Καταστροφή, που οφείλεται σε φυσικά αίτια, κανείς δεν μπορεί να την αποτρέψει. Εκείνο, όμως, που μπορούμε να κάνουμε, είναι να μειώσουμε την ισχύ των συνεπειών της
Της Βάσως Κυριαζή
Αν σε κάποιους πρέπει να βρίσκεται αυτές τις μέρες το μυαλό μας, δεν είναι άλλοι από όλους εκείνους που δουλεύουν εν μέσω αντίξοων καιρικών συνθηκών, ώστε να επανέλθει η ομαλή λειτουργία των πόλεων και των χωριών όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Πρόκειται για τους εργαζόμενους στην καθαριότητα των Δήμων, τους οδηγούς των εκχιονιστικών μηχανημάτων που μισθώνει η Περιφέρεια, τους πυροσβέστες, τους εναερίτες της ΔΕΗ και τους υπαλλήλους των συνεργείων του ΔΕΔΔΗΕ, τους Εκαβίτες, τους νοσηλευτές και τις νοσηλεύτριες, τους υπαλλήλους των δομών «Βοήθεια στο Σπίτι», τους εθελοντές και όσους βρίσκονται στην πρώτη γραμμή παλεύοντας να επανέλθει η κανονικότητα στη λειτουργία των πόλεων και παράλληλα συνδράμουν κάθε πολίτη που έχει ανάγκη.
Μπορεί κάποιος να πει πως είναι αυτονόητο ότι πρέπει να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, γιατί αυτή είναι η δουλειά τους.
Οχι, δεν ισχύει αυτό. Ούτε υπερωρίες θα πληρωθούν για τα μερόνυχτα που ξενύχτησαν για να συνδράμουν σε κάθε περιοχή, ούτε θα τύχουν προαγωγής. Το ξέρουν άλλωστε ότι κάθε φορά που σημειώνεται φυσική καταστροφή πρέπει να είναι παρόντες.
Στο ηθικό όμως κομμάτι είμαστε σίγουροι ότι θα ήθελαν να ακούσουν ένα «μπράβο», να αναγνωριστούν ο κόπος και η προσπάθειά τους, κυρίως επειδή οι συνθήκες ήταν πρωτόγνωρες.
Μπορεί εμείς οι πολίτες να γκρινιάζουμε και δικαίως διότι μπορεί να μείναμε χωρίς ρεύμα ή αργήσαμε να φτάσουμε στη δουλειά μας, πρέπει όμως πάντα στην άκρη του μυαλού μας να έχουμε ως δεδομένο ότι όταν εκδηλώνονται μεγάλης έντασης καιρικά φαινόμενα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σ’ ολόκληρο τον κόσμο σημειώνονται ζημιές και καταστροφές.
Ολόκληρη η Ευρώπη δοκιμάστηκε πριν από εμάς από τη «Μήδεια». Ακόμη και σε χώρες με καλύτερες υποδομές σημειώθηκαν ανυπολόγιστες καταστροφές, αλλά υπήρξαν και θύματα.
Καταστροφή, που οφείλεται σε φυσικά αίτια, κανείς μας δεν μπορεί να την αποτρέψει. Εκείνο, όμως, που μπορούμε να κάνουμε είναι να μειώσουμε την ισχύ των συνεπειών της.
Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει ο σχεδιασμός αντιμετώπισης να επανασχεδιάζεται κάθε φορά αφενός, αφετέρου ότι οι επεμβάσεις μας στο φυσικό περιβάλλον, όταν είναι απαραίτητες, πρέπει να γίνονται με περίσκεψη και προγραμματισμό.
