Ακούν τις βόμβες να πέφτουν δίπλα τους ~ Ο χρόνος σταμάτησε στην εμπόλεμη ζώνη της Ουκρανίας

ακούν-τις-βόμβες-να-πέφτουν-δίπλα-τους-127986

Η Βικτόρια Τεοντόροβα, δασκάλα ελληνικής καταγωγής, μιλά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για τις δραματικές ώρες, που βιώνουν οι κάτοικοι στη Μαριούπολη

Μέχρι πριν από λίγες μέρες η ζωή στη Μαριούπολη, την όμορφη πόλη της Ουκρανίας, στην οποία κατοικούν 100.000 Ελληνες, κυλούσε ήρεμα. Ολοι πίστευαν ότι η Ρωσία θα περιοριστεί στις απειλές. Ηθελαν να πιστεύουν ότι δεν θα ξεσπάσει πόλεμος.

Ρεπορτάζ: ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ

Από την περασμένη Παρασκευή η πόλη δέχεται ανελέητο σφυροκόπημα. Αποτελεί στρατηγικό στόχο για τις ρωσικές δυνάμεις. Η Μαριούπολη είναι το κυριότερο λιμάνι στην Ανατολική Ουκρανία. Στα 10 χιλιόμετρα αρχίζουν οι περιοχές, που ελέγχουν οι φιλορώσοι αυτονομιστές. Από την έναρξη της ρωσικής εισβολής μέχρι χθες η πόλη είναι σε πολιορκία. Στους δρόμους βλέπει κανείς μόνο στρατιώτες και σποραδικά ακούγονται εκρήξεις.

Οι κάτοικοι έχουν κλειστεί στα σπίτια τους. Οι στιγμές που βιώνουν είναι δραματικές.«Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Δεν περιμέναμε ότι όλη αυτή η κατάσταση θα εξελιχτεί σε πόλεμο και μάλιστα σε όλο το εύρος της χώρας», επισημαίνει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ η Βικτόρια Τεοντόροβα, δασκάλα ελληνικής καταγωγής. Η ίδια μαζί με τη μητέρα της διαμένουν στη Μαριούπολη, όμως διατηρούν στενούς δεσμούς με τον Βόλο.

Οι έρημοι δρόμοι στη Μαριούπολη, που βρίσκεται στο στόχαστρο των ρωσικών επιθέσεων, καθώς το λιμάνι της είναι κομβικής σημασίας (η φωτό εστάλη από την ίδια τη Βικτόρια Τεοντόροβα στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ)

Είναι φίλοι με την οικογένεια του Γρηγόρη Ιγγλέση, προέδρου της «Κενταύρων Ορος», πρώην αντιπεριφερειάρχη. Ο κ. Ιγγλέσης έχει θητεύσει στρατιωτικός ακόλουθος Ουκρανίας-Μολδαβίας, στην ελληνική πρεσβεία στο Κίεβο και παρακολουθεί με μεγάλη αγωνία τις εξελίξεις στην περιοχή. Ο ίδιος και η σύζυγός του βρίσκονται σε καθημερινή επικοινωνία με έλληνες που διαμένουν στην εμπόλεμη ζώνη, φροντίζοντας να ενημερώνονται για την κατάσταση που επικρατεί, εμψυχώνοντας τους για τη δοκιμασία που περνάνε.

Η Βικτόρια περιγράφει με μεγάλη θλίψη τα όσα συμβαίνουν. Για αρκετές ώρες της ημέρας η επικοινωνία με τον έξω κόσμο δεν είναι εύκολη, ενώ έχουν πληγεί βασικές υποδομές στην πόλη, που κάνουν ακόμη δυσκολότερη την καθημερινότητα.

Στα σούπερ μάρκετ τα ράφια έχουν αδειάσει ακόμη και από νερά, ενώ ό,τι τρόφιμα εξασφαλίζουν οι πολίτες είναι σε μικρές ποσότητες.

Το πρωί προχθές Παρασκευή οι κάτοικοι στη Μαριούπολη πετάχτηκαν από τα κρεβάτια τους από τον ανατριχιαστικό ήχο των σειρήνων, που τους καλούσαν να πάνε στα καταφύγια

Το πρωί προχθές Παρασκευή οι κάτοικοι στη Μαριούπολη πετάχτηκαν από τα κρεβάτια τους από τον ανατριχιαστικό ήχο των σειρήνων, που τους καλούσαν να πάνε στα καταφύγια.

Παρά τις εκρήξεις, που ακούγονταν από την πλευρά των ανατολικότερων προαστίων, κάποιοι προσπάθησαν στην αρχή να συνεχίσουν την καθημερινή τους ρουτίνα. Η χαλυβουργία στη Μαριούπολη, που είναι σημαντική για τις ουκρανικές εξαγωγές, άνοιξε, ενώ ψαράδες πήραν θέση κατά μήκος του ποταμού Κάλμιους της πόλης με τους περίπου μισό εκατομμύριο κατοίκους.

Ωστόσο γρήγορα φάνηκε καθαρά ότι πολλά καταστήματα δεν θα ανοίξουν και κάποιοι φόρτωναν τα πράγματά τους σε αυτοκίνητα για να φύγουν από την πόλη.

