Κρίνοντας από τη γενικότερη έλλειψη ρευστότητας, με συνέπεια ο καταναλωτής να μην έχει χρήματα για αγορές, οι ενδιάμεσες εκπτώσεις δεν μπορούν να λειτουργήσουν δελεαστικά, λένε οι έμποροι
Ενα ακόμη παράδοξο από τα πολλά, που συμβαίνουν στην Ελλάδα. Αναποτελεσματικός θεσμός, όπως οι ενδιάμεσες εκπτώσεις, επιμένει να υφίσταται, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο εμπορικός κόσμος διαφωνεί.
Ολοι ελπίζουν πως οι φετινές ενδιάμεσες εκπτώσεις, που ξεκινούν μεθαύριο Παρασκευή 1 Νοεμβρίου, θα είναι οι τελευταίες, καθώς το υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων φέρεται να έχει λάβει αρκετά σοβαρά υπόψη του το αίτημα του εμπορικού κόσμου, κυρίως των μικρομεσαίων εμπόρων, για κατάργηση του εν λόγω θεσμού.
Αν και στο άμεσο μέλλον δεν αναμένεται να υπάρξει σχετική νομοθετική ρύθμιση, καθώς το υπουργείο επιθυμεί να ολοκληρώσει τη νομοθέτηση των μεγάλων ανοιχτών ζητημάτων, όπως είναι οι αδειοδοτήσεις επενδύσεων κ.ο.κ., δεν αποκλείεται σχετική παρέμβαση έπειτα από μερικούς μήνες, καθώς διαπιστώνεται σχετική σύμπνοια στο συγκεκριμένο ζήτημα. Στις παρεμβάσεις, μάλιστα, δεν αποκλείεται να περιληφθούν και άλλα ζητήματα, που σχετίζονται με το πλαίσιο λειτουργίας του εμπορίου.
Οι ενδιάμεσες εκπτώσεις θεσμοθετήθηκαν με τον νόμο 4177/2013, στη συνέχεια με τον νόμο 4446/2016 επήλθαν αλλαγές στον θεσμό. Κατ’ αρχάς αυξήθηκε η συνολική διάρκεια των ενδιάμεσων εκπτώσεων από τις είκοσι στις τριάντα ημέρες, ενώ δόθηκε η δυνατότητα στους αντιπεριφερειάρχες να κατανείμουν διαφορετικά τις τριάντα ημέρες και όχι απαραιτήτως σε δύο δεκαπενθήμερα τον Μάιο και τον Νοέμβριο.
Γρήγορα, όμως, οι έμποροι συνειδητοποίησαν ότι οι ενδιάμεσες εκπτώσεις δεν προσφέρουν τίποτα στο γενικό ταμείο.
Κρίνοντας από τη γενικότερη έλλειψη ρευστότητας, με συνέπεια ο καταναλωτής να μην έχει χρήματα για αγορές, οι ενδιάμεσες εκπτώσεις δεν μπορούν να λειτουργήσουν δελεαστικά, λένε οι έμποροι, που πιστεύουν ότι απαιτούνται πιο δραστικές κινήσεις. Δεν έχουν άδικο. Κάθε προσπάθεια θα είναι άτοπη, αν ο κόσμος δεν έχει λεφτά και για να έχει χρήματα πρέπει να ανοίξουν οι δουλειές και για να γίνει αυτό πρέπει να γίνουν επενδύσεις. Ειδάλλως, η αγορά θα κινείται μεροδούλι μεροφάι.
Το θέμα είναι καθαρά οικονομικό. Από τη στιγμή που ο καταναλωτής δεν έχει λεφτά ή έχει λίγα δεν ψωνίζει. Φροντίζει να καλύψει πρώτα όλα τις άλλες υποχρεώσεις του και μετά να καταναλώσει στην αγορά. Αλυσίδα είναι όλα.
