Δεν ξέρω εάν πρόκειται για στρατηγική ή όχι, φαίνεται όμως ότι το θέμα της μετενέργειας ξαναβγαίνει στην επικαιρότητα και μάλιστα με πρωτοβουλία του ΣΕΒ.Εάν πίσω από αυτό δεν κρύβεται οποιαδήποτε σκοπιμότητα, τότε ως πρωτοβουλία εάν μη τι άλλο είναι σημαντική. Έχουν προηγηθεί βέβαια αντιδράσεις από τα συνδικάτα, κόμματα, αλλά πρόσφατα και από τον υπηρεσιακό υπουργό Αντ. Ρουπακιώτη που έθεσε θέμα μετενέργειας.
Χρειάστηκε τελικά να περάσει πολύς καιρός για να φτάσει και ο ΣΕΒ να επισημαίνει πως εκτιμά ότι υπάρχουν σήμερα οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για να αναλάβουν οι ίδιες οι δυνάμεις της εργασίας την πρωτοβουλία να συζητήσουν κοινές θέσεις, σε όφελος των εργαζομένων, των ανέργων, των επιχειρήσεων και να παραδέχεται ότι είναι ανάγκη να αποφασιστεί η κατάργηση της πρόσφατης νομοθετικής διάταξης που προβλέπει τη μείωση του κατώτατου μισθού κατά 22% για τους μόνιμα απασχολούμενους και να συζητηθεί η επαναφορά της παράτασης ισχύος των ΣΣΕ (θέμα «μετενέργειας») από τους 3 στους 6 μήνες από τη λήξη τους, όπως ίσχυε προηγουμένως.
Αυτό που βέβαια δυσκολεύομαι να αντιληφθώ είναι γιατί έρχεται τώρα ο ΣΕΒ να το προτείνει αυτό και δεν το έκανε πριν από πέντε μήνες, όταν όλα αυτά τα μέτρα συζητήθηκαν στο πλαίσιο της δανειακής σύμβασης που ψηφίστηκε στη Βουλή.
Αναρωτιέμαι, αναγνώρισε εκ των υστέρων ότι υπάρχει σοβαρό θέμα και η ύφεση δεν ξεπερνιέται με αυτό τον τρόπο ή πρόκειται για μία ακόμη επικοινωνιακή αναδίπλωση που έχει στόχο να «κοιμίσει» συνδικάτα και εργαζόμενους εν όψει εκλογών;
Και τα δύο σενάρια έχουν βάση, με το δεύτερο να είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα που μέχρι στιγμής έχει υπηρετήσει ο ΣΕΒ τα τελευταία χρόνια.
Σε κάθε περίπτωση βέβαια τα συνδικάτα μετά την παρέμβαση του ΣΕΒ οφείλουν να πάρουν θέση τόσο για τις προτάσεις των επιχειρηματιών, όσο και για τις καταγγελίες που έγιναν από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για «όσους εισηγούνταν και πίεζαν για τη μείωση μισθών».
Ο κ. Βενιζέλος βέβαια οφείλει να πει δημόσια ονόματα έστω και τώρα, αφού αποφάσισε να προβεί σε τέτοιες αποκαλύψεις, εκτός και εάν και αυτές οι καταγγελίες εντάσσονται σε κανένα νέο επικοινωνιακό τέχνασμα εν όψει εκλογών.
Ο ελληνικός λαός δικαιούται να γνωρίζει ποιοι κάρφωναν στην τρόικα διάφορα θέματα που αφορούσαν στην ελληνική πραγματικότητα και πίεζαν όλο και περισσότερο για να ληφθούν σκληρά μέτρα στον ιδιωτικό τομέα.
Όσοι προφασίζονται τώρα ότι ακούνε για πρώτη φορά αυτές τις καταγγελίες υποκρίνονται, διότι ανάλογες κατηγορίες είχαν εκτοξευθεί και παλαιότερα, όμως το θέμα κουκουλώθηκε. Καιρός τώρα κάθε «κατεργάρης» να πάει στον πάγκο του, μήπως έστω και τώρα διασωθεί κάτι από τους ελληνικούς μισθούς.
