Αγριο κυνηγητό για επιχειρήσεις και επαγγελματίες βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες μέρες. Γιουρούσι παντού. Μικτά κλιμάκια Εφορίας και ΙΚΑ ελέγχουν τις επιχειρήσεις εστίασης και γενικώς κάνουν φύλλο και φτερό αποδείξεις και στοιχεία.
Οι έλεγχοι έχουν εντατικοποιηθεί, όπως επίσης και η αυστηρότητα. Ακόμη και οι ίδιοι οι υπάλληλοι των παραπάνω υπηρεσιών αναγνωρίζουν ότι εξαντλούν όλη την αυστηρότητά τους, εξ αιτίας των πιέσεων που δέχονται από το Υπουργείο Οικονομικών για την εισροή εσόδων.
Στη λογική όμως αυτή και ενώ η κρίση μαστίζει την αγορά, οι περισσότεροι επαγγελματίες τρέχουν και δεν φτάνουν.
Οι περισσότεροι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, τηρώντας και τις υποχρεώσεις τους. Άμα δεν κόβεις όμως αποδείξεις επειδή δεν έχεις τζίρο, τι ΦΠΑ να πληρώσεις στην Εφορία; αναρωτιούνται οι ίδιοι και απάντηση δεν παίρνουν, εκτός από κατανόηση. Με την κατανόηση όμως ούτε οι επιχειρήσεις μπορούν να λειτουργήσουν ούτε η καθημερινότητά μας μπορεί να «τσουλήσει».
Δίνουμε όλοι πλέον τη μάχη της επιβίωσης και είναι σκληρή.
Τα πράγματα είναι δύσκολα. Μαύρα και άραχνα δηλαδή και το βλέπει κανείς καθημερινά από τον τρόπο με τον οποίο έχουμε πλέον όλοι οργανώσει τη ζωή μας διαφορετικά. Αυστηρός περιορισμός των εξόδων, των μετακινήσεων με το ΙΧ, του καπνίσματος.
Μόνο ακόμη στο φαΐ… κάνουμε καμία γαλαντομία, αν και οι επισκέψεις στο μάρκετ έχουν αισθητά αραιώσει και το καλάθι της νοικοκυράς έγινε… σακουλάκι για τα απολύτως απαραίτητα.
Οι περισσότεροι σηκώνουν ήδη τα χέρια ψηλά. Και από σήμερα με τη νέα αύξηση του ΦΠΑ αναμένονται νέες αντιδράσεις. Το κράτος όμως επιμένει σε μία εισπρακτική λογική, πιστεύοντας ότι έτσι θα νοικοκυρευτούν τα οικονομικά. Όχι για να υπάρξει ανάκαμψη, αλλά για να εξασφαλίσουμε τις επόμενες δόσεις να ξοφλήσουμε κανένα δάνειο. Χρήμα στην αγορά δεν πρόκειται να πέσει.
Εκατόν ενενήντα ευρώ καθαρά… πήραν χθες οι δημοτικοί υπάλληλοι ως επίδομα αδείας και η οργή ξεχείλιζε πρωί – πρωί στα σκαλοπάτια του δημαρχείου.
Ο «πέλεκυς» μόλις άρχισε. Και προβλέπεται βαρύς, αν δεν αντιστραφεί το κλίμα. Όχι με λόγια αλλά με ουσιαστικές πολιτικές. Από την κυβέρνηση αλλά και από την Αυτοδιοίκηση.
Εάν πραγματικά θέλουν να βοηθήσουν μισθωτούς, συνταξιούχους, μικρομεσαίους που αργοπεθαίνουν κυβέρνηση και αυτοδιοίκηση, στο μέτρο του δυνατού μπορούν να το κάνουν. Δεν είναι δυνατόν π..χ επαγγελματίες της παραλίας αλλά και του κέντρου να τρέχουν κάθε τρεις και λίγο από το Δήμο στο Υγειονομικό και από εκεί στην Αστυνομία… παλεύοντας για να μην κλείσουν τα μαγαζιά τους. Φυσικά και κανείς δεν έχει δικαίωμα να αυθαιρετεί, όμως οι υπηρεσίες έχουν τη δυνατότητα να είναι πιο ελαστικές, αισθανόμενες ότι σε περίοδο κρίσης τα μαγαζιά πρέπει να δουλέψουν. Εάν κλείνουν μέσα στην καλοκαιρινή περίοδο δύο και τρεις φορές, διότι έτσι προβλέπουν απαρχαιωμένες διατάξεις… δεν είναι δυνατόν να διατηρηθούν. Θα βάλουν λουκέτο. Η λύση δεν είναι «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι» γι’ αυτό και οφείλουν όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Με καθαρό μυαλό και χωρίς μιζέρια.
Η μάχη της επιβίωσης
