Διαφωνεί ή συμφωνεί κανείς με τον Νίκο Κοτζιά και τις απόψεις του, πρόκειται για ένα στέλεχος του οποίου το κύρος και η βαρύτητα δεν αμφισβητούνται. Κατά την προσωπική μας εκτίμηση… δεν μπαίνει καν στη ζυγαριά με τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ Πάνο Καμμένο. Και επιπλέον ο κ. Κοτζιάς με την παραίτησή του έδειξε ότι έχει αξιοπρέπεια και ότι ορισμένα πράγματα, όπως στη συγκεκριμένη συγκυρία το πρωθυπουργικό «άδειασμα», δεν του επέτρεπαν να «τον φτύνουν και να συμπεριφέρεται λες και βρέχει»
Aν υπάρχει έστω και ένας πολίτης σ’ αυτή τη χώρα που είχε αμφιβολία ότι ο κ. Τσίπρας και η πρώτη φορά Αριστερά… δεν μπορούν να τα θυσιάζουν όλα για μία καρέκλα, χθες επείσθη και αυτός.
Η λαγνεία της εξουσίας και η προσκόλληση στην καρέκλα είναι πάνω από όλα. Ο πρωθυπουργός της Αριστεράς, επέλεξε να διώξει από δίπλα του τον Νίκο Κοτζιά και να κρατήσει συνομιλητή του τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ και κυβερνητικό εταίρο Πάνο Καμμένο. Αυτός άλλωστε είναι εκείνος που μπορεί να τον διατηρήσει ακόμη στην εξουσία.
Διαφωνεί ή συμφωνεί κανείς με τον Νίκο Κοτζιά και τις απόψεις του, πρόκειται για ένα στέλεχος του οποίου το κύρος και η βαρύτητα δεν αμφισβητούνται. Κατά την προσωπική μας εκτίμηση… δεν μπαίνει καν στη ζυγαριά με τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ Πάνο Καμμένο. Και επιπλέον ο κ. Κοτζιάς με την παραίτησή του έδειξε ότι έχει αξιοπρέπεια και ότι ορισμένα πράγματα, όπως στη συγκεκριμένη συγκυρία το πρωθυπουργικό «άδειασμα», δεν του επέτρεπαν να «τον φτύνουν και να συμπεριφέρεται λες και βρέχει».
Αυτές είναι συμπεριφορές που μόνο ο Καμμένος μπορεί να ανεχτεί και το έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά και πριν από λίγες μέρες. Οι μισοί υπουργοί της Κυβέρνησης δεν θέλουν να τον βλέπουν, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τον παρομοιάζουν με τον Σαλβίνι και του δείχνουν την πόρτα της εξόδου και αυτός… γνωρίζοντας ότι τον χρειάζεται ο κ. Τσίπρας για να παραμείνει στην εξουσία, καμώνεται ότι δεν καταλαβαίνει.
Πόσο όμως μπορεί να κρατηθεί έτσι μία Κυβέρνηση; Είναι δυνατόν να οδηγείται σε παραίτηση ένας υπουργός Εξωτερικών διότι επιχείρησε να βάλει στη θέση του τον ΥΕΘΑ που έχει χαράξει τη δική του εθνική εξωτερική πολιτική αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που έχει αυτό στο εξωτερικό; Είναι επίσης δυνατό να αδειάζεται… με τόσο εκκωφαντικό τρόπο ο ΥΠΕΞ διότι άφησε αιχμές για μυστικά κονδύλια, που ποιος ξέρει πού και με ποια κριτήρια διανέμονται από διάφορα Υπουργεία, μεταξύ των οποίων και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και ο πρωθυπουργός διά της αποδοχής της παραίτησης, εμμέσως πλην σαφώς να «επιβάλει σιγή ασυρμάτου» για ένα τόσο σοβαρό θέμα;
Αντί να υποστεί συνέπειες για τη θεσμικά ανάρμοστη συμπεριφορά του ο Πάνος Καμμένος, εξωθήθηκε σε παραίτηση ο Νίκος Κοτζιάς! Σαν να τον είχαν προγράψει, για άγνωστο λόγο, όπως γράφτηκε χθες από έναν έγκριτο συνάδελφο.
Ακόμη και η δήλωση του πρωθυπουργού γεννά ερωτήματα. Ο Κοτζιάς είχε «διγλωσσία» και «προσωπική στρατηγική στην εθνική γραμμή της χώρας»; Αυτός «διατάρασσε την ομαλή πορεία της χώρας προς την οριστική έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια»; Τι μπορεί να εννοεί ένας πρωθυπουργός όταν δηλώνει ρητά ότι «στέλνει μηνύματα και προς το εσωτερικό και προς την Κυβέρνηση του»; Σε ποιον τα στέλνει;
Ώρα είναι να μας πει ο κ. Τσίπρας ότι ο κ. Κοτζιάς μόνος του χάρασσε εξωτερική πολιτική, μόνος του ενέκρινε τη συμφωνία των Πρεσπών, μόνος του επέμεινε να λύσει το Κυπριακό…
Είναι πραγματικά λυπηρό. Όλα αυτά που διαδραματίζονται τις τελευταίες ώρες παραπέμπουν ευθέως στο «τέλος της Πομπηίας». Ο πολιτικός χρόνος της κυβέρνησης τελειώνει. Είτε τώρα, είτε σε λίγες εβδομάδες, είτε σε λίγους μήνες, θα έρθει η λαϊκή κρίση.