«Εμείς θα παραμείνουμε εδώ. Οχι πως δεν έχουμε εναλλακτικές λύσεις. Δεν θέλουμε όμως να εγκαταλείψουμε την περιοχή, όπου διαμένουμε», ανέφερε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ η Βικτόρια.

Η ίδια και η μητέρα της 24 ώρες το 24ωρο, όπως και όλοι οι κάτοικοι στη Μαριούπολη, βρίσκονται καθηλωμένοι μπροστά στις τηλεοράσεις για να ενημερώνονται για τις εξελίξεις. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα εκδίδονται χρηστικές ανακοινώσεις για τους πολίτες.

Η Βικτόρια χαρακτηρίζει την εισβολή ως ενέργεια κατά της ανθρωπότητας. Η ζωή της όπως και όλων των Ουκρανών άλλαξε σε μισή ημέρα κατά 100%.

Από το παράθυρο του σπιτιού της η Βικτόρια παρατηρεί ανθρώπους να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους. Είναι οι παράπλευρες απώλειες του πολέμου με τη Μαριούπολη να βρίσκεται «στο μάτι του κυκλώνα».

Μέσω των social media επικοινωνεί με τους οικογενειακούς της φίλους στον Βόλο. Είναι ψύχραιμη. Δεν χάνει το κουράγιο της. «Εμείς το μόνο που ζητάμε είναι η ειρήνη», λέει.

Οπως και άλλοι Ελληνες στη Μαριούπολη είναι διατιθέμενες με τη μητέρα της να παραμείνουν πάση θυσία στο σπίτι τους για να μην πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς.

Είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις και να παραμείνουν στην περιοχή τους. Ομως, οι απλοί άνθρωποι δεν είναι παντοδύναμοι για να ξεπεράσουν τα δεινά ενός πολέμου ανάμεσα σε μεγάλα κράτη και βασίζονται στη βοήθεια της Ελλάδας.

Κομβικός ο ρόλος της Μαριούπολης

Η Μαριούπολη ήταν πάντα σημαντική για τους Ρώσους, αλλά και για τους Ουκρανούς. Στην πόλη αυτή ζούσε και ζει μια μεγάλη και ακμάζουσα ελληνική κοινότητα.

Το 2014 όταν οι φιλορώσοι αυτονομιστές κατέλαβαν διάφορες ζώνες στο έδαφος της Ουκρανίας, δεν άγγιξαν την Μαριούπολη. Τώρα η περιοχή εάν καταληφθεί θα επιτρέπει στη Μόσχα να συνδέει την Κριμαία, την οποία έχει προσαρτήσει, με τα εδάφη των θυλάκων των αυτονομιστών και να εξασφαλίσει τον πλήρη έλεγχο στην ακτή της Αζοφικής Θάλασσας.

Τι σημαίνει αυτό; Η Ρωσία θα έχει τον πλήρη οικονομικό έλεγχο της θάλασσας και θα μπορεί να ασκεί ισχυρότερες πιέσεις στην ουκρανική κυβέρνηση.

Η πόλη απέκτησε το σημερινό της όνομα το 1778, όταν το μεγαλύτερο μέρος των ελληνόφωνων και ταταρόφωνων ορθοδόξων της Κριμαίας αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από την Κριμαία (που κατείχε η Οθωμανική αυτοκρατορία) και να εγκατασταθούν στη νοτιοδυτική Ρωσία.

Σε όλη τη διάρκεια μέχρι τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στην περιοχή ζούσε μια ακμάζουσα ελληνική κοινότητα (κυρίως έμποροι και ψαράδες) η οποία παρέμεινε μέχρι και σήμερα. Στην πόλη υπήρχαν ελληνικά σχολεία, και ακαδημίες.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η πόλη καταλήφθηκε από τη Ναζιστική Γερμανία από τις 8 Οκτωβρίου 1941 έως τις 10 Σεπτεμβρίου 1943. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγιναν τρομερές ζημιές στην πόλη και πολλοί άνθρωποι σκοτώθηκαν. Ο εβραϊκός πληθυσμός εξοντώθηκε από δύο επιχειρήσεις, που είχαν στόχο τη δολοφονία τους.

Το 1948 η Μαριούπολη μετονομάστηκε σε Ζντάνοφ από τον Σοβιετικό πολιτικό Αντρέι Ζντάνοφ, που είχε γεννηθεί εκεί το 1896, αλλά με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, έγινε μετονομασία της πόλης ξανά σε Μαριούπολη το 1989.

Το 2014 ξέσπασαν φιλορωσικές διαδηλώσεις σε όλη την ανατολική Ουκρανία. Αυτή η αναταραχή αργότερα εξελίχθηκε σε πόλεμο μεταξύ της ουκρανικής κυβέρνησης και των αυτονομιστικών δυνάμεων της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ.

Τον Μάιο του ίδιου έτους, μια μάχη μεταξύ των δύο πλευρών ξέσπασε στη Μαριούπολη, αφού τέθηκε για λίγο υπό τον έλεγχο της ΛΔΝ. Η πόλη τελικά ανακαταλήφθηκε από τις κυβερνητικές δυνάμεις και στις 13 Ιουνίου η Μαριούπολη ανακηρύχθηκε προσωρινή πρωτεύουσα της Περιφέρειας του Ντονέτσκ.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου