Ο λογαριασμός που πληρώνουν οι φορολογούμενοι είναι βαρύς και ασήκωτος. Για αυτό και δεν πείθονται όταν ακούνε τον πρωθυπουργό να υπόσχεται σταδιακή αποκλιμάκωση της φορολογίας. «Το πάθημα τους έγινε μάθημα…».
Ο Αλέξης Τσίπρας χθες, μιλώντας σε εκδήλωση της ΓΣΕΒΕΕ, εξήγγειλε για πολλοστή φορά αποκλιμάκωση της φορολογίας, εάν και εφόσον… συντρέξουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Αυτό που ωστόσο κάνει μεγαλύτερη αίσθηση είναι ότι οι συγκεκριμένες εξαγγελίες έγιναν ενώπιον ενός ακροατηρίου επαγγελματοβιοτεχνών, που αν μη τι άλλο επειδή έχουν ακούσει πολλά μέχρι σήμερα από την παρούσα κυβέρνηση, τα οποία δεν εφαρμόστηκαν, είναι σίγουρο ότι χθες δεν πείστηκαν.
Δεν το λέμε αυτό τυχαία. Προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ έταζε λαγούς με πετραχήλια στους μικρομεσαίους, μιλούσε για απλό και δίκαιο φορολογικό σύστημα, υποσχόταν φορολογική ελάφρυνση των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων, αναφερόταν σε αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ για όλους, έταζε κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και αντικατάστασή του με Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας, με υψηλό αφορολόγητο όριο, ώστε η συντριπτική πλειοψηφία της πρώτης κατοικίας να μη φορολογείται. Και άλλα τόσες δεσμεύσεις που έμειναν όμως γράμμα κενό.
Ουσιαστικά κέρδισε τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 και του Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου, διακηρύσσοντας φορολογική δικαιοσύνη για όλους, ότι το «πρόγραμμά» του μπορούσε να εφαρμοστεί από την επομένη των εκλογών, ανεξαρτήτως διαπραγμάτευσης και ανεξαρτήτως χρηματοδότησης, και σήμερα, τρία χρόνια μετά, όχι μόνο έχουν επιβληθεί καινούργιοι φόροι, αλλά σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις τα πράγματα έχουν δυσχεράνει ακόμη περισσότερο για όλους.
Οι φόροι έχουν δημιουργήσει μια αλυσίδα που οδηγεί την κοινωνία προς τα κάτω, αφαιρώντας εισόδημα, δυνατότητα κατανάλωσης και έχει βάλει ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού σε μια συνεχή δίνη από την οποία είναι αδύνατον να ξεφύγει.
Όλο αυτό όμως πρέπει να σταματήσει και γρήγορα, γιατί όσο διαρκεί μειώνει προοδευτικά και βίαια το επίπεδο διαβίωσης, και οδηγεί όλο και περισσότερους να προσεγγίζουν τα όρια της εξαθλίωσης.
Ο προϋπολογισμός του 2018 μπορεί να μην περιλαμβάνει νέα πρόσθετα μέτρα για να επιτευχθεί ο δύσκολος στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ, αλλά φέρνει αυτά που η κυβέρνηση Τσίπρα έχει ψηφίσει από τον Μάιο του 2016, και τα οποία έχουν ήδη τεθεί σε ισχύ.
Και ας μην ξεχνάμε πως έως τώρα, με το τρίτο Μνημόνιο, έχουν ληφθεί μέτρα ύψους 4,5% του ΑΕΠ ή περίπου 8 δισ. ευρώ, και εάν προστεθούν αυτά που έρχονται έως το 2020, ο λογαριασμός ανεβαίνει στα 17,5 δισ. ευρώ, αφού τα αντίμετρα δεν αναμένονται νωρίτερα από το 2023.
Με όλα τα παραπάνω ο λογαριασμός που πληρώνουν οι φορολογούμενοι είναι βαρύς και ασήκωτος. Για αυτό και δεν πείθονται όταν ακούνε τον πρωθυπουργό να υπόσχεται σταδιακή αποκλιμάκωση της φορολογίας. «Το πάθημα τους έγινε μάθημα…».
