Τρομακτικό το σκηνικό που περιέγραψε ο κ. Παπαδήμος
όσον αφορά στις επιπτώσεις μίας άτακτης χρεοκοπίας για τη χώρα.
Το κράτος θα αδυνατούσε να πληρώσει μισθούς,
συντάξεις, να καλύψει στοιχειώδεις λειτουργίες, όπως τα νοσοκομεία και τα
σχολεία. Η εισαγωγή βασικών αγαθών,
όπως φάρμακα, πετρέλαιο, μηχανήματα κ.τ.λ. θα γινόταν ιδιαίτερα προβληματική,
αφού η χώρα, τόσο ο δημόσιος – όσο και ο ιδιωτικός τομέας, θα έχανε κάθε
δυνατότητα πρόσβασης σε δανεισμό και η ρευστότητα θα συρρικνωνόταν. Επιχειρήσεις
θα έκλειναν μαζικά, αδυνατώντας να αντλήσουν χρηματοδότηση.
Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων θα κατέρρεε και η χώρα
θα παρασυρόταν σε μια μακρά δίνη ύφεσης, αστάθειας, ανεργίας και εξαθλίωσης. Οι
εξελίξεις αυτές θα οδηγούσαν, αργά ή γρήγορα, στην έξοδο από το ευρώ. Από χώρα
του πυρήνα της Ευρωζώνης, η Ελλάδα θα καταντούσε χώρα αδύναμη, στο περιθώριο
της Ευρώπης.
Σε αυτά τα λόγια του πρωθυπουργού συμπυκνώθηκε από
χθες το δίλημμα κυρίως προς τους βουλευτές της συγκυβέρνησης και όχι προς τον ελληνικό
λαό ψήφος στα μέτρα ή χρεωκοπία. Διότι για τον ελληνικό λαό και το πόσο επώδυνα
είναι τα μέτρα που καλούνται οι βουλευτές να ψηφίσουν αφιερώθηκαν μετά βίας
λίγες προτάσεις. Ότι είναι εξαιρετικά επώδυνα αλλά δεν υπάρχει εναλλακτικός
δρόμος. Οι επιπτώσεις που θα έχουν στην ελληνική κοινωνία, εάν εφαρμοστούν,
πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, αφού κυριαρχεί η άποψη ότι θα πρέπει να τα
αποδεχτούμε σκύβοντας το κεφάλι και κάνοντας την ανάγκη… όχι φιλότιμο- αυτό
χάθηκε πια- αλλά υποχρέωση. Να αναγνωρίσουμε κιόλας ότι μόνο μέσω αυτού του
δρόμου θα επέλθει η σωτηρία μας.
Οι κυβερνώντες υποστηρίζουν ότι έχουν πλήρη συνείδηση
της κατάστασης για αυτό και επιμένουν ότι η νέα δανειακή σύμβαση είναι ο μόνος
δρόμος που θα μας βγάλει στο ξέφωτο. Βέβαια σε αυτή την πορεία κάποιοι δεν
άντεξαν ήδη και αποχώρησαν.
Είτε διότι λειτούργησαν έχοντας πρωτίστως στο μυαλό
τους τις δημοσκοπήσεις, είτε γιατί μέσω της αποχώρησης θέλησαν να αναζητήσουν
εξιλέωση για τα μέτρα που εφαρμόστηκαν μέχρι και χθες και έχουν την υπογραφή
τους.
Η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Ο ελληνικός λαός τις
τελευταίες μέρες βρίσκεται στους δρόμους. Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας
δείχνουν ότι δεν υπάρχει αντιστοίχιση της λαϊκής βούλησης με τις προθέσεις της
σημερινής κυβερνητικής πλειοψηφίας από την οποία χθες αποχώρησε ο ένας
«εταίρος». Αυτό θα πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψη όσοι με τον άλφα ή βήτα τρόπο προσπαθούν να
εμφανιστούν ως σωτήρες. Όσο πάντως οι εξελίξεις τρέχουν τι θα συμβεί τις
επόμενες μέρες μέχρι και τη Δευτέρα κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Το τοπίο
πλέον είναι τόσο ρευστό που όλα είναι ανοιχτά.
