Της Βάσως Κυριαζή
Από την έναρξη της πανδημίας μέχρι σήμερα οι υγειονομικές αρχές σε συνεργασία με την Πολιτεία έχουν καταστήσει σαφές ότι το Α και το Ω για την αντιμετώπιση της πρωτόγνωρης υγειονομικής κρίσης που ζούμε είναι η τήρηση των μέτρων ατομικής προστασίας. Εχουν επίσης επισημάνει πως ο συνωστισμός τροφοδοτεί τον ιό και αυτό αν μη τι άλλο αποδείχτηκε περίτρανα τις τελευταίες εβδομάδες. Μόλις χαλαρώσαμε, πιστεύοντας, κακώς, ότι ο ιός μάς ξέχασε, είχαμε έξαρση κρουσμάτων και κόκκινο συναγερμό.
Γεγονός που πολύ απλά έρχεται να επιβεβαιώσει τις αρχικές εκτιμήσεις των ειδικών, ότι δηλαδή ο κορονοϊός είναι ύπουλος και πως αν τον υποτιμήσουμε το τίμημα που θα πληρώσουμε θα είναι μεγάλο. Το εύρος των συνεπειών βέβαια είναι πολύ νωρίς ακόμη για να καταδειχθεί σε όλη του την έκταση. Φαίνεται όμως ότι θα είναι μεγάλο. Με όποιον επαγγελματία και να μιλήσεις, δεν εισπράττεις τίποτα άλλο, παρά μόνο προβληματισμό, απογοήτευση, ανησυχία. Κυρίως για το επόμενο διάστημα, διότι οι επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης στην πραγματική οικονομία από το φθινόπωρο και μετά θα φανούν. Αν έχουμε ξεμπερδέψει με την πανδημία έχει καλώς… Σε διαφορετική περίπτωση ο χειμώνας θα είναι πλέον δύσκολος με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ελληνική κοινωνία.
Οσα μέτρα ενίσχυσης και να ανακοινώσει η Πολιτεία, γνωρίζουμε όλοι πως από τη ζημιά κέρδος δεν πρόκειται να βγει. Οσα 800άρια και 500άρικα να καταβληθούν σε εργαζόμενους και επιχειρήσεις, δεν αρκούν για να σωθεί η κατάσταση. Δουλειά θέλουν οι εργαζόμενοι, δουλειά θέλουν και οι επιχειρήσεις. Σε αρνητικό, όμως, σκηνικό, όπως αυτό που βιώνουν, και τα δύο πλέον δεν θεωρούνται αυτονόητα. Ειδικά στον τομέα των επιχειρήσεων, γιατί ας μην ξεχνάμε αν δεν μπορέσουν να επιβιώσουν οι επιχειρήσεις, αυτομάτως δεν θα υπάρχουν και εργαζόμενοι, όπερ σημαίνει πως η πορεία τους είναι αλληλένδετη.
Κανείς δεν υποστηρίζει πως ο δρόμος που έχουμε μπροστά μας για τη συνέχεια είναι εύκολος. Αντιθέτως. Για αυτό και οφείλουμε όλοι να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με την ατομική μας προστασία, αλλά και την κοινωνική ευθύνη που έχουμε απέναντι στους συνανθρώπους μας, τους φίλους μας, τους συναδέλφους μας, την οικογένειά μας.
Μπορεί ορισμένοι να χλευάζουν την ανάγκη τήρησης των μέτρων και των περιορισμών, όμως, κατά την εκτίμησή μας, είναι ο μοναδικός ασφαλής τρόπος για να μην πάθουμε χειρότερα.
