Της Βάσως Κυριαζή
Οσο περνούν οι μέρες καλό θα είναι να συλλογιστούμε, ώστε να μην κάνουμε λάθος εκτιμήσεις, πως η κατάσταση που βιώνουμε εξαιτίας της πανδημίας δεν αφορά μόνο σε εμάς. Υπάρχουν ζητήματα τα οποία ακουμπούν ολόκληρο τον πλανήτη, τα οποία θα κληθεί σύντομα ή λίγο αργότερα να αντιμετωπίσει από κοινού η διεθνής κοινότητα. Από την οικονομία που κλυδωνίζεται συθέμελα μέχρι την υγειονομική θωράκιση του πλανήτη που αιφνιδιάστηκε από την απειλή του κορονοϊού και ακόμη αντιμετωπίζει με δειλά βήματα το όλο θέμα.
Το θετικό είναι πως ολοένα και περισσότερες κυβερνήσεις έχουν συνειδητοποιήσει πως οι αποφάσεις σε ορισμένα καίρια ζητήματα δεν μπορεί να λαμβάνονται με εθνικά κριτήρια, αλλά με βάση το τι συμφέρει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν εκείνοι που αντιστέκονται ακόμη στη συλλογική δράση και αντιμετώπιση των συνεπειών αυτής της κρίσης, τόσο πιο μικρότερες θα είναι οι πληγές που έχουν ανοίξει και αιμορραγούν.
Το τίμημα που θα πληρώσει κάθε χώρα στο τέλος μπορεί να είναι διαφορετικό, όμως οι συνέπειες θα υπάρχουν και θα επηρεάσουν την πορεία όλων των χωρών, όλων των οικονομιών. Για αυτό και είναι μονόδρομος η ενιαία χάραξη μίας στρατηγικής που θα ανοίγει δρόμους και θα δημιουργεί προϋποθέσεις σταδιακής ανάτασης. Ειδάλλως, όσες λύσεις και αν προκριθούν το αποτέλεσμα θα είναι μικρό, κατώτερο των περιστάσεων που επιβάλλουν γενναίες αποφάσεις. Κυρίως στην Ευρωπαϊκή Ενωση μόλις πριν από λίγες εβδομάδες έδειξε ότι έχει συνειδητοποιήσει ότι αυτή η κρίση ενδεχομένως να είναι η μεγάλη της ευκαιρία να αλλάξει πραγματικά προς το καλύτερο υπηρετώντας τον σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκε, ασχέτως αν ακόμη απομένουν πολλά για να μπορεί να ισχυριστεί ότι στάθηκε όσο έπρεπε αρωγός στα μέλη της.
Aφού εκλείψουν οι λόγοι για τους οποίους εξαιτίας της πανδημίας σήμερα έχουν επιβληθεί τόσες απαγορεύσεις και περιορισμοί, είναι βέβαιο ότι το μέλλον θα είναι μπροστά. Το ζητούμενο είναι πώς θα μπορέσουμε αυτό το μέλλον να είναι ελπιδοφόρο. Για αυτό και πλέον η δημόσια συζήτηση δεν εξαντλείται στο ιατρικό και επιστημονικό κομμάτι αυτής της κρίσης, αλλά στην επόμενη μέρα. Στην επόμενη μέρα της χώρας, της Ευρώπης, του πλανήτη ολόκληρου.
