Απίστευτο
και όμως αληθινό. Οι υπηρεσίες ελέγχου της νομιμότητας στην εφαρμογή των
εργασιακών σχέσεων αλλά και της εισφοροδιαφυγής αδυνατούν να κάνουν αιφνιδιαστικούς ελέγχους σε επιχειρήσεις του Βόλου, διότι αφενός δεν υπάρχει επαρκές
προσωπικό και αφετέρου πολλές φορές δεν υφίσταται ούτε καν η υλικοτεχνική
υποδομή (όπως Ι.Χ) για την μετάβαση π.χ. στη Βιομηχανική Περιοχή.
Ταυτόχρονα
όμως η ανασφάλιστη εργασία, η εργοδοτική
τρομοκρατία, οι αντεργατικές ρυθμίσεις και οι ανθυγιεινοί χώροι εργασίας
ανθούν.
Η
σωρεία παραβάσεων που άλλες φορές καταγγέλλεται και άλλες όχι αποτελεί το μεγάλο απόστημα στην τοπική αγορά
εργασίας και ασφαλώς δεν αποτελεί
εξαίρεση σε σχέση με ό,τι συμβαίνει στην υπόλοιπη επικράτεια. Σε συνδυασμό
μάλιστα με τη γιγάντωση της ανεργίας αποτελεί μία βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια
της τοπικής κοινωνίας.
Τα
όσα υποστηρίζονται “δεξιά και αριστερά” από εργαζόμενους και συνδικάτα άλλοτε
δημοσίως και άλλοτε σε στενό οικογενειακό κύκλο, εξαιτίας του φόβου της
απόλυσης, αποτελούν ένα πρωτογενές υλικό
για όποιον φορέα θέλει να αναλάβει πρωτοβουλίες ώστε να αντιμετωπιστεί η νέα
“μάστιγα”.
Ειδικά
σε μία πόλη όπως ο Βόλος που λίγο πολύ όλοι γνωριζόμαστε, δεν είναι δυνατόν επ’
άπειρο να κλείνουν τα μάτια οι υπηρεσίες στην παρατυπία και την αυθαιρεσία
πολλώ δε μάλλον όταν αυτή γίνεται εις βάρος όχι μόνο του Κράτους αλλά και του
κάθε πολίτη.
Δύσκολο
έργο αυτό για υπηρεσίες όπως η Επιθεώρηση Εργασίας , το ΙΚΑ που αποτελούν
μηχανισμούς της Πολιτείας που μπορούν να
επιβάλλουν από υποδείξεις μέχρι και πρόστιμα σε επιχειρήσεις που δεν
τηρούν την εργατική νομοθεσία ή έχουν κάνει “λάστιχο” διατάξεις, λόγω έλλειψης
προσωπικού, με αποτέλεσμα να
διασπαθίζονται συμφέροντα.
Σπανίως και
μόνο εφόσον προηγηθεί καταγγελία εργαζομένου, γίνονται έλεγχοι σε κοινές
επιχειρήσεις όπως, εμπορικά καταστήματα, συνεργεία, Βιοτεχνίες, εστιατόρια,
ξενοδοχεία, καφετέριες αλλά και σε οικοδομές όπου παρατηρείται αυξημένη η
“μαύρη εργασία”.
Μόνο εάν
υπάρξει καταγγελία εργαζομένου, είναι
υποχρεωμένες οι υπηρεσίες να κάνουν έλεγχο, διαφορετικά δεν υπάρχει ούτε το
απαραίτητο προσωπικό, ούτε ο χρόνος για να ελεγχθούν όλες οι επιχειρήσεις στο
Νομό Μαγνησίας» μονολογούν οι ίδιοι οι υπάλληλοι αυτών των υπηρεσιών.
Μοιραία και
αυταπόδεικτα μέσα από αυτή την κατάσταση, οι έλεγχοι που γίνονται δεν μπορούν
να συμβάλλουν ώστε να αντιμετωπιστεί η αυθαιρεσία και οι εργαζόμενοι παραμένουν
απροστάτευτοι.
Οι εκάστοτε
κυβερνήσεις μάς έχουν χορτάσει
δεσμεύσεις όμως δυστυχώς μόλις
αναλαμβάνουν αφήνουν κυριολεκτικά στη μοίρα τους μηχανισμούς ελέγχου. Στον καιρό του μνημονίου
μάλιστα ενδεχομένως να το θεωρούν και πολυτέλεια διότι έτσι τους βολεύει.
Λιγότεροι έλεγχοι, λιγότερες σκοτούρες.
Αυτό
τουλάχιστον διαπιστώνουν σε κάθε συζήτηση οι αρμόδιοι φορείς που θέτουν κάθε
φορά επιτακτικά το θέμα. Εάν σύντομα δεν
γίνει παρέμβαση, όλο και θα διευρύνεται η «ζούγκλα» της αυθαιρεσίας. Κάποιοι
πρέπει να σταματήσουν να κλείνουν τα μάτια τους. Σε όλα τα επίπεδα.
