Τις πταίει;

τις-πταίει-441561

Δεν πρέπει να καταρτιστεί εθνική στρατηγική για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, από τη στιγμή που ανήκουμε σε μία από τις πιο ευπαθείς περιοχές της Μεσογείου

Ισχύει, δεν ισχύει η κλιματική αλλαγή, εμείς πρέπει να προστατέψουμε τον τόπο μας. Αυτό είναι το ηθικό δίδαγμα μετά από μία ακόμη βιβλική καταστροφή, αυτή της Χαλκιδικής, που χάθηκαν άνθρωποι μέσα σε λίγα λεπτά.

Και όπως γίνεται κάθε φορά μετά από μία φονική κακοκαιρία, ξεκίνησαν οι συζητήσεις, προκλήθηκαν ερωτήματα για το αν βρισκόμαστε ή όχι μπροστά σε φαινόμενα εκδήλωσης κλιματικής αλλαγής.

Ομως, ανεξαρτήτως τι ισχύει ή τι πιστεύει ο καθένας ότι ισχύει για την κλιματική αλλαγή, ακόμα δηλαδή και αν αποδεχτεί ότι τίποτα το πολύ σοβαρό δεν προκύπτει με το παγκόσμιο κλίμα, η Ελλάδα εξακολουθεί δυστυχώς να υστερεί στην υιοθέτηση και την εφαρμογή πολιτικών για την προστασία των πόλεων και του πολίτη.

Οπως υστερούμε και στα αυτονόητα. Οτι δηλαδή ούτως ή άλλως έχουμε υποχρέωση να βελτιώσουμε τις υποδομές υγείας και πρόληψης. Οφείλουμε δε να διαχειριζόμαστε και να αξιοποιούμε ορθολογικά τους υδατικούς μας πόρους, ανεξαρτήτως των διαπιστώσεων των επιστημόνων.

Δεν χρειάζεται να μας το επιβάλει καμία κλιματική αλλαγή.

Για παράδειγμα, σύμφωνα με μελέτη του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, που εκπονήθηκε για λογαριασμό του WWF Ελλάς, αποκαλύπτεται ο κίνδυνος για πλημμυρικά επεισόδια και η πιθανότητα εξάπλωσης πυρκαγιών σε περιαστικά δάση με ιδιαίτερα δυσμενείς επιπτώσεις στους τουριστικούς προορισμούς της χώρας, οι οποίοι βρίθουν αυθαίρετων κτισμάτων, παράλογων κατατμήσεων και πολεοδομικών παγίδων. Αυτό δεν πρέπει να μας απασχολήσει κατά προτεραιότητα;

Δεν πρέπει να καταρτιστεί εθνική στρατηγική για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, από τη στιγμή που ανήκουμε σε μία από τις πιο ευπαθείς περιοχές της Μεσογείου;

Δεύτερον, δεν θα πρέπει να θεσπιστεί ένα νομικό πλαίσιο «ομπρέλα» και να συσταθεί φορέας για την προώθηση της επικαιροποίησής τους, της απλούστευσής τους και της δημοσίευσης για το κοινό, όταν καλείται να αντιμετωπίσει φυσικές καταστροφές; Θα σταματήσει ποτέ αυτό το μπαλάκι ευθυνών από φορέα σε φορέα και από υπηρεσία σε υπηρεσία, έτσι ώστε όλοι να ξέρουν πού επιτρέπεται, τι επιτρέπεται, τι απαγορεύεται και για ποιον λόγο;

Οταν απαντηθούν όλα τα παραπάνω ερωτήματα διά της εφαρμογής πολιτικής με μέτρα υλοποιήσιμα, σίγουρα η κλιματική αλλαγή δεν θα πρέπει να μας προβληματίσει. Διαφορετικά, κάθε φορά μετά από τραγωδία θα αναρωτιόμαστε και πάλι «τις πταίει;».

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου