Δεν βγαίνουμε, είπαν οι επιχειρηματίες στον υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και έκοψαν κάθε συζήτηση για μείωση των τιμών σε διάφορα προϊόντα.
Αρνήθηκαν ουσιαστικά να προβούν σε σημαντικές μειώσεις τιμών σε αγαθά και υπηρεσίες, ενώ μάλιστα ο κατά τα άλλα λαλίστατος πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος υποστήριξε ότι το περιθώριο κέρδους τους είναι 5%, ποσοστό που καθιστά αδύνατη τη μείωση τιμών κατά 30% που απαίτησε ο Μ. Χρυσοχοΐδης.
Και έτσι η πολυθρύλητη πρωτοβουλία της Πολιτείας απέβη άκαρπη. Πρόκειται για την τρίτη αρνητική απάντηση που εισπράττει ο υπουργός για το ίδιο θέμα μέσα σε διάστημα λίγων ημερών, ενδεικτικό και αυτό ότι τελικά σε αυτή την συγκυρία… δεν είναι όλοι διατεθειμένοι να χάσουν.
Χάνουν οι εργαζόμενοι, χάνουν οι άνεργοι, χάνουν οι συνταξιούχοι, χάνουν οι μισθωτοί, χάνουν οι μικρομεσαίοι, χάνουν οι επαγγελματίες, οι μεγαλοεπιχειρηματίες όμως και οι βιομήχανοι δεν θέλουν να χάσουν. Όταν μάλιστα βλέπουν τα σκούρα κόβουν κάθε συζήτηση και παράλληλα εάν δούνε ότι ζορίζονται αρχίζουν και τις απολύσεις… για το φόβο των Ιουδαίων.
Ο κ. . Δασκαλόπουλος για να δικαιολογήσει την άρνηση του ΣΕΒ υποστήριξε ότι η μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών οφείλεται στην αύξηση των φόρων που επιβάλλει το κράτος και έτσι έκοψε κάθε όρεξη για περαιτέρω διαπραγμάτευση.
Ο αρμόδιος υπουργός βέβαια επεσήμανε ότι η κρίση δεν κλείνει μόνο επιχειρήσεις αλλά ανοίγει παράθυρα και ευκαιρίες και ζήτησε ευθέως τη συμμετοχή του ΣΕΒ και των άλλων φορέων της επιχειρηματικότητας στην αλλαγή του κλίματος, όμως κάθε παραίνεση φαίνεται ότι πέφτει στο κενό. Για μία ακόμη φορά στους νόμους της αγοράς υποτάσσεται κάθε πρωτοβουλία πολιτική. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι επιχειρηματίες γυρίζουν την πλάτη στις απαιτήσεις της κοινωνίας.
«Στο δίλημμα ανάπτυξη ή χρεοκοπία απαντάμε ανάπτυξη με δυναμισμό, νέες θέσεις εργασίας, εξωστρέφεια και καινοτομία" υπογράμμισε χθες ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, μόνο που ο ΣΕΒ θέτει τους δικούς του όρους και φυσικά κάθε φορά οι όποιες παραχωρήσεις γίνονται δεν αποτελούν «λευκή επιταγή».
Βρίσκουν βέβαια και τα κάνουν, διότι μέχρι τώρα όλες οι κυβερνήσεις ανεξαιρέτως τους χαϊδεύουν, ενώ την ίδια ώρα οι πολίτες παρ’ όλο ότι γκρινιάζουν δεν έχουν ακόμη αποφασίσει να παρέμβουν δυναμικά. Να μποϋκοτάρουμε – γιατί όχι;- ακόμη και προϊόντα εταιριών που επιμένουν να κερδίσουν εις βάρος του οικογενειακού μας εισοδήματος. Εάν τους μείνουν τα προϊόντα στα ράφια, να δείτε για πότε θα καθίσουν ξανά να συζητήσουν με το αρμόδιο υπουργείο για τα περιθώρια κέρδους τους. Μέχρι να γίνει αυτό… εμείς θα συνεχίσουμε την υπερκατανάλωση και αυτοί να απολαμβάνουν τα υπερκέρδη τους.
