Της Βάσως Κυριαζή
Εχει επισημανθεί πολλάκις κατά τη διάρκεια της πανδημίας ότι η κρίση αυτή μπορεί να αποτελέσει τη χρυσή ευκαιρία για τη χώρα, προκειμένου να αλλάξουν κακώς κείμενα.
Πολλοί μάλιστα υποστηρίζουν πως ειδικά το πακέτο των 32 δισ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ενωση, που έχει υπολογιστεί για την Ελλάδα και μέχρι το φθινόπωρο ελπίζεται πως σταδιακά θα εκταμιευθεί, είναι η ευκαιρία που μπορεί να αδράξει η χώρα για να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο. Να αναπτυχθεί και σε άλλους παραγωγικούς τομείς της οικονομίας που θα δώσουν προστιθέμενη αξία και θα συμβάλλουν ώστε η ελληνική οικονομία να ξαναπάρει μπροστά.
Είναι μία ευκαιρία για να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις και οι δομικές αλλαγές σ’ όλο τον παραγωγικό ιστό της χώρας, για τις οποίες χρόνια τώρα μιλούν οι επιχειρήσεις και έχουν αναγνωρίσει ως επιβεβλημένη αναγκαιότητα οι κυβερνήσεις, χωρίς όμως μέχρι σήμερα να έχουν παρέμβει αποφασιστικά ώστε να αλλάξει κάτι ριζικά.
Αν η αλλαγή παραγωγικού μοντέλου συνδυαστεί με το επενδυτικό ενδιαφέρον των ξένων, τότε σίγουρα μπορούν να δημιουργηθούν προϋποθέσεις επιστροφής σε μία νέα κανονικότητα, η οποία θα ανοίξει παράθυρα ανάκαμψης στην ελληνική οικονομία.
Και αυτό είναι το ζητούμενο με δεδομένες τις εκτιμήσεις για διψήφιο ποσοστό ύφεσης, οι οποίες όλοι ευχόμαστε να μην επιβεβαιωθούν, πρέπει όμως πάντα να υπάρχει το Plan B έτοιμο να υλοποιηθεί, προκειμένου να αποφευχθεί μία καθίζηση που θα είναι καταστροφική για την οικονομία.
Η χώρα μας δεν πρέπει να μένει εγκλωβισμένη ως μόνο ένας όμορφος τουριστικός προορισμός, με τους Ελληνες να καθιερώνονται σαν οι… «σερβιτόροι της Ευρώπης» και του υπόλοιπου κόσμου. Δεν μπορεί να είναι αυτό το όραμα για την Ελλάδα του αύριο. Για αυτό και είναι αδήριτη ανάγκη η αλλαγή του μοντέλου παραγωγής.
Αν κινητοποιηθούν περαιτέρω όλες οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας σε συνεννόηση με την κυβέρνηση και όλες τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις που ομονοούν ως προς αυτό, καθώς υπάρχει η δυνατότητα να δρομολογηθούν οι αλλαγές.
