Οσο η Γερμανία και οι δορυφόροι της αρνούνται να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση στο μέγεθος που της αναλογεί και επιμένουν στην αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία, η ενότητα της Ε.Ε. θα κινδυνεύει.
Η μάχη που δίνει η χώρα μας είναι δύσκολη. Είναι μία μάχη που δίνεται σε δύο μέτωπα. Στο καθαρά υγειονομικό κομμάτι και στην οικονομία. Πρόκειται για δύο μάχες εξίσου δύσκολες. Σε υγειονομικό επίπεδο η επιστημονική κοινότητα, οι γιατροί και οι νοσηλευτές δίνουν τον δικό τους αγώνα για να «δαμάσουν» τον ιό.
Η δεύτερη μάχη με την οικονομία είναι ήδη σε εξέλιξη με απρόβλεπτες μέχρι στιγμής συνέπειες. Είναι όμως μία μάχη που αφορά σ’ ένα πολύ δυσκολότερο και ευρύτερο μέτωπο, διότι δεν θα τελειώσει ούτε γρήγορα, ούτε αναίμακτα. Και πολύ περισσότερο, δεν θα τελειώσει με τη λήξη συναγερμού για την πανδημία. Οταν η μάχη των γιατρών και των φαρμακευτικών θα ολοκληρώνεται, η μάχη της οικονομίας θα βρίσκεται ακόμα στην αρχή της, λένε οι οικονομικοί αναλυτές.
Μία μάχη που θα κρίνει πολλά όχι μόνο σε επιχειρηματικό επίπεδο , αλλά και στις εργασιακές σχέσεις, που σε αρκετές περιπτώσεις ήδη δοκιμάζονται.
Και αν λάβει κανείς υπόψη ότι οι επιπτώσεις στην οικονομία δεν αφορούν μόνο στην Ελλάδα αλλά ολόκληρη την Ευρώπη και τον πλανήτη, οι προοπτικές δυστυχώς δεν δείχνουν ευοίωνες. Εκτός και αν κάτι αλλάξει, ειδικά σε επίπεδο γηραιάς ηπείρου.
Ομως όσο η Γερμανία και οι δορυφόροι της αρνούνται να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση στο μέγεθος που της αναλογεί και επιμένουν στην αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία, η ενότητα της Ε.Ε. θα κινδυνεύει.
Αρνούνται να κατανοήσουν ότι ο κορονοϊός είναι η αφορμή ώστε να επανεξετάσουν τη στάση τους σε θέματα οικονομικής πολιτικής. Δεν είναι δυνατόν την ώρα που οι περισσότερες από τις χώρες που πλήττονται να ζητούν την έκδοση ευρωομολόγων, η Γερμανία και η Ολλανδία να έχουν στυλώσει τα πόδια και να αρνούνται να δουν την πραγματικότητα.
Οσο και αν τα μέχρι στιγμής μέτρα στήριξης, παρά τη σχετική μαζικότητά τους και την προσπάθεια αρωγής, μπορεί τελικά να μην είναι παρά… ασπιρίνες, αν οι πολιτικές δεν είναι συλλογικές και κοινές σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αν η Ευρώπη δεν συνειδητοποιήσει ότι οφείλει να αντιδράσει άμεσα, τότε οι συνέπειες θα είναι δραματικές και οι ευθύνες θα έχουν ονοματεπώνυμο.
