Οι ιδιώτες πάροχοι υγείας

οι-ιδιώτες-πάροχοι-υγείας-492808

Η στάση του ΕΟΠΥΥ εκτός από τους παρόχους υγείας θίγει εξίσου ασθενείς και ασφαλισμένους και αυτό είναι το δεύτερο κακό που προκαλεί ένας Οργανισμός, που υποτίθεται ότι θα πρέπει να λειτουργεί προς όφελος του κοινωνικού συνόλου

Το «καμπανάκι» εργαστηρίων και ελευθέρων επαγγελματιών γιατρών, που είναι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ, δεν είναι προσχηματικό, ούτε φυσικά το τριήμερο λουκέτο πριν από λίγες μέρες μπήκε μόνο και μόνο για να ταρακουνήσει τον Οργανισμό, που οφείλει δεκάδες χιλιάδες ευρώ και επιμένει στο «κούρεμα» σε βάρος των ιδιωτών παρόχων υγείας.

Οποιος επιχειρήσει να μιλήσει με τους περισσότερους ιδιώτες στον χώρο της υγείας αντιλαμβάνεται αμέσως ότι πράγματι η κατάσταση είναι δύσκολη. Οταν ένας επαγγελματίας πάροχος έχει να πληρωθεί οφειλές ταμείων χρόνια ολόκληρα και την ίδια στιγμή έχει φορολογηθεί για αυτές τις ιατρικές πράξεις κανονικά και επιπλέον έχει χρεωθεί για να αγοράσει ιατρομηχανολογικό εξοπλισμό και πληρώνει και προσωπικό, με τον συμψηφισμό που επιχειρείται έχει ελάχιστα περιθώρια για να μπορέσει να αντεπεξέλθει εγκαίρως στις υποχρεώσεις του.

Το κόστος τέτοιων αποφάσεων είναι σαφές ότι είτε θα το μετακυλήσει στο προσωπικό, συρρικνώνοντας τις θέσεις εργασίας, είτε θα βάλει απευθείας λουκέτο με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Υπό το πρίσμα αυτό είναι απολύτως δικαιολογημένες οι αντιδράσεις του ιατρικού κόσμου, ο οποίος βλέπει πως αντιμετωπίζεται από το κράτος σαν αναλώσιμο υλικό. Και δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΕΟΠΥΥ μεταχειρίζεται τους ιδιώτες με αυτόν τον τρόπο, προχωρώντας στον συμψηφισμό χωρίς καν προηγούμενη διαβούλευση.

Ετσι γιατροί, μικροβιολογικά, ακτινοδιαγνωστικά εργαστήρια, αλλά και κλινικές κάθε φορά που υπολογίζουν ότι θα πληρωθούν, βγαίνουν όχι απλά χρεωμένοι, αλλά καλούνται να πληρώσουν από πάνω κιόλας «τα δάνεια της Αγγλίας» στο πλαίσιο ενός συμψηφισμού, τον οποίο εφηύρε και εφαρμόζει κάθε φορά ο Οργανισμός, όποτε βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο.

Η στάση, ωστόσο, του ΕΟΠΥΥ εκτός από τους παρόχους υγείας θίγει εξίσου ασθενείς και ασφαλισμένους και αυτό είναι το δεύτερο κακό που προκαλεί ένας Οργανισμός, που υποτίθεται ότι θα πρέπει να λειτουργεί προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Οσο δεν το κάνει, είναι λογικό να αποτελεί «κόκκινο πανί» και να είναι διαρκώς στην απολογία. Οσο για το υπουργείο Υγείας, ως προϊσταμένη πολιτική αρχή θα έπρεπε ήδη να έχει παρέμβει για να δώσει λύση στο πρόβλημα που έχει προκύψει, αντί να καθυβρίζει… διά στόματος Πολάκη όσους αντιδρούν.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου