Η χθεσινή παρέμβαση του Εργατικού Κέντρου Βόλου, ορθότατη και στην κατάλληλη στιγμή για τη Χαλυβουργία. Η ΔΕΗ ανακοίνωσε μειώσεις στα τιμολόγια του βιομηχανικού ρεύματος μέχρι και 35%.
Την απόφαση αυτή περίμεναν οι Χαλυβουργίες – έτσι τουλάχιστον έλεγαν- για να πάρουν ξανά μπροστά και να ορθοποδήσουν, αφού μόνιμη επωδός το τελευταίο διάστημα με αφορμή τα μέτρα και τις περικοπές εναντίον των εργαζομένων ήταν ότι «δεν βγαίνουμε» και ότι «δεν είμαστε ανταγωνιστικοί» σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη.
Χθες μετά από όλες τις πιέσεις που ασκήθηκαν, τις συζητήσεις και τη διαβούλευση που έγινε, τελικά έγινε αποδεκτό το καθολικό αίτημα για τις Χαλυβουργίες αλλά και τις άλλες βιομηχανίες και έτσι πλέον δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.
Δικαίως λοιπόν το ΕΚΒ ζητά να ανακληθούν εδώ και τώρα όλες οι απολύσεις που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα με επιχείρημα το υψηλό κόστος της ενέργειας και παράλληλα να σταματήσουν οι περικοπές στους μισθούς.
Εδώ και δύο χρόνια ασταμάτητα οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργίας έχουν βάλει πλάτη προκειμένου να παραμείνουν ανοιχτές οι μονάδες στην περιοχή. Τώρα δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την εταιρεία. Θα πρέπει χωρίς αστερίσκους να λειτουργήσει «ανταποδοτικά» προς το προσωπικό που όχι μόνο αποδέχτηκε τις μειώσεις τόσο διάστημα αλλά πήρε πρωτοβουλίες και στήριξε και το αίτημα για το ρεύμα.
Και αυτό δεν αφορά μόνο τις δύο Χαλυβουργίες της περιοχής μας αλλά και το τρίτο εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο όπου οι Χαλυβουργοί έλαβαν ήδη τις ομαδικές απολύσεις και αγωνίζονται τώρα στο Υπουργείο Εργασίας για να αποφύγουν τον «ξαφνικό θάνατο».
Για αυτό και είναι ορθότατο το αίτημα του ΕΚΒ και επίκαιρη όσο ποτέ η παρέμβασή του. Θέτει προ των ευθυνών την Διοίκηση της Χαλυβουργίας που δεν μπορεί πλέον να «ποιεί τη νήσσαν». Όπως δεν μπορεί να παραμείνει αδιάφορη η Κυβέρνηση σε αυτό το θέμα.
Οι Χαλυβουργίες, έβαλαν λυτούς και δεμένους και πέτυχαν τη μείωση του βιομηχανικού ρεύματος και του φυσικού αερίου αλλά και τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Εάν αυτό δεν έχει αντίκρισμα στους εργαζόμενους υπάρχει θέμα και μάλιστα πολύ σοβαρό.
Διότι δεν είναι δυνατόν, σε περίοδο κρίσης και ενώ τελικά έστω και αργά, γίνονται κινήσεις και αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες που θα συμβάλλουν να ορθοποδήσουν οι εταιρείες και να γίνουν και πάλι ανταγωνιστικές, αυτές να κωφεύουν και να γυρίζουν διαρκώς πάλι την πλάτη σε αυτούς που μέχρι σήμερα πλήρωσαν πολύ ακριβά το τίμημα αυτών των περικοπών.
Μία πρώτη καλή κίνηση θα είναι να μην ισχύσουν οι νέες μειώσεις για τους εργαζόμενους που αποφασίστηκαν μόλις προχθές στο Βόλο. Χρόνος υπάρχει για να αλλάξουν οι αποφάσεις, διάθεση χρειάζεται για να αποδειχτεί εν κατακλείδι, ότι το πρόβλημα ήταν πράγματι το υψηλό κόστος της ενέργειας και όχι η συνήθης τακτική των εργοδοτών να «φορτώνουν» τα βάρη πάντα στους εργαζόμενους, με τους οποίους όμως ποτέ δεν μοιράστηκαν τα κέρδη τους.
