Η είδηση ότι οι
απόπειρες αυτοκτονίας στην Ελλάδα έχουν χτυπήσει κόκκινο αλλά και η εκτίμηση
των ειδικών ότι στις ομάδες υψηλού κινδύνου ανήκουν άνεργοι και δανειολήπτες
πραγματικά σοκάρει. Όχι ότι δεν ήταν αναμενόμενο, αλλά η καταγραφή και σε
επίπεδο ερευνών έρχεται να επιβεβαιώσει την απόγνωση που βιώνουν πολλοί Έλληνες
εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Υγείας, το πρώτο
εξάμηνο του 2011 αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες κατά 45% σε σύγκριση με το αντίστοιχο
διάστημα του έτους 2010.
Τα στοιχεία παρουσίασε, κατά την ομιλία του, τη Δευτέρα, στη διάρκεια του 9ου
Πανελληνίου Συνεδρίου για τη Δημόσια Υγεία, που διεξάγεται στην Αθήνα, ο
κοσμήτορας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ) κ. Γιάννης Κυριόπουλος. Ο
ίδιος επεσήμανε επίσης ότι
το 23% των ατόμων με ψυχικό νόσημα έχουν δάνεια.
Το χαμηλό εισόδημα και τα χρέη συνδέονται με την
εμφάνιση ψυχικών νοσημάτων, ενώ σύμφωνα με τον ίδιο, στις ομάδες υψηλού
κινδύνου εμφάνισης ψυχικών νοσημάτων ανήκουν επίσης οι άνεργοι, αλλά και όσοι
αντιμετωπίζουν το φάσμα της επαπειλούμενης ανεργίας, καθώς και ολοένα
περισσότερες εκπρόσωποι του λεγόμενου «ασθενούς φύλου» που, στην προκειμένη
περίπτωση, φαίνεται δυστυχώς να επιβεβαιώνουν τον χαρακτηρισμό που τους
αποδίδεται, τουλάχιστον σε θέματα ψυχικής αντοχής και υγείας.
Ο ίδιος επιστήμονας επίσης επιβεβαίωσε «θύματα» των
παράπλευρων απωλειών της οικονομικής κρίσης είναι και οι συνταξιούχοι, οι
οποίοι φαίνεται να πλήττονται ιδιαίτερα από τις συνέπειες της κρίσης σε ψυχικό
επίπεδο.
Διαπιστώσεις που προκαλούν όχι μόνο προβληματισμό αλλά
και θλίψη ταυτόχρονα κυρίως για το γεγονός ότι ενώ τα στοιχεία δημοσιοποιούνται
κανείς δεν συγκινείται. Και δεν εννοώ φυσικά λεκτικά διότι από κουβέντες
συμπόνοιας, συμπαράστασης και παραδοχής ότι «οι Έλληνες υποφέρουν» ακούμε
πολλές και θα ακούσουμε ακόμη περισσότερες το επόμενο διάστημα μέχρι τις
εκλογές. Αναφέρομαι κυρίως σε αυτές τις πρωτοβουλίες που έπρεπε να αναληφθούν
προκειμένου να υπάρξει ένα «κοινωνικό δίχτυ» για να ανακουφιστούν όσοι πλέον
αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης.
Για αυτές δεν ακούμε τίποτα… ή τουλάχιστον μέχρι τώρα.
Ακούμε μόνο για τους «σκυλοκαυγάδες» μέσα στη Βουλή μεταξύ ειδικά των δύο
μεγάλων κομμάτων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ που εν όψει των εκλογών και του τελικού
«ταμείου» αλληλοκατηγορούνται περισσότερο για τον πόλεμο των εντυπώσεων και όχι
για την ουσία. Μιλάμε για μία εικόνα που
είναι επιεικώς απαράδεκτη διότι εκτός από το ότι προσβάλει το ίδιο το Κοινοβούλιο,
υποτιμά και τη νοημοσύνη μας. Υπουργοί
κατά συναδέλφων τους υπουργών, βουλευτές κατά συναδέλφων τους και κόμματα που συγκυβερνούν να αλληλοκατηγορούνται
για θέματα που συνυπέγραψαν και συναποφάσισαν.
Πού να βρεθεί καιρός να ασχοληθούν με αυτούς που
υποφέρουν και κάθε μέρα ψάχνουν τρόπους για να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους
και να παραμείνουν με ψηλά το κεφάλι. Έχουν τελικά δίκαιο όσοι παρατηρούν ότι
οι περισσότεροι από τους «ενοίκους» του Κοινοβουλίου, ζούνε σε ένα «δικό τους
κόσμο» όπου εκτός από την αγωνία της επανεκλογής όλα τα άλλα περνούν σε δεύτερη μοίρα.
Αποτελούν «ψιλά γράμματα».
