Η λειτουργία του επιχειρηματικού τομέα, η βιωσιμότητά του και η αγορά εργασίας δεν πρέπει να είναι ο στόχος, αλλά το μέσο της οικονομικής πολιτικής για τη δημιουργία ανταγωνιστικής οικονομίας
Γροθιά στο στομάχι οι διαπιστώσεις, οι οποίες ασφαλώς δεν αποτυπώνουν τίποτα παραπάνω από όλα όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα ως ελληνική παθογένεια. Το δυστύχημα είναι πως όλοι γνωρίζουν πως η υπερφορολόγηση «στραγγαλίζει» την ανάπτυξη, όλοι διατυπώνουν την άποψη πως αν δεν γίνουν τομές στη δημόσια διοίκηση δεν υπάρχει περίπτωση να αντιμετωπιστεί η γραφειοκρατία, την ίδια όμως στιγμή όλα παραμένουν στάσιμα με αποτέλεσμα οι ευκαιρίες να έρχονται και να περνούν χωρίς κανένα θετικό αντίκτυπο για τη χώρα.
Οι πλέον προβληματικοί παράγοντες για την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα είναι, σύμφωνα με μία από τις τελευταίες εκθέσεις του ΟΟΣΑ, οι φορολογικοί συντελεστές, η γραφειοκρατία, οι φορολογικοί κανόνες, η πολιτική αστάθεια, η κυβερνητική αστάθεια, η πρόσβαση σε χρηματοδότηση, αλλά και η διαφθορά. Ειδικά το θέμα της φορολόγησης όπως καταγράφεται και σε αυτή την έρευνα αποτελεί το μεγαλύτερο αγκάθι για την επιχειρηματικότητα. Οι αναλυτές του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ εκτιμούν, ενδεικτικά, ότι πάνω από το 50% των κερδών μίας επιχείρησης καταλήγει σε φόρους.
Την ώρα δηλαδή που όλοι συμφωνούν στο όνομα της ανάπτυξης έρχονται τα στοιχεία διεθνούς έκθεσης να μας προσγειώσουν ως χώρα στην τραγική διαπίστωση πως έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας μέχρι να επανέλθουμε στην κανονικότητα. Η Ελλάδα λοιπόν διολίσθησε μία θέση χαμηλότερα φέτος στον δείκτη ανταγωνιστικότητας αφού βρίσκεται στην 87η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, πίσω από χώρες όπως η Αλγερία, η Σρι Λάνκα, αλλά και χώρες των Βαλκανίων, όπως η Αλβανία η οποία βρίσκεται στην 77η θέση και η Βουλγαρία.
Τα παραπάνω στοιχεία και μόνο επιβεβαιώνουν πως η λειτουργία του επιχειρηματικού τομέα, η βιωσιμότητά του και η αγορά εργασίας δεν πρέπει να είναι ο στόχος, αλλά το μέσο της οικονομικής πολιτικής για τη δημιουργία ανταγωνιστικής οικονομίας. Και για να γίνει αυτό πρέπει να αλλάξει το μοντέλο ανάπτυξης και να γίνουν ουσιαστικές διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτή είναι και η μεγάλη πρόκληση για τη νέα ηγεσία της χώρας. Αν πραγματικά όσα λέει τα εννοεί, καιρός να περάσει και στις πράξεις.
