H λογική «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι» αποτελεί πλέον τον μπούσουλα των αποφάσεων που λαμβάνονται για εμάς χωρίς φυσικά εμάς.
Από τη διαπίστωση ότι το προσδόκιμο όριο ζωής αυξήθηκε θεαματικά τα τελευταία χρόνια, αποφάσισαν να μας καταδικάσουν να εργαζόμαστε μέχρι και τα 70.
Και εάν όχι εμείς, η γενιά των σημερινών 40άρηδων, σίγουρα οι σημερινοί νέοι των 25 και 30 χρόνων. Διότι όλοι γνωρίζουμε ότι πλέον στην Ελλάδα ελάχιστοι νεολαίοι ασφαλίζονται πριν τα 30 τους χρόνια. Μέχρι τότε αποτελούν κομμάτι του σύγχρονου δουλεμπόριου που βρίσκεται σε εξέλιξη και έχει θύματα από 30άρηδες μέχρι και 60άρηδες, που προκειμένου να βγάλουν ένα μεροκάματο δέχονται να δουλέψουν και χωρίς ένσημο.
Η ίδια λογική «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι» ακολουθείται φυσικά και στα φορολογικά. Αφού δεν έχουν «πνευμόνια και κότσια» να τα βάλουν με τους μεγάλους φοροφυγάδες αυτής της χώρας, την πληρώνουμε πάλι εμείς οι εργαζόμενοι. Μισθωτοί του δημοσίου και εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, συνταξιούχοι που δεν μπορούμε όλοι μαζί να κρύψουμε τα εισοδήματά μας ό,τι και να κάνουμε.
Το ίδιο σκηνικό επίσης και στα οικονομικά μέτρα. Εμείς οι φτωχοί θα γίνουμε φτωχότεροι… για να σωθεί η χώρα και να διατηρηθεί η «κόκκινη γραμμή» και να μην χρεοκοπήσουμε.
Το δίλημμα που έθεσε προχθές ο πρωθυπουργός στη Βουλή και επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία ο Υπουργός Οικονομικών «ή παίρνουμε μέτρα ή σταματάμε τις πληρωμές» γνωρίζουμε όλοι ότι μόνο εμάς αγγίζει. Εμάς και τις οικογένειές μας. Διότι εμείς θα πανικοβληθούμε εάν δεν καταβληθεί έστω και αυτός ο κουτσουρεμένος -όπως τον κατάντησαν- μισθός ή το αντίστοιχο στη σύνταξη.
Εμείς καιγόμαστε…. για να έχουμε τα προς το ζην για την επιβίωση μας και μόνο πλέον και όχι όλοι αυτοί που έχουν την ευθύνη για το κατάντημα της χώρας. Πολιτικοί, επιχειρηματίες, κάθε λογής συμφέροντα, που και πάλι θα βγούνε στον αφρό.
Και για να μην είμαστε συλλήβδην ισοπεδωτικοί, δεν αφορά φυσικά η παραπάνω επισήμανση όλους τους πολιτικούς, ούτε όλους τους επιχειρηματίες. Οι «φταίχτες» είναι γνωστοί, μόνο που στην παρούσα φάση τους παίρνει όλους η μπάλα.
Και μπορεί να έχουν δίκιο πολλοί πολιτικοί μας όταν φωνάζουν «δεν είμαστε όλοι ίδιοι, μην μας αδικείτε», όμως αναρωτιέμαι… «τι φωνή θα πρέπει να βάλουμε εμείς οι πολίτες, που φταίμε λιγότερο από όλους και πληρώνουμε μόνο εμείς και πάντα τον υψηλότερο λογαριασμό;»
Εάν πράγματι νιώθουν αδικημένοι όποιοι πολιτικοί δικαιούνται και μπορούν να αισθάνονται έτσι, ας έρθουν και στη δική μας θέση. Ας ζήσουν δηλαδή λίγο ως απλοί πολίτες που τους τα παίρνουν όλα… και ας μας πούνε μετά ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Όταν το κάνουν και αναγνωρίσουν το δίκιο μας εμπράκτως -νομοθετώντας δηλαδή- για την προστασία μας, τότε θα έχουν κάνει ένα βήμα μπροστά, αποδεικνύοντας ότι πράγματι δεν είναι όλοι ίδιοι.
«Πονάει κεφάλι… κόβει κεφάλι…»
