Μιλά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για τις ώρες αγωνίας, που βιώνουν οι δικοί της άνθρωποι
Ωρες αγωνίας ζει η Τάνια Μούζα, Ουκρανή, που διαμένει στον Βόλο και εργάζεται χρόνια στην πόλη, έχοντας εδώ την επαγγελματική και προσωπική της ζωή.
Τις τελευταίες μέρες το μυαλό και η ψυχή της βρίσκονται στους δικούς της ανθρώπους στην Ουκρανία. Οι δραματικές εξελίξεις μετά την απόφαση της Ρωσίας να προχωρήσει στην αναγνώριση των περιοχών του Ντονμπάς και με το πρόσχημα αυτό, να μεθοδεύει- όπως εκτιμά η διεθνής κοινότητα- την εισβολή στην Ουκρανία, έχει προκαλέσει τρόμο σε χιλιάδες Ουκρανούς που ζούνε στη χώρα μας, όπως η Τάνια.
Οπως επισημαίνει η ίδια στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, μπορεί οι πολύ δύσκολες στιγμές να «ακουμπούν» όσους ζουν στην Ουκρανία, όμως τα πράγματα δεν είναι εύκολα και για εκείνους που έχουν φύγει στο εξωτερικό. Εχουν τους δικούς τους ανθρώπους στην Ουκρανία και ανησυχούν πλέον για την ασφάλειά τους.
«Μιλάμε καθημερινά στο τηλέφωνο. Φροντίζω επίσης να ενημερώνομαι διαρκώς για όλες τις εξελίξεις. Το μυαλό μου βρίσκεται στους δικούς μου ανθρώπους. Οι ώρες είναι κρίσιμες. Ακόμη και μία καλημέρα είναι «βάλσαμο» για εκείνους. Νιώθουν ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθούν αντιμέτωποι με τον πόλεμο. Κανείς δεν μπορεί να ζει 24 ώρες το 24ωρο υπό το βάρος αυτής της απειλής», περιγράφει η ίδια στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Η οικογένεια της Τάνιας, δηλαδή η μητέρα της, η αδερφή της, ο γαμπρός της και το μωρό τους ζουν στην πόλη Χερσόν. Πρόκειται για μία πόλη που βρίσκεται πολύ κοντά στην «εμπόλεμη ζώνη», στην περιοχή της Κριμαίας. Αν γίνει πραγματικότητα η ρωσική εισβολή θα είναι από τις πρώτες περιοχές που θα χτυπήσουν τα «τύμπανα του πολέμου».
Η Τάνια πριν από ενάμιση περίπου μήνα σκεπτόταν να ταξιδέψει στην Ουκρανία. Ήθελε πολύ να δει τους δικούς της. Μόλις είχαν αρχίσει να πυκνώνουν τα πρώτα σύννεφα. Ευτυχώς με τη συνδρομή των δικών της, οι οποίοι της συνέστησαν να μην το ρισκάρει δεν πήγε. Μετά τις δραματικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών είναι άγνωστο αν θα μπορούσε να επιστρέψει στην Ελλάδα και υπό ποιές συνθήκες.
Η οικογένειά της στην Ουκρανία έχει βιώσει και τον πόλεμο του 2014, τότε που για μία ακόμη φορά ο λαός της συγκεκριμένης χώρας βρέθηκε αντιμέτωπος με τις βόμβες και την εξαθλίωση.
Η κατάσταση στο μέτωπο εκείνη την περίοδο ήταν απελπιστική, μάχες διεξάγονταν προς όλες τις κατευθύνσεις, θυμάται σήμερα η Τάνια και επισημαίνει ότι θα πρέπει να επικρατήσει η σύνεση, έστω την τελευταία στιγμή και τη θέση των όπλων να πάρει η διπλωματία.
«Οι απλοί πολίτες δεν μπορούν να καταλάβουν τα παιχνίδια που παίζονται διεθνώς και τα συμφέροντα που εξυπηρετούνται. Αυτό που τους νοιάζει είναι να έχουν ηρεμία. Δεν θέλουν να βιώσουν ξανά τον πόλεμο. Πέρασαν πολλά χρόνια, ώστε ολόκληρες περιοχές να ορθοποδήσουν ξανά. Τα τραύματα ακόμη δεν έχουν επουλωθεί», καταλήγει η ίδια.
ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ
