Μεγάλες και οι χθεσινές συγκεντρώσεις τόσο στο Βόλο, όσο και στην Αθήνα, των απεργών στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Αυτό που ωστόσο προέκυψε ως βασικό συμπέρασμα από τις χθεσινές κινητοποιήσεις ήταν ότι ο κόσμος είναι πλέον οργισμένος. Οι εικόνες που έφτασαν στους δέκτες μας ή οι φωτογραφίες στο διαδίκτυο ήταν χαρακτηριστικές αυτής της οργής.
Παρέμειναν για ώρα έξω από τη Βουλή και άλλοι με συνθήματα, άλλοι με χειρονομίες, άλλοι με κραυγές, θέλησαν να εκφράσουν αυτό το θυμό που νιώθουν.
Νιώθουν οργισμένοι διότι αισθάνονται ότι δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με κάποιους που κάθονται μέσα στα έδρανα. Επιπλέον νιώθουν αδικημένοι, διότι με τα νομοθετήματα που εγκρίνουν, εάν μη τι άλλο, ουσιαστικά «υπογράφουν» σκληρά μέτρα και περικοπές που ως συνήθως αγγίζουν την πλειοψηφία του λαού.
Αυτούς που δεν έχουν τη δυνατότητα να τρέχουν στα δικαστήρια για να φρενάρουν φορολογικές αποφάσεις για πέντε, δέκα και δεκαπέντε χρόνια.
Αυτούς που άμα απολυθούν δεν πρόκειται να βρούνε τόσο εύκολα δουλειά, ούτε να τους προσφερθεί η μονιμοποίηση στο πιάτο, διότι δεν έχουν μπάρμπα στην Κορώνη.
Αυτούς που άμα χρωστάνε στις Τράπεζες ή στις ΔΕΚΟ δεν μπορούν να κάνουν διαρκώς τα στραβά μάτια, διότι ξέρουν εκ των πραγμάτων ότι όσο καθυστερούν τη λύση του προβλήματος αυτοί διαιωνίζουν το πρόβλημα.
Και επειδή αισθάνονται χαμένοι διότι «οικονομικά ή υλικά» δεν έχουν να στερηθούν τίποτα παραπάνω από αυτά που καθημερινά παλεύουν να διατηρήσουν, επιλέγουν πλέον αφού δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο, έστω και λεκτικά, να τα «ρίχνουν χύμα» σε αυτούς που θεωρούν υπεύθυνους.
Ουσιαστικά ζητούν «κάθαρση». Ένα νέο «σχέδιο Ντι Πιέτρο» όχι για τα μάτια του κόσμου και προκειμένου όπως ακούω από πολλούς να «ικανοποιηθεί το λαϊκό αίσθημα» αλλά επί της ουσίας. Για να τιμωρηθούν όσοι εάν και εφόσον αποδειχτεί ότι έκλεψαν. Να τιμωρηθούν όσοι εκμεταλλεύθηκαν τις προσβάσεις τους για να περνάνε καλά εις βάρος των πολλών.
Δεν μπορεί για παράδειγμα να σέρνονται στις φυλακές πολίτες για οφειλές 10.000 και 15.000 ευρώ και άλλοι να δηλώνουν «άποροι» και να την βγάζουν όπως λέει ο λαός «ζάχαρη» και υπεράνω του Νόμου.
Δεν είναι δυνατόν άλλοι να ζούνε με την τρομοκρατία των λογαριασμών κάθε μέρα και άλλοι, χωρίς να έχουν τα προσόντα, αλλά επειδή μπόρεσαν να δηλώσουν το σκάφος τους εμπορική δραστηριότητα, να απολαμβάνουν απλόχερα τη χλιδή. Και να είναι οι «καθωσπρέπει» του συστήματος και οι άλλοι οι αποτυχημένοι.
Αυτά οργίζουν τους πολίτες. Επειδή όμως η οργή και ο θυμός είναι κακοί σύμβουλοι , και για να μην τρέχουμε εκ των υστέρων να κάνουμε αναλύσεις για φαινόμενα όπως τα χθεσινά, ας φτάσει «το μαχαίρι στο κόκκαλο» Ολα στο φως.
