Η ανακεφαλαιοποίηση

η-ανακεφαλαιοποίηση-627045

Μακριά από σκοπιμότητες, αν κάποιος θέλει να δει τα πράγματα σε μία ορθολογιστική βάση, δεν έχει παρά να παραδεχθεί πως η απασχόληση στην Ελλάδα πνέει ακόμη τα λοίσθια

Οχι μία, αλλά δύο φορές τελικά ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Ι. Δραγασάκης μέσα σε λίγες μέρες εμμέσως πλην σαφώς χτύπησε καμπανάκι, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο και νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.

Αυτό και μόνο δείχνει ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Οι συνέπειες της κρίσης είναι ακόμη μεγάλες και μάλιστα έχουν προκαλέσει τεράστια ρήγματα στην ελληνική κοινωνία, με μεγαλύτερο αυτό της ανεργίας που αποτελεί το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα αυτή τη στιγμή μαζί με την έλλειψη ρευστότητας.

Το στέγνωμα της αγοράς από ρευστό παραμένει. Το τραπεζικό σύστημα παρά τις «ενέσεις» που δέχτηκε μέσω των ανακεφαλαιοποιήσεων παραμένει απρόσιτο για τους επιχειρηματίες, τους μικρομεσαίους και τους αυτοαπασχολούμενους. Την ίδια όμως στιγμή συνεχίζει να «βομβαρδίζει» τους δανειολήπτες για τα «κόκκινα» δάνεια είτε πρόκειται για φυσικά πρόσωπα, είτε για επιχειρήσεις. Από την πρώτη ζημιά κοινωνικοποίησε τα χρέη του, αλλά τα κέρδη… κέρδη. Τα δικά τους δικά τους και τα δικά μας επίσης δικά τους, που θα έλεγε και η γιαγιά μου.

Με αυτά τα δεδομένα, όμως, ως χώρα δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Οι πρόσκαιρες αναλαμπές στην πορεία της οικονομίας και η αναγνώριση των θυσιών του λαού μόνο στα λόγια δεν προσφέρουν τίποτα, παρά μόνο μία προσωρινή ευφορία.

Μακριά από σκοπιμότητες, αν κάποιος θέλει να δει τα πράγματα σε μία ορθολογιστική βάση, δεν έχει παρά να παραδεχθεί πως η απασχόληση στην Ελλάδα πνέει ακόμη τα λοίσθια.

Και αυτό έχει την εξήγησή του τόσο στο στρεβλό μοντέλο παραγωγικής διαδικασίας που διερχόταν όλη τη χώρα, όσο και στη διαπίστωση πως μόλις ξέσπασε η κρίση η εύκολη λύση εκ μέρους των επιχειρηματιών ήταν η λήψη μέτρων κατά της εργασίας και των εργαζομένων.

Σε συνδυασμό μάλιστα με το γεγονός ότι η χώρα δεν ήταν ποτέ ελκυστική στις επενδύσεις, με αποτέλεσμα να καταγράφεται ένα πολύ υψηλό ποσοστό αποεπένδυσης, αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κατρακυλήσει η απασχόληση και όχι μόνο.

Για αυτό και αποτελεί κοινή πεποίθηση πως το τέλος των μνημονίων και η έξοδος στις αγορές δεν σημαίνουν και το τέλος της κρίσης αν δεν υπάρξουν συνδυαστικές παρεμβάσεις, οι οποίες θα οδηγούν σε τροχιά ανάπτυξης.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου