Χρειάστηκαν δέκα και πλέον μήνες για να οριστεί νέος
διοικητής στο ΙΚΑ. Από τότε μέχρι σήμερα η διοίκηση του ΙΚΑ προσπάθησε να βάλει
σε μία τάξη πολλά κακώς κείμενα.
Στις πρώτες του δηλώσεις ο νέος Διοικητής Ροβέρτος
Σπυρόπουλος πριν ενάμιση χρόνο είχε δεσμευτεί για την πάταξη της εισφοροδιαφυγής, για τη
βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών και για την στελέχωση του ΙΚΑ.
Φυσικά δεν είναι η
πρώτη φορά που ακούσαμε τέτοιες δεσμεύσεις, ούτε που στην πορεία αυτές πέρασαν στις καλένδες. Ειδικές συνθήκες και
μη γεγονός είναι ότι σε ορισμένα θέματα έγιναν παρεμβάσεις σε άλλα όπως π.χ. ζητήματα όπως η ανασφάλιστη εργασία
παραμένουν βαλτωμένα.
Την ίδια ώρα ο μεγαλύτερος ασφαλιστικός φορέας της χώρας
βουλιάζει, δανείζεται για να πληρώσει συντάξεις και αντί να βρει τρόπους να
λύσει το πρόβλημα παίρνει αποφάσεις που ανοίγουν καινούργια μέτωπα όπως τώρα με
την κατάργηση όλων των παραρτημάτων στη Μαγνησία. «Θα κάνουν πάρτι… οι
μεγαλοοφειλέτες» παρατηρούν υπάλληλοι
του ΙΚΑ και δεν έχουν άδικο.
Η εισφοροδιαφυγή είναι ο μεγαλύτερος βραχνάς αυτή τη στιγμή
που κατατρώει «τις σάρκες» του ΙΚΑ. Οι απανωτές ρυθμίσεις που έγιναν για να
διασωθούν ορισμένοι μεγάλοι, έδωσαν το δικαίωμα στο πέρασμα του χρόνου ακόμη
και σε εμάς τους πιο κατώτερους, να κάνουμε μία ρύθμιση και μόλις εξασφαλίζουμε
ασφαλιστική ενημερότητα, να αφήνουμε στην άκρη κάθε υποχρέωση προς το Ίδρυμα.
Και εάν σε περιπτώσεις μικρών οφειλετών μιλάμε για 3.000 και 5.000 ευρώ,
υπάρχουν και τα «μεγάλα ψάρια» όπου οι οφειλές αγγίζουν ιλιγγιώδη ποσά που
παραμένουν «επισφαλείς απαιτήσεις».
Και ενώ το ΙΚΑ χωλαίνει στον τομέα υπηρεσιών που λειτουργούν μόνο χάρη στο φιλότιμο
εργαζομένων που εκτός όλων των άλλων καθημερινά γίνονται και αποδέκτες των
διαμαρτυριών των ασφαλισμένων, ενεργών και συνταξιούχων, κάποιοι στην Αθήνα
σχεδιάζουν επί χάρτου αγνοώντας την πραγματικότητα. Όλα αυτά και άλλα πολλά
περίμενε ο κόσμος να αντιμετωπίσει η νέα διοίκηση. Δικαιολογίες άλλες δεν υπάρχουν άλλες , ούτε φυσικά πίστωση
χρόνου. Έπρεπε χθες να έχουν αντιμετωπιστεί οι δυσλειτουργίες του συστήματος.
Όχι με λουκέτα υπηρεσιών αλλά με ορθολογισμό και σωστό προγραμματισμό.
Δεν είναι δυνατόν η εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων και η
εύρυθμη λειτουργία υπηρεσιών να γίνεται αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τους
δανειστές. Και όσο δεν αντιδρούμε, αυτοί θα απαιτούν και άλλες περικοπές και
άλλα λουκέτα. Γιατί όχι στον Καλλικράτη Νο 3 να δούμε και κατάργηση των
νομαρχιακών μονάδων του ΙΚΑ για να μετασχηματιστούν σε περιφερειακές. Υπάρχει
άλλωστε το κακό προηγούμενο στο χώρο της Υγείας με τα περισσότερα περιφερειακά
νοσοκομεία. Η λογική «πονάει κεφάλι – κόβει κεφάλι» δεν έβγαλε ποτέ πουθενά.
Ποιος πιστεύει ότι μπορεί να βγάλει τώρα;
