Στρατηγικοί κακοπληρωτές δεν υπάρχουν πλέον. Ή, αν θέλετε καλύτερα, αυτοί που υπάρχουν είναι λίγοι. Οι υπόλοιποι έχουν στεγνώσει. Δεν πληρώνουν, γιατί δεν τους φτάνουν τα χρήματα ή γιατί οι υποχρεώσεις που έχουν συσσωρευτεί πλέον είναι τόσες πολλές, που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν
Τα τελευταία στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Κέντρο Οφειλών στα ασφαλιστικά ταμεία είναι αποκαλυπτικά όσον αφορά στην πλήρη πλέον αδυναμία όσων οφείλουν να ανταποκριθούν στην πληρωμή των δόσεων. 300.000 άνθρωποι, σύμφωνα με τη συγκεκριμένη έκθεση, έχασαν τις ρυθμίσεις τους, ενώ μόνο τον Σεπτέμβριο τα χρέη στα ταμεία αυξήθηκαν κατά 500 εκατ. ευρώ.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν αφενός ότι τα ασφαλιστικά ταμεία «βουλιάζουν» στα χρέη και αφετέρου ότι ακόμη και αν θέλουν οι επαγγελματίες, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι επιχειρήσεις να πληρώσουν τις οφειλές τους ή να είναι συνεπείς στις ρυθμίσεις αδυνατούν να το πράξουν.
Και επειδή το έχουμε γράψει πολλάκις, κανείς δεν γίνεται οφειλέτης ή μπαταχτσής από ιδεολογία, αλλά επειδή δεν μπορεί, είναι σαφές ότι για να μην πληρώνουν όλοι οι παραπάνω δεν έχουν χρήματα για να εξοφλήσουν τα χρέη τους.
Στρατηγικοί κακοπληρωτές δεν υπάρχουν πλέον. Ή, αν θέλετε καλύτερα, αυτοί που υπάρχουν είναι λίγοι. Οι υπόλοιποι έχουν στεγνώσει. Δεν πληρώνουν γιατί δεν τους φτάνουν τα χρήματα ή γιατί οι υποχρεώσεις που έχουν συσσωρευτεί πλέον είναι τόσες πολλές που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν.
Υπό αυτή την έννοια, όσες ρυθμίσεις και να γίνουν δεν πρόκειται να έχουν αποτέλεσμα. Διότι αυτό που μετρά δεν είναι ότι αν θα υπάρξει ένας ακόμη ή όχι διακανονισμός, αλλά αν θα είναι σε ένα πλαίσιο τέτοιο που θα επιτρέπει στον κάθε επαγγελματία να αποπληρώσει τα χρέη του, αντί να σύρεται στα Δικαστήρια και στις φυλακές επειδή οφείλει στο Δημόσιο.
Οταν για παράδειγμα ένας επαγγελματίας έχει να πληρώσει τις μηνιαίες εισφορές στον ΕΦΚΑ, ταυτόχρονα έχει και τη δόση της ρύθμισης και όλες τις άλλες υποχρεώσεις, αντιλαμβάνεται κανείς πως θα πληρώσει μία – δύο φορές, την τρίτη όμως θα κιοτέψει. Εκτός και αν κερδίσει το λαχείο και αποκτήσει τέτοια ρευστότητα, που τότε θα ξεχρεώσει σίγουρα και δεν χρειάζεται καμία ρύθμιση για να τα βγάλει πέρα.
Τόσο απλά είναι τα πράγματα για τον πολίτη που σκέφτεται με τη λογική και όχι με βάση αριθμούς και προβλέψεις, που κάνει το οικονομικό επιτελείο για να μπορεί να διασφαλίζει τα υψηλά πλεονάσματα για τα οποία έχει δεσμευτεί.
Μόνο που γνωρίζουμε όλοι πως όταν ευημερούν οι αριθμοί στο χαρτί, ασφυκτιούν οι άνθρωποι στην καθημερινότητά τους, προσπαθώντας να τα φέρουν βόλτα.
