Tελικά ψάχνοντας κανείς βρίσκει κάτι ειδήσεις που εάν μη τι άλλο σε κάνουν πιο σοφό. Ή τουλάχιστον σου δίνουν τη δυνατότητα να δεις και άλλες πτυχές της πραγματικότητας χωρίς απαραιτήτως να είσαι υποχρεωμένος να υιοθετήσεις δογματικά τις συνήθειες απόψεις που ακούγονται το τελευταίο διάστημα στα περισσότερα ΜΜΕ που παρουσιάζουν τη δική τους πραγματικότητα.
Διάβασα λοιπόν ότι όπως αναφέρει το Reuters, καταθέτες και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που πιέστηκαν από την οικονομική κρίση έσπευσαν να αποσύρουν τα χρήματά τους και όχι μόνο στην Ελλάδα. Και άντε εδώ προχώρησαν πολλοί στην απόσυρση καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες επειδή υπήρξαν τα σενάρια για έξοδο της χώρας από το ευρώ. Φαίνεται όμως δεν είναι οι μόνοι Ευρωπαίοι που προχώρησαν σε αναλήψεις μεγάλων ποσών.
Η πολύπαθη Dexia στο Βέλγιο και η επίσης βελγική KBC έχασαν πέρυσι πάνω από 120 δισεκατομμύρια ευρώ σε καταθέσεις, ενώ άλλα 30 δισ. έφυγαν από την Ιταλία.
Παρόμοια ήταν η κατάσταση και για δύο μεγάλες γαλλικές τράπεζες, την Credit Agricole και την BNP Paribas που ήταν αρκετά εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος.
Το ίδιο συμβαίνει και στην Ισπανία: η πρόσφατα κρατικοποιημένη Bankia έχασε ένα δισεκατομμύριο ευρώ καταθέσεων μέσα σε μία εβδομάδα.
Εμείς βέβαια κρατάμε τα σκήπτρα αφού στην Ελλάδα, από τις αρχές του 2010 ως σήμερα το ποσό των καταθέσεων πολιτών και επιχειρήσεων έχει μειωθεί κατά 72 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αν δεν τα επενδύουν σε διαχρονικά ασφαλείς επενδύσεις, όπως ο χρυσός και τα ακίνητα, οι καταθέτες μεταφέρουν τα χρήματα σε ασφαλείς χώρες εντός και εκτός ΕΕ.
Μόνο στη Βρετανία και σε τέσσερις μεγάλες τράπεζες εισέρρευσαν 140 δισεκατομμύρια ευρώ.
Σημαντικές ροές κατέγραψαν και η Deutsche Bank, η ελβετική Credit Suisse ακόμα και η ρωσική Sberbank. Και μην μου πείτε ότι όλοι αυτοί που τράβηξαν τα λεφτά τους το έκαναν επειδή φοβήθηκαν τον Τσίπρα ή επειδή πίστεψαν ότι τελικά θα βγούμε από το ευρώ. Είναι κυρίως αυτοί που ούτως ή άλλως ποτέ δεν είχαν πολλές καταθέσεις σε ελληνικό έδαφος για τους γνωστούς λόγους που έχουν αναλυθεί πολλάκις το τελευταίο διάστημα αφενός και αφετέρου είναι αυτοί που επέλεξαν τα κέρδη τους να τα «αποθηκεύσουν» κάπου αλλού για να μην απολογούνται στην Ελλάδα που ακόμη συνεχίζουν να πλουτίζουν ενώ η χώρα και οι πολίτες υποφέρουν.
Και δεν μιλάμε φυσικά για τις όποιες ζημιογόνες επιχειρήσεις υπάρχουν και οδηγήθηκαν σε ελλείμματα εξαιτίας της κρίσης αλλά σε όσους κέρδισαν από την κρίση αφού με άλλοθι αυτή και με «πολεμοφόδια» που απέκτησαν εξαιτίας των νέων νομοθετημάτων, διατηρούν τις περιουσίες τους ανέπαφες εις βάρος των εργαζομένων. Τελικά όσο διαβάζει κανείς και ψάχνει, οι μύθοι καταρρίπτονται ένας – ένας μαζί με τα έωλα επιχειρήματα που υποστηρίζουν κυρίως όσοι επιμένουν να φυγομαχούν από τα πραγματικά προβλήματα του πολίτη έχοντας αναγάγει την ευρωπαϊκή πορεία ως πανάκεια για τη σωτηρία μας και μάλιστα χωρίς προϋποθέσεις.
