Την απλή πραγματικότητα περιέγραψε χθες η Αλέκα Παπαρήγα, ασχέτως εάν κανείς συμφωνεί ή διαφωνεί με τον πυρήνα της πολιτικής που εφαρμόζει το ΚΚΕ.
Η επισήμανσή της «είμαστε σε πόλεμο εναντίον των εργαζομένων» είναι πέρα για πέρα αληθινή, με τη χθεσινή μέρα να αναγορεύεται στη σκληρότερη… της παρούσας «σοσιαλίζουσας» κυβέρνησης μέχρι σήμερα τουλάχιστον, διότι όπως μας προειδοποίησε ο Στρος Καν και ο Όλι Ρέν τα χειρότερα έπονται.
Τα νέα νομοσχέδια που αποφασίστηκαν μας στέλνουν απευθείας στην κόλαση. Η ισοπέδωση μισθών και συμβάσεων είναι γεγονός. Όπως επίσης και η ανέχεια των πολιτών.
Στο 56,6% υπολογίζεται το ποσοστό των Ελλήνων που αντιμετώπιζαν μεγάλη ή μερική δυσκολία για να τα βγάλουν πέρα με το εισόδημα τους το 2009. Με βάση τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας., 845.000 νοικοκυριά, δηλαδή το 19,7% του πληθυσμού της χώρας, βρίσκονται μπροστά στον κίνδυνο της φτώχειας. Και τώρα έρχεται η Κυβέρνηση και βάζει την ταφόπλακα. Μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα, ψαλίδι ανεξαιρέτως στις ΔΕΚΟ και απολύσεις στο Δημόσιο.
Καλούμαστε να πορευθούμε με εισοδήματα φιλοδωρήματα στον ιδιωτικό τομέα, αλλά ποιος νοιάζεται; Η χώρα να σωθεί και οι πολίτες της ας αφανιστούν. Τι και πώς κανείς δεν ενδιαφέρεται. Αρκεί να περάσουμε τις εξετάσεις… των δανειστών.
Δεν μένει παρά να κλειστούμε πλέον στο καβούκι μας. Είναι ικανοί σε λίγο να μας φορολογήσουν και τον αέρα που αναπνέουμε. Ακόμη και το μνημόνιο δεν αναφέρει πουθενά για μείωση μισθών, όμως η Κυβέρνηση ήθελε να το κάνει δίνοντας ουσιαστικά τη χαριστική βολή στους ήδη εξαθλιωμένους εργαζόμενους.
Το μέλλον διαγράφεται -το λιγότερο- τραγικό. Όσο και αν ακούγεται υπερβολικό αυτό. Δεν έχουμε φτάσει ακόμη «πάτο». Ίσως γι’ αυτό ο υπουργός Επικρατείας, Χάρης Παμπούκης σε συνέντευξή του στο περιοδικό “Επίκαιρα” απάντησε ορθά κοφτά για το θέμα των απολύσεων στο δημόσιο : "Πρέπει να αποκτήσουμε ποιοτικό δημόσιο τομέα και στο σωστό μέγεθος. Αν για να το πετύχουμε αυτό γίνουν και απολύσεις, αυτό θα είναι ένα κόστος ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον. Θα είναι ασφαλώς και δίκαιο έναντι όλων των Ελλήνων. Γιατί τα βάρη της κακής λειτουργίας τα πληρώνουμε όλοι και αυτό δεν αντέχεται πλέον”.
Μόνο τυχαίος δεν είναι ο χρόνος που επέλεξε ο εξ απορρήτων του πρωθυπουργού για αυτές τις δηλώσεις. Πρέπει να δώσουμε γη και ύδωρ για να πετύχουμε τις επόμενες δόσεις.
Μαθητευόμενοι μάγοι… πειραματίζονται στις πλάτες μας. Όπως όμως κάθε κακόγουστο αστείο και σε αυτό πρέπει να δοθεί ένα τέλος. Πριν μας τελειώσουν δηλαδή βιολογικά ή ψυχικά εξαιτίας αυτών που έχουμε ήδη υποστεί και όσα σχεδιάζονται από εδώ και πέρα για εμάς χωρίς εμάς.
