Ο όποιος συμβιβασμός και εάν επιτευχθεί μεταξύ κυβέρνησης και πιστωτών, θα επιτείνει ακόμη περισσότερο την ανθρωπιστική κρίση στην ελληνική κοινωνία
Το πόσο ρευστή είναι η κατάσταση όσον αφορά την αξιολόγηση φαίνεται ξεκάθαρα από τις παλινωδίες. Η ελληνική κυβέρνηση -για μία ακόμη φορά- άλλαξε γραμμή βλέποντας ότι το ΔΝΤ είναι πρακτικά αδύνατον να φύγει από το πρόγραμμα, και πλέον ελπίζει ότι θα βρεθεί ένας συμβιβασμός με το Ταμείο έτσι ώστε να παραμένει σε ρόλο τεχνικού συμβούλου.
Κυβερνητικές πηγές μιλούν για ένα πλαίσιο κυοφορούμενου συμβιβασμού, αλλά δεν είναι γνωστές οι προθέσεις της γερμανικής πλευράς και κατά πόσον οι μετριοπαθείς προτάσεις της Αθήνας θα γίνουν αποδεκτές ή, αντιθέτως, εάν η κατάσταση θα οξυνθεί.
Σε κάθε περίπτωση, η όποια λύση δεν αναμένεται σήμερα, καθώς το μέγιστο που περιμένει η Αθήνα είναι να «ξεπαγώσουν» οι συζητήσεις και η τρόικα να επιστρέψει για συζητήσεις, ενώ οι ελπίδες για τη συμφωνία μετατίθενται για τη συνεδρίαση της 20ης Φεβρουαρίου. Υπό προϋποθέσεις και πάλι αφού χθες έγινε σαφές με ένα νέο τελεσίγραφο εκ μέρους των ευρωπαίων ότι μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου θα πρέπει να έχουν κλείσει όλα τα μέτωπα.
Σύμφωνα με τον οικονομικό Τύπο, το «κλειδί» για τις εξελίξεις είναι η ανάλυση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους από το ΔΝΤ, η οποία σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες είναι πιθανόν να παρουσιαστεί στο σημερινό Εurogroup. Η έκθεση αυτή θα διαπιστώνει ότι τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος που ενεργοποιήθηκαν δεν το καθιστούν βιώσιμο και θα ζητεί και νέες παρεμβάσεις, με τα λεγόμενα «μεσοπρόθεσμα μέτρα». Όπερ σημαίνει ότι θα πρέπει να προετοιμαστούμε από τώρα για τα νέα μέτρα που έρχονται.
Κυβερνητικές πηγές έλεγαν ότι με τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα η πραγματιστική λύση που μπορεί να προκύψει είναι να ικανοποιηθεί μερικώς το ΔΝΤ, παραμένοντας στο πρόγραμμα ως τεχνικός σύμβουλος έως ότου εφαρμοστούν τα μέτρα για το χρέος αργότερα και, πάντως, μετά τις γερμανικές εκλογές.
Αυτό βέβαια σημαίνει συμβιβασμός. Είτε η απαίτηση του ΔΝΤ από την ελληνική πλευρά για μέτρα να καλυφθεί με τη μέθοδο του ενισχυμένου «κόφτη» που προτείνει η ελληνική πλευρά, είτε η απαίτηση του Ταμείου για ρύθμιση του χρέους να ικανοποιηθεί με μια ανακοίνωση του Eurogroup όπου θα περιγράφονται τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, χωρίς όμως ποσοτικές και χρονικές δεσμεύσεις για την εφαρμογή τους.
Εάν γίνει κάτι τέτοιο, θα πρόκειται για δέσμευση του Eurogroup με πολιτική μόνο σημασία και δεν θα δεσμεύει τη γερμανική πλευρά σε συγκεκριμένες ενέργειες, ούτε θα την υποχρεώνει να περάσει αποφάσεις από το κοινοβούλιο.
Εφόσον οι αποφάσεις ληφθούν, θα υπάρχει ένα πρόσχημα για το ΔΝΤ, έτσι ώστε να παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα ως τεχνικός σύμβουλος με την πολιτική εγγύηση της ευρωζώνης.
Βέβαια, το ερώτημα, είναι εάν θα γίνει αποδεκτή η πρόταση της ελληνικής πλευράς για τον ενισχυμένο κόφτη ή, αντιθέτως, εάν θα επιμείνουν οι δανειστές στη λήψη μέτρων, παρατείνοντας το αδιέξοδο.
Εάν συμβεί το δεύτερο σενάριο, μας περιμένουν σίγουρα δύσκολες μέρες το επόμενο διάστημα.
