το μεσημέρι και όσο αντιλαμβάνονταν ότι «φουσκώνει» ένα ποτάμι οργής και αγανάκτησης για τους λόγους που όπλισαν το χέρι αυτού του ανθρώπου να αυτοπυροβοληθεί.
Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι περνώντας οι ώρες η αυτοκτονία του ηλικιωμένου προκάλεσε κινητοποίηση στο διαδίκτυο που είχε ως αποτέλεσμα σε πολλές πόλεις της Ελλάδας χθες το βράδυ να πραγματοποιηθούν συγκεντρώσεις μνήμης, και όχι μόνο, αφού οι απλοί πολίτες που συγκεντρώθηκαν ήθελαν παράλληλα να καταδείξουν την αλληλεγγύη τους σε όσους επίσης νιώθουν απόγνωση ή έχουν φτάσει σε τόση ανέχεια που πολλές φορές έχουν φτάσει στο απροχώρητο.
«Δεν μπορώ να βρω άλλον τρόπο αντίδρασης εκτός από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για να επιβιώσω και πριν γίνω βάρος στο παιδί μου» έγραψε ο αυτόχειρας στο σημείωμα που άφησε. Μετά από λίγο το κάλεσμα μέσω του διαδικτύου ήταν χαρακτηριστικό: «Ειρηνικά και ενωμένοι, χωρίς βία και διαχωρισμούς. Αποτίουμε φόρο τιμής σε όσους έπεσαν στον βωμό των μνημονίων. Δεν θα γίνουμε οι υποψήφιοι αυτόχειρες που θέλουν. Κανένας και καμία μόνοι τους ενάντια στην κρίση. Για να μην θρηνήσουμε άλλες ανθρώπινες θυσίες στο βωμό ενός άπληστου συστήματος. Για να πληρώσουν αυτοί που μας έφεραν σε αυτό το σημείο», αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Τις επόμενες μέρες θα χυθεί πολύ μελάνι με αφορμή το συγκεκριμένο θέμα, θα ακουστούν πολλά, θα καταγραφούν ακόμη περισσότερο. Χωρίς ωστόσο όπως δείχνουν τα πράγματα τα κόμματα τουλάχιστον να έχουν την ευθιξία, εκτός από λόγια παρηγοριάς, να κάνουν την αυτοκριτική τους και να ζητήσουν δημόσια συγνώμη τόσο για τις πολιτικές που ακολούθησαν τα τελευταία χρόνια οι οποίες έχουν οδηγήσει τον κόσμο σε απόγνωση αλλά και γιατί ουσιαστικά τον έχουν αφήσει χωρίς ελπίδα.
Κάτι που ουσιαστικά αποτελεί έναν «καθημερινό θάνατο» για τον καθένα από εμάς κυρίως σε ψυχολογικό επίπεδο αφού χωρίς ελπίδα κανείς δεν μπορεί να προχωρήσει. Πολλώ δε μάλλον να έχει και τα ψυχικά αποθέματα να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που προκύπτουν. Γι’ αυτό και όλα όσα ακούστηκαν χθες από επίσημα πολιτικά χείλη καμία σημασία δεν έχουν. Ακούστηκαν τόσο παράταιρα που βαθιά μέσα τους και οι ίδιοι εάν ψάξουν θα το παραδεχτούν.
