Tην ερχόμενη Κυριακή 26 Μαΐου διεξάγονται οι πιο κρίσιμες ευρωεκλογές των τελευταίων δεκαετιών για την Ευρώπη, που θα κρίνουν ουσιαστικά το μέλλον των ευρωπαϊκών αξιών και των ευρωπαϊκών θεσμών. Η οικονομική κρίση, το μεταναστευτικό και το προσφυγικό, τα θέματα ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή αποδείχθηκε ότι δεν ήταν μεμονωμένα προβλήματα μόνο μιας χώρας, αλλά ευρωπαϊκά προβλήματα που χρειάζονταν ευρωπαϊκές λύσεις.
Την ίδια ώρα η ακροδεξιά γιγαντώνεται με εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς, πάνω στις αποτυχημένες ευρωπαϊκές νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που μεγέθυναν τις ανισότητες και την περιθωριοποίηση όλο και μεγαλύτερων κοινωνικά ευάλωτων πληθυσμών. Βρίσκει επίσης ανοικτά αφτιά σε ένα κομμάτι των Ευρωπαίων ψηφοφόρων που θέλει να εκδικηθεί.
Δυστυχώς οι ανισότητες δημιουργούν ένα νέο πολιτικό σκηνικό, που όλο και περισσότερο θυμίζει την εποχή του ’30, που ο φασισμός και ο ναζισμός εκμεταλλευόμενοι τα μεγάλα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα και τα πολιτικά λάθη, άλωσαν την Ευρώπη και την οδήγησαν στην καταστροφή. Αυτό είναι μία επισήμανση που δεν την κάνουμε εμείς επειδή ανακαλύψαμε ξαφνικά την Αμερική, αλλά το υπογραμμίζουν οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές.
Μέσα όμως από τα αδιέξοδα και την απομάκρυνσή της από ευρεία κοινωνικά στρώματα η ΕΕ, αποδείχθηκε αδύναμη να αφουγκραστεί τις ανάγκες των Ευρωπαίων πολιτών. Για αυτό και σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη με τις αντιδράσεις των πολιτών. Μόνο η ουσιαστική θωράκιση των ευρωπαϊκών ιδεών με συγκεκριμένες πολιτικές ενίσχυσης της κοινωνικής και περιφερειακής συνοχής, του κράτους δικαίου και της διαφάνειας, της κοινωνικής συμμετοχής, της δίκαιης ανάπτυξης και της υγιούς επιχειρηματικότητας μπορεί να προσδώσει στην ΕΕ μια νέα ρεαλιστική και προοδευτική προοπτική.
Οι εξελίξεις στη Μεγάλη Βρετανία σχετικά με την πορεία του Brexit φέρνουν επιπρόσθετες προκλήσεις και ανησυχίες.
Ας ελπίσουμε ότι το αποτέλεσμα της ερχόμενης Κυριακής δεν θα επιτείνει τους φόβους ότι η Ευρώπη οδεύει προς τον πολιτικό όλεθρο.
