Οι αγρότες, εξουθενωμένοι πλέον, είναι αποφασισμένοι να παραμείνουν στους δρόμους για να διεκδικήσουν λύσεις. Αλλωστε είναι πλέον χαμένοι. Αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο, στο οποίο έχουν περιέλθει και δίνουν τον νυν υπέρ πάντων αγώνα
To φάντασμα της φτώχειας κρέμεται πάνω από την ύπαιθρο.
Δυναμικές περιοχές, όπως Βελεστίνο, Περίβλεπτο, Αγιος Δημήτριος, Στεφανοβίκειο, Ριζόμυλος, Αλμυρός, Μικροθήβες και άλλες τόσες που κάποτε έσφυζαν από ζωή, σήμερα μελαγχολεί κανείς.
Στην πλειονότητά τους τα νοικοκυριά ζουν από τον αγροτικό τομέα. Η διόγκωση του κόστους παραγωγής σε συνδυασμό με την κατάρρευση των τιμών του παραγωγού έχουν οδηγήσει σε απόγνωση τις περισσότερες οικογένειες.
Για αυτό και η οργή πλέον ξεχειλίζει στο μπλόκο στον κόμβο του Αερινού, όπου συνυπάρχουν τις τελευταίες μέρες αγρότες από διάφορες περιοχές του κάμπου.
Στο μπλόκο συναντά κανείς δύο και τρία αδέρφια από την ίδια οικογένεια, που αποφάσισαν να ασχοληθούν με τα χωράφια ακολουθώντας την παράδοση και τώρα βλέπουν τα όνειρά τους να γίνονται «στάχτη».
Διότι τι να πει κανείς σε έναν νέο αγρότη, όταν χρεώνεται μέχρι τον λαιμό για να ενταχθεί στο πρόγραμμα νέων αγροτών και περιμένει ένα και δύο χρόνια για να χρηματοδοτηθεί;
Τι να πεις στον αγρότη που το κόστος παραγωγής τον έχει οδηγήσει να χρωστά παντού και να μην μπορεί να καλλιεργήσει τα χωράφια του;
Την ίδια ώρα τα χρέη φουσκώνουν ολοένα και περισσότερο στις τράπεζες,
αφού οι αγρότες αδυνατούν να ξεπληρώσουν και συνεχώς προστίθενται νέα χρέη κάθε χρόνο, εκτός του ότι τα παλιά αβγαταίνουν. Οι τιμές των προϊόντων έχουν πέσει σε εξευτελιστικά επίπεδα, ενώ και η στρεμματική ενίσχυση δεν καλύπτει αυτή τη δραστική μείωση της τιμής. Από την άλλη η τιμή των αγροτικών εφοδίων και των φυτοφαρμάκων αυξάνει χρόνο τον χρόνο με άλματα.
Το 2005 ένα τσουβάλι βασικό λίπασμα κόστιζε 8 ευρώ, σήμερα οι αγρότες το αγοράζουν μέχρι και 40 ευρώ.
Οποιος μπορεί να βρει άλλη δουλειά, φεύγει και όσοι μένουν κλαίνε τη μοίρα τους. Για αυτό και καθημερινά ενισχύονται τα μπλόκα σε όλη την Ελλάδα.
Οι αγρότες, εξουθενωμένοι πλέον, είναι αποφασισμένοι να παραμείνουν στους δρόμους για να διεκδικήσουν λύσεις. Αλλωστε είναι πλέον χαμένοι.
Αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο, στο οποίο έχουν περιέλθει και δίνουν τον νυν υπέρ πάντων αγώνα. Αν δεν αντιμετωπιστούν από την Πολιτεία με υπευθυνότητα και χωρίς κομπασμούς, με ουσιαστικές χρηματοδοτήσεις και όχι «φιλοδωρήματα», με μέτρα που θα αναζωογονούν την ύπαιθρο που μαραζώνει, τα προβλήματα αντί να αμβλυνθούν θα διογκώνονται μαζί με την οργή που έχουν μέσα τους οι αγρότες και ξεσπά σιγά – σιγά τις τελευταίες μέρες.
