Σοφότεροι
φυσικά δεν γίναμε μετά τη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών, αφού και η δήλωση που
έκανε ο πρωθυπουργός περισσότερο συσκότισε τα πράγματα παρά μας διαφώτισε.
«Η
συνάντηση με τους πολιτικούς αρχηγούς ήταν σημαντική και ουσιαστική. Συζητήσαμε
ένα ευρύ φάσμα θεμάτων που αφορούν τις τρέχουσες εξελίξεις, ειδικότερα τις
διαβουλεύσεις με την τρόικα και τη διαδικασία του PSI.
Η
συζήτηση έγινε μέσα σε ένα πολύ θετικό κλίμα και οι πολιτικοί αρχηγοί
επιβεβαίωσαν την πλήρη στήριξη της κυβέρνησης στην ολοκλήρωση του έργου της»
δήλωσε ο πρωθυπουργός και λίγο αργότερα στα δημοσιογραφικά γραφεία άρχισαν να
φτάνουν πληροφορίες για το θέατρο του
παραλόγου που παίχτηκε και πάλι χθες ενώπιον του κ. Παπαδήμου.
Ο ΓΑΠ
προκειμένου να εξιλεωθεί για όσα χρεώνεται όσο ήταν πρωθυπουργός τα έβαλε με
τον Αντώνη Σαμαρά λέγοντας ότι δεν στηρίζει την κυβέρνηση όσο πρέπει αλλά με
προφανή στόχο να τσιμπήσει η αξιωματική αντιπολίτευση μπας και χρεωθεί και αυτή
στη γενική χασούρα της συγκυβέρνησης και των νέων σκληρών μέτρων που έρχονται.
Ο δε
Αντώνης Σαμαράς έχοντας στο μυαλό του
μόνο στις εκλογές και πως θα γίνει -εάν γίνει πρωθυπουργός- έθετε κόκκινες
γραμμές για τις συντάξεις όταν ήδη από την ψήφιση του προϋπολογισμού έχει
τείνει χέρι… βοηθείας για το νέο ψαλίδι.
Ο
τρίτος της παρέας Γιώργος Καρατζαφέρης βγήκε πρώτος από το Μαξίμου για να
προλάβει τις κάμερες, δήλωσε αρκετά ικανοποιημένος ενώ στο πίσω μέρος του
μυαλού του έχει πάντα πως θα προλάβει να «την κάνει» πρώτος από τη συγκυβέρνηση
μήπως και προηγηθεί η Νέα Δημοκρατία.
Όλα
αυτά αφορούν στην υποτιθέμενη κρίσιμη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών εν όψει της
συμφωνίας για το PSI.
Και ενώ όλοι σπεύδουν να μας
προετοιμάσουν για την κρισιμότητα των
στιγμών και ενώ ο Υπουργός Οικονομικών Ε. Βενιζέλος εκλιπαρεί στη Βουλή τους
«εταίρους» της συγκυβέρνησης να ομιλούν και να γκρινιάζουν χαμηλοφώνως για να μην τσατιστούν και πάλι οι τροϊκανοί
που φτάνουν σήμερα στην Αθήνα να μας γυρίσουν την πλάτη. Μιλάμε τώρα για
απίστευτες καταστάσεις που δεν τις χωράει ανθρώπινος νους. Ακόμη και τα «παιδία
παίζει» ωχριά μπροστά σε αυτή την οπερέτα που έχει στηθεί και που υποτίθεται
ότι μας αφορά γιατί πρόκειται να μας σώσει.
Και
όχι τίποτα άλλο αλλά μέσα στη γενικότερη σύγχυση που επικρατεί και
επειδή ορισμένοι θέλουν ακόμη να είναι καλόπιστοι πιστεύουν ότι πράγματι οι
ταγοί μας δίνουν τη μεγάλη μάχη της σωτηρίας και της παλιγγενεσίας. Δεν θέλουμε
να είμαστε μάντεις κακών, όμως τα δύο
τελευταία χρόνια έχουν δείξει ότι αυτοί που σήμερα αυτοαποκαλούνται ως σωτήρες
είναι ικανοί για το καλύτερο αλλά και για το χειρότερο. Μέχρι στιγμής ροπή μόνο
προς το δεύτερο δρόμο έχουν. Λέτε να «λοξοδρομήσουν» τώρα;
