Λευκή… πετσέτα και ανακωχή κήρυξε χθες με τις δηλώσεις του σε ξένο πρακτορείο ειδήσεων ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος. Και εάν μεν αυτές οι δηλώσεις απηχούν τα προσωπικά του θέλω… καλό θα είναι να διευκρινιστεί.
Οφείλει η ΠΑΣΚΕ -της οποίας στέλεχος τυγχάνει ο κ. πρόεδρος – να βγει και να ξεκαθαρίσει τη θέση της, διότι εάν μη τι άλλο δεν φταίει μία ολόκληρη παράταξη να πληρώσει «την κούραση ή τον ενδοτισμό» του προέδρου της ΓΣΕΕ, που δεν ξέρω (;) ποιος τον εξουσιοδότησε να ομιλεί για λογαριασμό όλων των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα.
«Έχουμε κάνει τόσες πολλές απεργίες, παρ’ όλα αυτά οι σκληρές πολιτικές, αυτές που προβλέπονται στο Μνημόνιο Ε.Ε.-ΔΝΤ έχουν εφαρμοστεί και δεν υπάρχουν προφανείς εναλλακτικές λύσεις» δήλωσε στο γνωστό πρακτορείο ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. «Δεν υπάρχουν σχέδια για γενική απεργία στο άμεσο μέλλον» συνεχίζει, επικρίνοντας μάλιστα έμμεσα τον συνεχιζόμενο απεργιακό οίστρο της ΑΔΕΔΥ όταν υπογραμμίζει ότι «Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν αισθανθεί μεγάλες περικοπές μισθών και την πιο βίαιη επίθεση κατά των δικαιωμάτων τους. Η τακτική και η στρατηγική τους είναι σεβαστή αλλά δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε».
Οι δηλώσεις αυτές είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσουν μεγάλες αντιδράσεις και πρέπει. Κανείς πρόεδρος ενός μάλιστα συλλογικού οργάνου δεν έχει το δικαίωμα να καταστρατηγεί με τέτοιον τρόπο κάθε προσπάθεια αντίδρασης στα επώδυνα μέτρα της Κυβέρνησης.
Μπορεί ο κ. Παναγόπουλος να αισθάνεται την ανάγκη να προσφέρει με αυτό τον τρόπο «τις υπηρεσίες» του στην Κυβέρνηση, προφανώς όμως την ίδια ώρα θα πρέπει να αντιληφθεί ότι προσφέρει κάκιστη υπηρεσία στους συναδέλφους του και όλο το συνδικαλιστικό κίνημα.
Οι δηλώσεις του αποτελούν μνημείο υποκρισίας και ανευθυνότητας σε μία περίοδο μάλιστα που η αναξιοπιστία έχει «χτυπήσει» το μεδούλι του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος. Όχι μόνο γιατί στρέφονται κατά της αγωνιστικής διάθεσης και του φρονήματος των εργαζομένων, αλλά γιατί ουσιαστικά υπονομεύουν εμμέσως το μέλλον των επόμενων αγώνων για να μην εφαρμοστούν επιπλέον μέτρα.
Είμαι σίγουρη ότι πολλοί θα σπεύσουν να δικαιολογήσουν τη στάση του ή ακόμη και να την «υμνήσουν» -υπάρχουν άλλωστε φερέφωνα πάντα γι’ αυτό- αποδίδοντας τη στάση του σε ρεαλισμό. Μόνο που με το ρεαλισμό και την ψύχραιμη λογική, εάν την ακολουθούσαν πάντα οι εργαζόμενοι, ακόμη θα πάλευαν για τις συνδικαλιστικές ελευθερίες.
Όσοι διαφωνούν με τις απόψεις του, οφείλουν να τις αποδοκιμάσουν. Άμεσα και χωρίς μισόλογα και υπεκφυγές. Δεν είναι εποχές να στιγματίζεται… μία ολόκληρη παράταξη ή ακόμη πολύ περισσότερο ολόκληρο το συνδικαλιστικό κίνημα, επειδή ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ επέλεξε… την αγρανάπαυση. Στο κάτω… η στάση του το τελευταίο καιρό… προς τα εκεί οδηγούσε.
