Μέχρι 75 λεπτά το λίτρο πωλείται στην περιφέρεια το πετρέλαιο θέρμανσης, η διάθεση του οποίου ξεκίνησε χθες χωρίς προβλήματα αλλά με χαμηλό αγοραστικό ενδιαφέρον.
Το ενδιαφέρον και οι παραγγελίες των καταναλωτών είναι περιορισμένοι. Είτε διαθέτουν αποθέματα στις δεξαμενές από την προηγούμενη χρονιά είτε αδυνατούν ακόμη οικονομικά να αντεπεξέλθουν. Οι παραγγελίες εξαρτώνται και από την κατανάλωση, δηλαδή από τον καιρό. Οι βενζινοπώλες αναμένουν ότι οι καταναλωτές φέτος λόγω του γενικότερου κλίματος θα είναι έτσι κι αλλιώς συγκρατημένοι. Πού καιρός για ανοίγματα… Το όλο ζήτημα πάντως αποτελεί
στα λεωφορεία και τις καφετέριες το ένα και μοναδικό θέμα σε συνδυασμό με τη γενικότερη ακρίβεια που καθημερινά αδειάζει το πορτοφόλι μας…
Η σκέψη λοιπόν μίας ομάδας ανθρώπων να αντιδράσουν στην οικονομική αφαίμαξη των οικογενειακών προϋπολογισμών πήρε σάρκα και οστά πριν από περίπου έναν μήνα με τη μορφή των επιτροπών κατά της ακρίβειας.
Με σύνθημα «Αν δεν κινηθούμε, δεν θα κινηθεί κανένας για μας», μέχρι σήμερα οι επιτροπές ξεπερνούν τις 20, με τις 12 να βρίσκονται σε περιοχές της Αττικής όμως μέχρι σήμερα. Οι «αντάρτες» κατά της ακρίβειας συντονίζουν τη δράση τους διαδικτυακά μέσω της ιστοσελίδας www. akribeia-stop.gr.
Τα πρώτα δείγματα είναι ενδεικτικά των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι πολίτες. Καθημερινά εκατοντάδες αγανακτισμένοι σε διάφορες περιοχές της χώρας συμμετέχουν στις δράσεις των επιτροπών. Το ραντεβού μάλιστα κλείνεται μέσω του Διαδικτύου, ενώ το ιντερνετικό ημερολόγιο είναι γεμάτο: εξορμήσεις σε γειτονιές, πλατείες και καταστήματα, κινήσεις σε σταθμούς του Μετρό για τα ακριβά εισιτήρια, διαμαρτυρίες σε σούπερ μάρκετ, στα διόδια.
Ουσιαστικά πρόκειται για έναν αυθόρμητο τρόπο των πολιτών να δείξουν την αγανάκτησή τους απέναντι στην ακρίβεια.
Είναι απλοί καταναλωτές, τους οποίους συνδέει ο προβληματισμός αλλά και η αγανάκτηση πολλές φορές για τις τιμές στα σούπερ μάρκετ, στα διόδια, στα δημοτικά τέλη, στο πετρέλαιο θέρμανσης, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, στις τράπεζες. Αισθάνονται ότι από παντού βομβαρδίζονται. Η οικονομική αφαίμαξη είναι καθημερινή. Και μπορεί τα αρμόδια υπουργεία κάθε τρεις και λίγο να εξαγγέλλουν παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες, όμως οι τιμές αντί να πέφτουν διαρκώς αναπροσαρμόζονται προς τα πάνω. Τι κακό και αυτό… Όλα ακριβαίνουν, οι μισθοί όμως μένουν καθηλωμένοι, για να μην πούμε πετσοκομμένοι. Και ακόμη δεν έφτασε ο χειμώνας. Ήδη η «πρεμιέρα» των τιμών διάθεσης του πετρελαίου θέρμανσης … δημιούργησε το πρώτο άγχος. Όσο θα περνούν οι μέρες και η τιμή θα παραμένει «τσιμπημένη» το άγχος θα γίνει πονοκέφαλος και μετά απόγνωση. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον να «κρατήσει ο καιρός», όπως έλεγαν και οι παλιοί, μήπως και διατηρήσουμε λίγο περισσότερο την ψυχραιμία μας.
