Το πρώτο δεκαήμερο του Γενάρη το Υπουργείο Εργασίας ανακοίνωνε με πανηγυρισμούς μάλιστα ότι οδεύει προς επίλυση το θέμα της περίθαλψης των ανασφάλιστων.
Και όλοι πιστέψαμε ότι επιλύονται τελικά τα προβλήματα της ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης των ανασφάλιστων και οικονομικά αδύναμων.
Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Η επιτροπή αναθεώρησης ολοκλήρωσε τις εργασίες της και η Γενική Γραμματεία Πρόνοιας συνέταξε σχέδιο κοινής υπουργικής απόφασης το οποίο υπέγραψε ο υφυπουργός Εργασίας κ. Βασίλης Κεγκέρογλου και υποτίθεται ότι ήδη έχει ήδη ξεκινήσει η διαδικασία υπογραφής από τα συναρμόδια υπουργεία Υγείας, Οικονομικών και Εσωτερικών. Κάτι τέτοιο όμως ακόμη δεν έγινε, υπογραφές δεν έχουν μπει και έτσι οι ανασφάλιστοι παραμένουν χωρίς περίθαλψη.
Και όμως είναι εκρηκτικές και επικίνδυνες για τη δημοσία υγεία οι διαστάσεις που έχει λάβει το πρόβλημα της νοσοκοµειακής περίθαλψης εκατοντάδων χιλιάδων ανασφάλιστων και ανέργων πολιτών, καθώς και ανθρώπων που βρίσκονται κάτω από το όριο
της φτώχειας. Και αφού ακόμη η περιβόητη απόφαση, πηγαινοέρχεται από υπουργείο σε υπουργείο για υπογραφή, για την αντιμετώπιση αυτού του µείζονος προβλήματος, οι υπηρεσίες των νοσοκομείων αναγκάζουν τους ανασφάλιστους και τους µη έχοντες τη δυνατότητα πληρωµής των – αυξηµένων λόγω των KEN- νοσηλίων, να αποδεχθούν µια διαδικασία που µετατρέπει το οφειλόµενο ποσό για τη νοσηλεία του ασθενή σε χρέος του προς το ∆ηµόσιο. Ο ανασφάλιστος ασθενής, κατά την τακτική εισαγωγή του προπληρώνει ένα ποσό ή µε υπεύθυνη δήλωσή του αναφέρει την αδυναμία του για την καταβολή του, όμως παράλληλα δεσµεύεται να το αποπληρώσει στη συνέχεια, µετακυλίοντας το κόστος της περίθαλψής του επαυξημένο µε τόκους υπερηµερίας στην οικεία ∆ΟΥ. To Υπουργείο Υγείας και οι ∆ιοικήσεις των Νοσοκοµείων δεν λαµβάνουν, όπως καταγγέλλουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, υπ’ όψιν τους ούτε καν την Κοινή Υπουργική Απόφαση του 2006, n οποία προβλέπει τη δωρεάν περίθαλψη πολιτών µε εισόδημα κάτω των 6.000 ευρώ. Έτσι, εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστοι, άνεργοι και πολίτες µε σοβαρή οικονομική αδυναμία καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα στην επιδείνωση της υγείας τους ή στην επιβάρυνση των ίδιων και των οικογενειών τους µε ένα ακόμα δυσβάστακτο και µη διαχειρίσιµο χρέος. Αυτό οδηγεί ουσιαστικά στον αποκλεισμό µιας μεγάλης κατηγορίας του πληθυσμού από την πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες νοσοκοµειακής περίθαλψης και επιτείνει το φαινόμενο της υγειονομικής φτώχειας στη χώρα. Και την ίδια ώρα το επίσης πολυδιαφημισμένο πρόγραµµα «Εισιτήριο Ελεύθερης Πρόσβασης σε Υπηρεσίες Πρωτοβάθµιας Φροντίδας Υγείας» που έχει προωθήσει το Υπουργείο Υγείας µε χρηµατοδότηση από το ΕΣΠΑ, όχι µόνο αφορά πολύ περιορισμένο αριθμό ανασφάλιστων πολιτών και αποκλείει µε τα 3 κριτήρια που θέτει µεγάλες κατηγορίες πληθυσμού, όχι µόνο εξαιρεί τις υγειονοµικές µμονάδες και τα εργαστήρια του ΕΟΠΥΥ από την παροχή υπηρεσιών προς τους «ωφελούµενους», αλλά αφορά αποκλειστικά την παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας περίθαλψης και όχι νοσοκομειακής.
