Της Βάσως Κυριαζή
Εάν κάποιος ισχυριστεί ότι μπορούσε να προβλέψει πέρυσι τέτοια περίπου εποχή, που ξεσπούσε η πανδημία σε ολόκληρο τον πλανήτη, ότι έναν χρόνο μετά, αντί για καλύτερα, η ανθρωπότητα θα συνέχιζε να βρίσκεται εγκλωβισμένη, θα τον περνούσαν σίγουρα για αφελή.
Και όμως, συμπληρώνεται ένας χρόνος από τότε, που ο κορονοϊός μπήκε για τα καλά στη ζωή μας και έφερε τα πάνω κάτω, δυστυχώς, όμως, ακόμη εκατομμύρια πολιτών σε ολόκληρο τον πλανήτη παραμένουν όμηροι του COVID-19.
Να φανταστεί κανείς ότι είμαστε τυχεροί, καθώς σχετικά σύντομα η επιστημονική κοινότητα αντέδρασε, ανακαλύφτηκε το εμβόλιο, άρχισαν οι εμβολιασμοί, με όλους να ελπίζουν ότι άμεσα θα μπει φρένο στην υγειονομική κρίση, που έχει φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή μας.
Μέχρι, όμως, να καταφέρουμε να πάρουμε ξανά τις ζωές μας πίσω, να επιστρέψουμε στους ρυθμούς μίας κανονικότητας, που δεν θα τη σκιάζουν οι περιορισμοί και οι απαγορεύσεις, υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος. Αυτό τονίζουν σε όλους τους τόνους οι επιστήμονες και δεν έχουν άδικο, αφού ένα στραβοπάτημα αρκεί για να γυρίσουμε πίσω.
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι όλες οι χώρες, παρά την έναρξη των εμβολιασμών, συνεχίζουν να λαμβάνουν σκληρά μέτρα και περιορισμούς, προκειμένου αυτή τη φορά να ανακόψουν τη φόρα των μεταλλάξεων.
Η επιστημονική κοινότητα κάνει ό,τι μπορεί για να τιθασεύσει τον ιό και στο κατόπι οι κυβερνήσεις να προσπαθούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις σε οικονομικό επίπεδο.
Κακά τα ψέματα, όταν τελειώσει ο εφιάλτης, τίποτα δεν θα είναι όπως πριν. Ακόμη και η οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας θα ωχριά, όπως τονίζουν οι διεθνείς οικονομικοί αναλυτές. Για αυτό και δεν μπορεί να γίνει ασφαλής εκτίμηση αφενός, αφετέρου έχουν χαλαρώσει οι δημοσιονομικοί περιορισμοί, ώστε να δοθεί η δυνατότητα σε κάθε κυβέρνηση ξεχωριστά να μπορεί να κινηθεί και να αναπροσαρμόσει τις πολιτικές της με στόχο τη στήριξη εκείνων που πλήττονται.
Από τη ζημιά, βέβαια, κέρδος δεν βγαίνει και αυτό είναι κάτι παραπάνω από σαφές. Οπως σαφές είναι ότι θα περάσει πολύς καιρός για να μπορέσουν οι οικονομικοί δείκτες να αναπνεύσουν ξανά χωρίς μηχανική υποστήριξη.
Το συνειδητοποιεί κάποιος βλέποντας τους οικονομικούς δείκτες σε εθνικό επίπεδο. Οσο διαρκεί η πανδημία και οι περιορισμοί υπαγορεύουν μέτρα στήριξης των πληττόμενων, η οικονομία θα δουλεύει «μεροδούλι μεροφάι».
Σκοπός τώρα είναι να παραμείνει όρθιος ο ιδιωτικός τομέας, να συγκρατηθεί η ανεργία και να μη διαταραχθεί περαιτέρω ο παραγωγικός ιστός.
Είναι εθνική ανάγκη, για να υπάρχουμε και αύριο, ως χώρα και ως πολίτες.
Η συντριπτική πλειονότητα των ειδικών συμφωνεί ότι η χώρα χρειάζεται να υιοθετήσει νέο παραγωγικό πρότυπο ανάπτυξης, με στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, της απασχόλησης και της ευημερίας των πολιτών.
Οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές, η προσπάθεια, όμως, πρέπει να γίνει και απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρξει εθνική συνεννόηση.
Η κυβέρνηση οφείλει να τείνει ευήκοα ώτα σε εποικοδομητικές προτάσεις και παρατηρήσεις των άλλων κομμάτων και η αντιπολίτευση πρέπει να βάλει φρένο στον κορονοϊό του λαϊκισμού. Η πολιτική συναίσθηση για το αυτονόητο είναι υποχρέωση.
Χωρίς πολιτική εθνικού μετώπου και χωρίς κοινή πολιτική συνείδηση για το χρέος του κάθε κόμματος στη σημερινή κατάσταση, είμαστε χαμένοι.
