Σε γυάλινο πύργο…

σε-γυάλινο-πύργο-460923

Από τις αρχές του νέου χρόνου και μέρα με τη μέρα οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι της χώρας βιώνουν στο πετσί τους τις ανατροπές που επέφερε στις εργασιακές σχέσεις η εφαρμογή του επικαιροποιημένου μνημονίου.

Λίγους μήνες μετά την ψήφιση στο ελληνικό κοινοβούλιο των σκληρών όρων που επιβάλλονται από το μνημόνιο και την τρόικα, ο εργασιακός «Προκρούστης» όχι απλά είναι γεγονός, αλλά διευρύνεται διαρκώς με ανυπολόγιστες συνέπειες στον κοινωνικό ιστό της χώρας.

Την ίδια ώρα η ανεργία καλπάζει, ενώ οι επιχειρησιακές συμβάσεις που υπερισχύουν πλέον έναντι των κλαδικών αποτελούν το «νέο όπλο» των εργοδοτών, ανοίγοντας το δρόμο ουσιαστικά για την εκθεμελίωση στο σύστημα των εργασιακών σχέσεων.

Τα στοιχεία είναι πλέον αμείλικτα. Εκατοντάδες εργαζόμενοι βρίσκονται ήδη σε καθεστώς ομηρίας, καθώς η σκέψη και μόνο για αντίδραση μπορεί να οδηγήσει τον υπάλληλο στην πόρτα της εξόδου, τους οδηγεί σε υποχωρήσεις.

Σε ημερήσια πλέον διάταξη απολύσεις ατομικές και ομαδικές, καθυστέρηση πληρωμής δεδουλευμένων, απλήρωτη υπερωριακή απασχόληση, μαύρη εργασία, μερική απασχόληση, δανεισμός εργαζομένων, μεταφορές προσωπικού.

Βαπτίζεται εργασία η απασχόληση των εργαζομένων σε «εργολάβους», «εξωτερικούς ή ειδικούς συνεργάτες», των απολύσεων σε «εθελούσιες αποχωρήσεις» και «αναγκαίες αναπροσαρμογές για οικονομοτεχνικούς λόγους» με απόλυτη εκμετάλλευση κάθε έννοιας δικαίου.

Σε λίγο θα μετατραπεί όλος ο ιδιωτικός τομέας σε γενιά των 450 ευρώ και της ελαστικής εργασίας που θα μας αναγνωρίζονται μόνο υποχρεώσεις.

Κάθε μήνα στη λίστα των ανέργων του ΟΑΕΔ προστίθενται και άλλοι. Η τρόικα όμως που πάλι επισκέπτεται τη χώρα μας παραμένει αισιόδοξη ότι η Ελλάδα θα σωθεί από το δημοσιονομικό κατήφορο και σ’ αυτό το μοτίβο συνεχίζει ακάθεκτη τις πιέσεις της προς την ελληνική κυβέρνηση, δείχνοντας και πάλι ενδιαφέρον για το κόστος της μισθοδοσίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Φυσικά και δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με αυτούς που ενώ απασχολούνται χρόνια ολόκληρα σε ένα εργοδότη μπορεί να μην έχουν ασφαλιστεί ούτε για μια ημέρα, ούτε φυσικά με αυτούς που απολύονται χωρίς μάλιστα να εισπράξουν αποζημίωση αφού ο νέος νόμος πλέον το επιτρέπει.

Κάθε φορά που επισκέπτονται τη χώρα μάς κυριεύει πανικός. Τα μέτρα που συνοδεύουν τους ελέγχους τους μας πάνε από το κακό στο χειρότερο. Ως πολίτες, ως εργαζόμενους, ως συνταξιούχους, ως ανέργους. Και πάντα ακολουθούν οι ίδιες μονότονες επισημάνσεις ότι η χώρα θα σωθεί, η οικονομία θα ανακάμψει. Από το πες πες έχουν προφανώς την αίσθηση ότι θα μας πείσουν. Ίσως και να το έχουν ήδη πιστέψει, αφού μέχρι στιγμής τουλάχιστον και εμείς ως κοινωνία δίνουμε περισσότερο την εντύπωση ότι «ζούμε σε γυάλινο πύργο» παρά ότι έχουμε συνειδητοποιήσει τι ακόμη μας περιμένει.

 

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου