Τσακίζει «κόκκαλα» η ανάρτηση του υπεύθυνου της Ογκολογικής του Νοσοκομείου, στον απόηχο της αποχώρησης του επικουρικού γιατρού
Με μία ανάρτηση η οποία εκτός από τον προσωπικό τόνο περιλαμβάνει σφοδρή επίθεση κατά του διοικητή του Νοσοκομείου Βόλου Μάνθου Δραμητινού, ο υπεύθυνος ογκολόγος γιατρός της Μονάδας Χημειοθεραπείας του Νοσοκομείου Γιώργος Ρήγας «απαντά» στα όσα υποστήριξε ο διοικητής του Αχιλλοπουλείου, «βλέποντας» και πάλι πολιτικό δάκτυλο πίσω από τις αντιδράσεις που υπάρχουν, αφού για μία ακόμη φορά το Ογκολογικό Τμήμα ξέμεινε… με έναν μόνο γιατρό μετά τη λήξη της σύμβασης του επικουρικού, όπως αποκάλυψε ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ.
Ο κ. Ρήγας απευθύνει σοβαρά ερωτήματα που χρήζουν απαντήσεων όσον αφορά στη λειτουργία της Μονάδας, επισημαίνει ότι η στελέχωση της Μονάδας με επιπλέον γιατρούς έπρεπε να είχε γίνει χθες… και απαιτεί μεγαλύτερο σεβασμό για τα «γαλόνια» εργασιακής μοναξιάς που κουβαλά στην πλάτη του.
Ολόκληρη η ανάρτηση του ογκολόγου Γιώργου Ρήγα έχει ως εξής:
«Κατ’ αρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω (;) το σύστημα υγείας και τους διορισμένους με αξιοκρατικά κριτήρια λειτουργούς του για το πολύ όμορφο δώρο που μου επιφύλαξαν την ημέρα των γενεθλίων μου, μετά από δέκα χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στο Νοσοκομείο Βόλου, να παραμείνω για πολλοστή φορά μόνος μου στη Μονάδα Χημειοθεραπείας.
Τις υποσχέσεις για 10-15 ημέρες προσωπικά τις ακούω βερεσέ. Αν επαληθευθούν έχει καλώς. Δυστυχώς όμως συνήθως αυτού του είδους οι προβλέψεις πέφτουν έξω. Καλό λοιπόν θα είναι αυτοί που πληρώνονται αδρά για τα σημερινά δεδομένα να μην τις εκστομίζουν αφειδώς ειδικά όταν δεν εξαρτάται από αυτούς η πραγματοποίησή τους η όχι.
Επί τη ευκαιρία έχω δυο ερωτησούλες να κάνω:
1.Ο πολυδιαφημισμένος Νέος Οργανισμός του Νοσοκομείου, με την Ογκολογική Κλινική με τους τέσσερις ογκολόγους, που τον ακούω τόσα και τόσα χρόνια από πολλές Διοικήσεις, σε ποιο άραγε συρτάρι βρίσκεται αραχνιασμένος;
2.Η επίσης πολυδιαφημισμένη επέκταση της Β’ Παθολογικής που οι αμαρτίες σίγουρα βαρύνουνε παλαιότερες διοικήσεις, αλλά η παρούσα την έχει εξαγγείλει τι γίνεται άραγε; Αράχνιασε και αυτή; Παρεμπιπτόντως, επίσης θα ήθελα μια τοποθέτηση δημόσια για την αποτελεσματικότητα του συστήματος μυοκτονίας στη Μονάδα Χημειοθεραπείας, κατά τα τελευταία δυόμισι χρόνια.
Θα ήθελα επίσης να επισημάνω πως είναι τουλάχιστον προσβλητικό για έναν γιατρό και ιδιαίτερα όταν μιλάμε για τον κύριο Μιχαηλίδη να του ζητάμε μετά από όσα έχει προσφέρει να δουλέψει απλήρωτος. Πώς ακριβώς θα παρακολουθεί ασθενείς μη όντας διορισμένος; Ποιος θα έχει την ευθύνη των χειρισμών του; Είναι πράγματι λυπηρό να τα ακούς αυτά από στόμα γιατρού. Ακόμη χειρότερο είναι να τον υποτιμάς τόσο πολύ που να θεωρείς πως ένας καταξιωμένος επιστήμονας θα «υπακούσει» στην «εντολή» του προϊσταμένου του. Δεν είναι άβουλο ον.
Επίσης είναι λυπηρό να ακούς από ανθρώπους σε πολύ υπεύθυνες θέσεις να αναφέρονται σε δημόσιες τοποθετήσεις τους σε «πληροφορίες». Οφείλουν αν ξέρουν κάτι να το πουν αλλιώς να σιωπήσουν. Αλλά το παιχνιδάκι της συκοφάντησης χωρίς στοιχεία είναι παλιά τους συνήθεια. Σαφέστατα και ήμουνα αντίθετος στη μετατροπή του εν λόγω συναδέλφου σε «μπάλωμα» στις αδυναμίες του συστήματος και των υπευθύνων για την εύρυθμη λειτουργία τούτου να ανταποκριθούνε στις υποχρεώσεις τους και στις δεσμεύσεις τους από τις 13/12/2018, παρά τις προειδοποιήσεις μου προς αυτούς να είναι πιο συγκρατημένοι στις εκτιμήσεις τους.
