Διαβάζουμε στο διαδίκτυο την ανακοίνωση που απέστειλε χθες ο σύλλογος εργαζομένων της Βουλής και αυτομάτως έρχεται στο μυαλό η γνωστή παροιμία «εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι…».
Τις τελευταίες μέρες το ενδιαφέρον έχει επικεντρωθεί γύρω από αυτούς, όχι τόσο γιατί κάποιος έχει κάτι προσωπικό μαζί τους, όσο για το γεγονός ότι σε σύγκριση με όλους τους άλλους εργαζόμενους παραμένουν όπως και να το κάνουμε προνομιούχοι.
Μπορεί να έχουν δίκιο ότι δεν είναι δυνατόν να αποτελούν τα μόνα «εξιλαστήρια θύματα» σε μία κοινωνία που ούτως ή άλλως αναπαράγει καθημερινώς την κοινωνική ανισότητα. Μέχρι εκεί όμως και αυτό, διότι δεν είναι οι μόνοι που είναι προνομιούχοι.
Στην ανακοίνωσή τους αναφέρεται ότι παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία των περικοπών των αποδοχών των υπαλλήλων -που φθάνουν να έχουν μειώσεις μέχρι και 30%- έχουν δημοσιευτεί στο Φ.Ε.Κ. και έχουν ανακοινωθεί από τον πρόεδρο της Βουλής, «κάποιοι συνεχίζουν να προκαλούν σύγχυση στην κοινή γνώμη ότι "η Βουλή μένει έξω από τις ρυθμίσεις" ή ότι "μπαίνει ασπίδα προστασίας στους υπαλλήλους της Βουλής", προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερο θυμό και οργή στους πολίτες».
Αυτό που έχει εξοργίσει τους πολίτες- και ας μην κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν οι υπάλληλοι της Βουλής, όπως αντίστοιχα δεν καταλαβαίνουν και όσοι έπαιρναν επίδομα έγκαιρης προσέλευσης- είναι ότι ο 15ος και 16ος μισθός που παίρνουν λογίζεται επίδομα, όταν κανείς άλλος κλάδος όσο και εάν ταλαιπωρείται και δουλεύει υπερωρίες χειμώνα καλοκαίρι… δεν απολαμβάνει τέτοιων αποδοχών.
«Απαντούμε χωρίς να προκαλούμε και να θίγουμε κανέναν -σημειώνεται στην ανακοίνωση- και γίνεται αναφορά και στις εξαντλητικές συνθήκες των συγκεκριμένων εργαζομένων που προσαρμόζονται απολύτως στις συνθήκες λειτουργίας του Κοινοβουλίου, χωρίς πενθήμερα και με ολοήμερες ακόμη συνεδριάσεις, χωρίς καμία δυνατότητα προγραμματισμού στην οικογενειακή ζωή».
Αυτό και εάν είναι πρόκληση. Μιλούν οι υπάλληλοι της Βουλής για εξαντλητικές συνθήκες εργασίας και δεν κοκκινίζουν κιόλας, απέναντι στους εργαζόμενους που ανεβαίνουν δεκάδες μέτρα σκαλωσιάς για να εξασφαλίσουν το μεροκάματο του τρόμου ακόμη και χωρίς ένσημο, απέναντι σε ανέργους που έχουν δύο και τρία μεταπτυχιακά και δουλεύουν delivery επειδή δεν έχουν μπάρμπα στην κορώνη να τους βολέψει.
Εάν δεν θέλουν να γίνονται στόχος, ας ζητήσουν τώρα να αναρτηθούν τα ονόματα όλων όσων εργάζονται με οποιαδήποτε σχέση εργασίας, με τι κριτήρια επιλέχτηκαν να προσληφθούν στη Βουλή και με τι διαδικασίες.
Μέχρι να γίνει όμως αυτό… δεν δικαιούνται να βγαίνουν και από πάνω. Η ελευθερία έκφρασης έχει και τα όριά της. Απέναντι στο λαϊκό αίσθημα. Επιτέλους, επειδή δεν μιλάμε, δεν είμαστε και μαϊμουδάκια στα δέντρα…. Έπρεπε να ξέρουν ότι κάποιες φορές «η σιωπή είναι χρυσός».
