Το κυριότερο θέμα δεν είναι τα πρόσωπα, χωρίς να σημαίνει ότι και αυτά δεν παίζουν ρόλο, αλλά οι πολιτικές. Δεν υπάρχει καμία αλλαγή στις πολιτικές με στόχο την αξιοκρατία, το κράτος δικαίου, τις μεταρρυθμίσεις, με εξοικονόμηση δαπανών, αλλά ακολουθείται μία πολιτική με φόρους πάνω στους φόρους
Είναι ο ανασχηματισμός λύση; Για τους ενοίκους του Μαξίμου φαίνεται πως ναι. Ο πρωθυπουργός εμφανίζεται ως αυτός που έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων και ότι «ανακατεύει την τράπουλα», τα ΜΜΕ ασχολούνται με τις μπηχτές στις τελετές παράδοσης – παραλαβής και τα νέα ονόματα των υπουργείων, κάποιοι αναζητούν το «μήνυμα» και τα υπόλοιπα – εκτιμούν στην Κυβέρνηση – ότι θα ξεχαστούν.
Δεν είναι όμως έτσι, διότι καταρχήν ο ανασχηματισμός που ανακοινώθηκε χθες δεν ήταν τίποτα παραπάνω, παρά ένα «φρεσκάρισμα» από τη στιγμή που δεν υπήρξαν δομικές αλλαγές. Θα μπορούσε επίσης να χαρακτηριστεί ως «ο ανασχηματισμός της Κατερίνας», λόγω της μεταγραφής της κ. Παπακώστα στους ΑΝΕΛ με αντιπαροχή μία καρέκλα υφυπουργού.
Με όλα αυτά που έχουν γίνει, δεν μπορεί να μην αλλάζει π.χ. ο Π. Καμμένος που απειλεί να ρίξει την Κυβέρνηση για τη συμφωνία των Πρεσπών, ενώ ήδη φέρει την υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ή ο Νίκος Κοτζιάς που βιάζεται μετά το Σκοπιανό να κλείσει άρον – άρον το Κυπριακό, εντελλόμενος φυσικά από τους εκτός συνόρων έχοντες συμφέροντα στην περιοχή.
Τι σόι ανασχηματισμός και ανανέωση μπορεί να είναι αυτή, όταν οι περισσότεροι υπουργοί παραμένουν αμετακίνητοι, διότι ο πρωθυπουργός δεν τόλμησε τη ρήξη με τα κακώς κείμενα;
Το κυριότερο θέμα δεν είναι τα πρόσωπα, χωρίς να σημαίνει ότι και αυτά δεν παίζουν ρόλο, αλλά οι πολιτικές. Δεν υπάρχει καμία αλλαγή στις πολιτικές με στόχο την αξιοκρατία, το κράτος δικαίου, τις μεταρρυθμίσεις, με εξοικονόμηση δαπανών, αλλά ακολουθείται μία πολιτική με φόρους πάνω στους φόρους.
Δεν αποτυπώνεται καμία διάθεση αυτοκριτικής από τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ως φαίνεται θεωρούν πως όλα είναι καλώς καμωμένα.
Συνεπώς, κανένας ανασχηματισμός προσώπων δεν πρόκειται να δώσει λύση στα αδιέξοδα αυτής της κυβερνητικής πολιτικής των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Επί της ουσίας αποτελεί έναν φθηνό τρόπο ώστε να θολώσει η Κυβέρνηση τα νερά και να αποπροσανατολίσει τους πολίτες για αυτό και αυτομάτως έχει ακυρωθεί. Διότι δεν αποτελεί μια ωφέλιμη πηγή βελτίωσης της ποιότητας της διακυβέρνησης της χώρας, αλλά ένα προϊόν συμβιβασμών και αντιπαροχών με μοναδικό στόχο την παράταση παραμονής στην εξουσία.