Τότε με χαρακτήρισαν υστερικό, γιατί βλέποντας πως η διαδικασία κρίσης του δεύτερου μόνιμου παθολόγου-ογκολόγου αργεί υπερβολικά και θα φτάναμε στο σημερινό σημείο, διαμαρτυρήθηκα. Εδώ βέβαια να τονίσω πως υπάρχει τεράστια διαφορά, μεταξύ του να υπηρετεί μόνος του ένας γιατρός και του να υπάρχουνε δυο και ο ένας να λείπει σε άδεια. Ακόμα και ο πιο αδαής μπορεί να καταλάβει τη διαφορά. Το ότι κάποιοι τα εξισώνουν, απλά χαρακτηρίζει τον τρόπο σκέψης τους. Ο μόνος του δεν έχει δικαίωμα να αρρωστήσει, να λείψει μια μέρα για μια υποχρέωση του κλπ κλπ κλπ. Το άγχος του επίσης δεν περιγράφεται. Επειδή το έχω ζήσει το έργο για πολλά χρόνια ξέρω πολύ καλά τη «γλύκα». Κάποιοι λοιπόν θα πρέπει να φέρονται με πολύ μεγαλύτερο σεβασμό σε ανθρώπους που κουβαλάνε πολλά «γαλόνια» εργασιακής μοναξιάς στην πλάτη τους, και που παρά τα λάθη τους και τις ανθρώπινες αδυναμίες τους, όπως και τις πολλαπλές προσπάθειες σπίλωσής τους, κάτι έχουνε καταφέρει για αυτό το Νοσοκομείο.
Θα ήθελα τώρα να αναφερθώ στους υπαινιγμούς περί πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Να ξεκαθαρίσουμε κατ’ αρχάς κάτι: Μόλις περάσω την είσοδο και μπω μέσα στο Νοσοκομείο είμαι ΓΙΑΤΡΟΣ και μόνο ΓΙΑΤΡΟΣ! Και αυτή μου την προσήλωση στο λειτούργημά μου δεν εκχωρώ σε κανέναν το δικαίωμα να την αμφισβητεί! Εγώ δεν είμαι κομματικά διορισμένος ούτε έχω κομματικό πρόσημο! Άλλοι έχουν! Αν και όταν αποκτήσω το συζητάμε! Άλλοι πάσχουν από μανία καταδιώξεως και κάθε τρεις και λίγο επικαλούνται πολιτικούς αντιπάλους. Ας το ψάξουν λίγο. Οι εμμονές δεν είναι καλό πράγμα.
Ας μιλήσουμε λίγο τώρα για πολιτική μιας και το θέμα τέθηκε στο τραπέζι:
1.Πολιτική και μάλιστα κακής ποιότητας κάνουν αυτοί που ενώ κάνουν ομολογουμένως έναν τίμιο αγώνα με επιστημονικό τρόπο, με μελέτες, με αδιάσειστα στοιχεία για περιβαλλοντικά θέματα και παρ’ ότι η Κυβέρνηση που τους διόρισε τους «αδειάζει», εκείνοι αντί να αποστασιοποιηθούνε, παραμένουνε προσκολλημένοι στον κομματικό σωλήνα και αισθάνονται περήφανοι που εξασφαλίσανε για ακόμη μια φορά την κομματική στήριξη στις πολιτικές φιλοδοξίες τους. Προφανώς οι αγώνες για καθαρότερο περιβάλλον μπροστά στα κομματικά οφίτσια πάνε περίπατο! Ταυτόχρονα, υποδέχονται μετά Βαΐων και Κλάδων τον πρώην Υπουργό που έπαιξε χοντρό επικοινωνιακό παιχνίδι με την EL DORANDO στη Χαλκιδική. Και μιλάμε για μια Κυβέρνηση με οικολογικό πρόσημο. Βέβαια χρησιμοποιούνε τα ίδια ακριβώς μέσα καταστολής με αυτούς που κάποτε κατακρίνανε. Η υποκρισία στο αποκορύφωμά της!
2.Πολιτική και πολύ κακής μορφής επίσης, είναι να συνοδεύεις τον κυβερνητικό βουλευτή (συμπαθέστατο άνθρωπο και φίλο κατά τα άλλα), στη Μονάδα Χημειοθεραπείας, προφανώς εξοφλώντας τα κομματικά σου γραμμάτια. Η συνάντηση είχε καθαρά κομματική στόχευση στην παρατεταμένη προεκλογική περίοδο που διανύουμε. Αν δεν ήτανε έτσι δε θα δινόταν δημοσιότητα αλλά θα γινόταν «σε κλειστό κύκλο». Θα ήθελα επί τη ευκαιρία να ζητήσω από όλους τους υποψήφιους βουλευτές εκτός προφανώς της Χρυσής Αυγής με την οποία δε θέλω να έχω καμία απολύτως σχέση, να ζητήσουνε να «συνοδευτούν» για να έρθουνε στη Μονάδα και να μιλήσουμε για τα προβλήματά της. Αυτά προς το παρόν».
ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ
