχονται να επιβεβαιώσουν για μία ακόμη φορά
ότι η ύφεση έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα στην ελληνική κοινωνία. Η
ανεργία πλέον σπάει κάθε μήνα το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ και δυστυχώς
οι προβλέψεις για το επόμενο διάστημα μόνο ενθαρρυντικές δεν είναι. Η Ελλάδα
αναμένεται να επιστρέψει σε εποχές της δεκαετίας του ’60, τότε που σε κάθε
ελληνική οικογένεια υπήρχαν περισσότεροι από δύο άνεργοι με αποτέλεσμα να
εκδηλωθεί ένα μεγάλο κύμα μετανάστευσης σαν αυτό που βλέπουμε να
επαναλαμβάνεται στις μέρες μας.
Σε αυτήν την τραγική εικόνα που όλοι πλέον
παραδέχονται ήρθαν χθες να προστεθούν οι εφιαλτικές προβλέψεις του
Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ για την πορεία της ανεργίας τόσο μέχρι το τέλος
του τρέχοντος έτους όσο και κατά το επόμενο χρονικό διάστημα.
Η έκθεση υπογραμμίζει ότι αν δεν αλλάξει
δραστικά η ακολουθούμενη πολιτική και συνεχιστεί η ύφεση με τους υπάρχοντες
ρυθμούς, η ανεργία μέχρι τα τέλη του 2011 θα φτάσει στατιστικά το 29% και στην
πραγματικότητα το 34%. Προβλέπεται επίσης ότι θα παραμείνει σε εξαιρετικά υψηλά
επίπεδα περίπου μέχρι το 2020. Με εμπεριστατωμένο τρόπο και σαφή στοιχεία που
δεν επιδέχονται αμφισβήτησης το Ινστιτούτο Εργασίας σημειώνει, μεταξύ
άλλων, ότι το εισόδημα των μισθωτών στην Ελλάδα στον ιδιωτικό τομέα έχει
μειωθεί κατά τρεις μισθούς το χρόνο ενώ των ανέργων κατά 3,5 επιδόματα ανεργίας
το χρόνο. Υπολογίζεται επίσης ότι τα εισοδήματα των αυτοαπασχολούμενων
μειώθηκαν κατά 19 δισεκατομμύρια ευρώ. Την περίοδο 2010 – 2011, οι μισθολογικές
μειώσεις στον δημόσιο τομέα έφτασαν τα 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ και στον
ιδιωτικό τα 3 δισεκατομμύρια. Επισημαίνεται, ακόμη ότι η Ελλάδα είναι η
μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που προχώρησε σε μείωση του κατώτατου μισθού και
χαρακτηριστικά αναφέρεται επίσης ότι οι περικοπές κυρίων και επικουρικών συντάξεων
άγγιξαν πλέον τα 4,2 δισεκατομμύρια ευρώ και αν εφαρμοστεί το νέο πακέτο μέτρων
έτσι όπως συζητείται θα περικοπούν άλλα 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Παρόλα αυτά
τονίζεται στην έκθεση ότι αν είχε εντοπιστεί έστω και το ήμισυ της φοροδιαφυγής
που καταγράφεται στη χώρα, δεν θα είχαν κοπεί μισθοί και συντάξεις.
Μία διαπίστωση που κάνει ακόμη πιο άδικα τα
νέα μέτρα, διότι εκτός από το χαρακτηριστικό της αδικίας κρύβουν επιπλέον
εξαθλίωση για ένα λαό που ήδη έχει φτάσει σε ένα μεγάλο ποσοστό στην εξαθλίωση.
Και μπορεί κάποτε να μιλούσαμε για το φόβο που
υπάρχει κάποια στιγμή να διευρυνθούν οι ανισότητες, τώρα όμως είναι γεγονός.
Επηρεάζουν την καθημερινότητά μας και διαμορφώνουν ένα άλλο σκηνικό στην
κοινωνία που παραπέμπει δεκαετίες πριν. Για αυτό και επιβάλλεται να υπάρξουν
άλλες πολιτικές που θα διασφαλίζουν έστω μία ανθρώπινη και αξιοπρεπή διαβίωση
σε όλους τους πολίτες. Και δεν θα διαφοροποιούν την κοινωνία σε "έχοντες
και κατέχοντες" που η Πολιτεία όχι μόνο αδυνατεί να εγγυηθεί αλλά
νομοθετεί κιόλας για το πετσόκομμα ακόμη και του κατώτατου μισθού
των 500 ευρώ.
