Είναι προφανές ότι σε τούτη την κρίσιμη χρονική συγκυρία όλοι θα κληθούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Πρωτίστως απέναντι στη χώρα και στους πολίτες και όχι με γνώμονα την πολιτική τους επιβίωση και την παραμονή ή όχι στην εξουσία και σε μία υπουργική καρέκλα
Αρκετές φορές στο πρόσφατο παρελθόν ο Πάνος Καμμένος έχει οδηγήσει σε συμπεράσματα για πολιτικές εξελίξεις που επίκεινται με τη σύγκληση των κομματικών οργάνων των ΑΝΕΛ, αλλά η σημερινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και της Εκτελεστικής Επιτροπής των Ανεξάρτητων Ελλήνων μοιάζει με το χρονικό μίας προαναγγελθείσας αποχώρησης από την κυβέρνηση.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο υπουργός Αμυνας και πρόεδρος των ΑΝΕΛ συγκάλεσε τα κομματικά όργανα σήμερα, ημέρα κατά την οποία θα ξεκινήσει στα Σκόπια η τελική φάση της συνταγματικής διαδικασίας για τη μετονομασία της FYROM σε «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας».
Μπροστά σε έναν σκληρό προεκλογικό αγώνα και με τις περισσότερες δημοσκοπήσεις να τον φέρουν εκτός Βουλής, όπως γράφουν πολλά σάιτ, ο υπουργός Αμυνας βλέπει το πολιτικό του μέλλον άδηλο, εάν δεν επιδιώξει μία εντυπωσιακή έξοδο από την κυβέρνηση, ειδικά για ένα θέμα που βρίσκεται στην προμετωπίδα της πολιτικής του ατζέντας, όπως το Σκοπιανό. Πολλώ δε μάλλον όταν αρκετοί βουλευτές και εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί… έχουν σηκώσει μπαϊράκι και έχουν ακυρώσει τον ίδιο τον αρχηγό τους, φλερτάροντας ανοιχτά με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το ενδιαφέρον βέβαια είναι να δούμε αν ο κ. Καμμένος θα αποχωρήσει, συνεχίζοντας να στηρίζει την κυβέρνηση ή θα αιφνιδιάσει το Μέγαρο Μαξίμου αποφασίζοντας να στηρίξει μία πρόταση μομφής της ΝΔ που πάλι χρειάζεται 151 ψήφους.
Την ίδια ώρα στο Μαξίμου συνεχίζουν να μετρούν κουκιά. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει αυτή τη στιγμή 145 βουλευτές και αναζητά άλλους 6 και για τη συμφωνία των Πρεσπών να ψηφιστεί και να συνεχίσει να κυβερνά.
Κάτι που μπορεί να κάνει βεβαίως και με λιγότερους από 151, αλλά ως μια κυβέρνηση μειοψηφίας. Ομως κατά πόσο μπορεί να σταθεί μία κυβέρνηση μειοψηφίας, ακόμη και αν το Σύνταγμα το προβλέπει, με δεδομένα τα ανοιχτά μέτωπα που υπάρχουν μπροστά;
Και ειδικά όταν η απώλεια της πλειοψηφίας συνδέεται με ένα κορυφαίο εθνικό θέμα, όπως στην παρούσα συγκυρία η συμφωνία των Πρεσπών.
Είναι προφανές ότι σε τούτη την κρίσιμη χρονική συγκυρία όλοι θα κληθούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Πρωτίστως απέναντι στη χώρα και στους πολίτες και όχι με γνώμονα την πολιτική τους επιβίωση και την παραμονή ή όχι στην εξουσία και σε μία υπουργική καρέκλα.
Ειδικά σε πολωμένο πολιτικό κλίμα, όπως αυτό που βιώνουμε, είναι εξαιρετικά δύσκολο να σταθεί πολιτικά, αλλά και νομοθετικά μία κυβέρνηση μειοψηφίας με ψήφο ανοχής.
Αυτό καλό θα είναι να το λάβουν σοβαρά υπόψη τους όσοι σπεύσουν να δικαιώσουν τον χαρακτηρισμό «πρόθυμοι» που τους αποδίδεται.
