Οποιος πίστευε ότι οι εκλογές θα έβαζαν ένα φρένο σε όσους με ωμό τρόπο παρεμβαίνουν στα ελληνικά πράγματα και θ’ άφηναν τη χώρα να βρει το δρόμο μόνη της χωρίς υποδείξεις, κακώς εννόησαν.
Διότι επικαλούμενοι το γνωστό μοτό «ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια» όχι απλά απαιτούν να μας κάνουν κουμάντο, αλλά εκνευρίζονται κιόλας όταν δεν γίνεται το δικό τους.
Συμπεριφέρονται σαν τα κακομαθημένα παιδιά που όταν δεν γίνεται το χατίρι τους ξεσπούν στα άλλα παιδιά με πρωτοφανή αγένεια και θράσος, νομίζοντας ότι πρέπει να είναι οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τους λέει όχι.
Έτσι και οι Ευρωπαίοι, αφού μας δάνεισαν για να μας σώσουν υποτίθεται, αφού μας υποχρέωσαν σε μία λιτότητα άνευ προηγουμένου και μας υπόταξαν στις ορέξεις τους, τώρα θέλουν ερμηνεύοντας όπως τους συμφέρει το εκλογικό αποτέλεσμα να επιβάλλουν και τη νέα κυβέρνηση. Με άλλοθι τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό έχουν πλέον αφήσει κατά μέρος τα προσχήματα και έχουν αποδυθεί σε απειλές, προειδοποιήσεις, σκληρούς εκβιασμούς με απώτερο στόχο να στήσουν ένα ακόμη δικό τους διευθυντήριο που δεν θα λέει όχι στις αποφάσεις τους.
Έτσι έκαναν και τον προηγούμενο Ιούνιο παρεμβαίνοντας και πάλι ωμά, επέβαλαν την συγκυβέρνηση και τον άνθρωπό τους Λουκά Παπαδήμο, απείλησαν και τελικά επέβαλαν στον Αντώνη Σαμαρά να κάνει τη μεγάλη κωλοτούμπα και να υπογράψει τη δεύτερη μνημονιακή σύμβαση και αποχαιρέτησαν τον μέχρι πρότινος τότε συνομιλητή τους Γιώργο Παπανδρέου. Αυτοί δεν αστειεύονται και φυσικά δεν πρόκειται να ασχοληθούν ποτέ επί της ουσίας με τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν τα δυσβάσταχτα μέτρα στην Ελλάδα. Τα λεφτά τους πίσω θέλουν να πάρουν οι άνθρωποι και μάλιστα με τόκο και όσον το δυνατόν γρηγορότερα.
Γι’ αυτό και πάλι παρεμβαίνουν με τον πιο αισχρό και απαράδεκτο πολιτικό τρόπο, επιχειρώντας να χειραγωγήσουν την νωπή λαϊκή βούληση, να την παραποιήσουν, μόνο και μόνο για να μπορέσουν τελικά να σχηματίσουν στην Αθήνα μία κυβέρνηση δικής τους όσμωσης. Δεν τους ενδιαφέρει ακόμη και εάν απαρτίζεται από ανδρείκελα, δεν τους νοιάζει ακόμη και εάν πρόκειται για υπαλλήλους, αρκεί να υλοποιήσουν τα συμφωνημένα. Και μπροστά σε αυτό το στόχο δεν έχουν πρόβλημα να τσαλαπατήσουν κόμματα, ιδεολογίες, πολιτικούς αλλά ακόμη – ακόμη και την ίδια την λαϊκή ψήφο. Δεν περίμεναν ο λαός να εκφραστεί αντιμνημονιακά. Δεν ήθελαν μάλλον να το πιστέψουν. Ακόμη όμως και τώρα όσο υπάρχουν αυτοί που τους παρέχουν «άσυλο» πιστεύουν ότι μπορούν να την παρακάμψουν και αγνοώντας το λαό να επιβάλλουν τα θέλω τους. Προφανώς έχουν άγνοια κινδύνου. Διότι όσο επικίνδυνη είναι η είσοδος της Χρυσής Αυγής στη Βουλή για την οποία όψιμα κόπτονται και ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα, άλλο τόσο επικίνδυνο είναι να αγνοούν και να παραμερίσουν τη θέληση του λαού, έστω από διαφορετική σκοπιά. Ας το σκεφτούν αυτό πριν συνεχίσουν το «παιχνιδάκι» που άρχισαν συνεπικουρούμενοι δυστυχώς και από γηγενείς κουμανταδόρους.
