Τους είχαμε ξεχάσει για κάμποσες εβδομάδες, φαίνεται όμως ότι επέστρεψαν πιο αποφασισμένοι απ’ ότι τουλάχιστον περίμενε η κυβέρνηση. Και ως δανειστές ξέρουν να πιέζουν, βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό, απειλούν, απευθύνουν τελεσίγραφα ξέροντας εκ των προτέρων ότι στη διαπραγμάτευση από τα 10 θα κερδίσουν τα πέντε.
Έτσι από προχθές άρχισαν και πάλι να βάζουν διάφορα ζητήματα και να στήνεται σιγά – σιγά ένα σκηνικό τρόμου με τα γνωστά διλήμματα μόνο και μόνο για τους πολίτες φυσικά.
«Η κυβέρνηση αναμένει από την τρόικα «κατ’ ελάχιστο μια δήλωση επαρκούς προόδου», δήλωσε κορυφαίος παράγοντας του υπουργείου των Οικονομικών, σχετικά με τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις με τους εκπροσώπους των δανειστών, διαπραγματεύσεις που πλέον έχουν εισέλθει στην κρίσιμη καμπή τους» έλεγαν χθες κυβερνητικοί παράγοντες.
Ενδεικτικό πάντως της κρίσιμης κατάστασης είναι το γεγονός πως ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας πηγαινοέρχονταν όπως διάβαζα χθες στο Μαξίμου, προκειμένου να κλείσει όλες τις εκκρεμότητες με τη βοήθεια του πρωθυπουργού, που όπως όλα δείχνουν με δική του πρωτοβουλία θα επέλθει ή όχι συμφωνία.
Με δεδομένο ότι το Eurogroup θα συνεδριάσει την προσεχή Δευτέρα, είναι προφανές ότι τα χρονικά περιθώρια στενεύουν και εάν δεν έχει εξασφαλισθεί η συγκεκριμένη δήλωση προόδου ή δεν έχει υπάρξει κατάληξη στις διαπραγματεύσεις έως την Κυριακή, η κυβέρνηση θα επιδιώξει να δοθεί η έγκριση για τη δόση μέσω τηλεδιάσκεψης (έκτακτο Eurogroup).
Το καλό σενάριο για την κυβέρνηση , όπως τονίζουν οι οικονομικοί αναλυτές, είναι να υπάρξει μια «επί της αρχής τεχνική συμφωνία», που δίνει το «πράσινο φως» στο Eurogroup της Δευτέρας να λάβει πολιτική απόφαση για την έγκριση της δόσης, η οποία στη συνέχεια θα εκταμιεύεται τμηματικά, ανάλογα με την υλοποίηση των δεσμεύσεων.
Από το υπουργείο Οικονομικών επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει δημοσιονομικό κενό για το 2014, τη δε Παρασκευή και το Σάββατο οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα θα επικεντρωθούν στο νέο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο.
Ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες, παραμένει και το ύψος του κοινωνικού μερίσματος, το οποίο η τρόικα συναρτά τόσο με το ύψος, όσο και με τη βιωσιμότητα του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Επίσης «αγκάθια» των μαραθώνιων διαπραγματεύσεων παραμένουν οι προτάσεις του ΟΟΣΑ (εργαλειοθήκη για την ενίσχυση του ανταγωνισμού) και οι αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς (ομαδικές απολύσεις) ενώ επίσης μεγάλος γολγοθάς αναμένεται με τις εκκρεμότητες που σχετίζονται με το Δημόσιο, διαθεσιμότητες- απολύσεις αφού οι πληροφορίες επιμένουν ότι οι δανειστές «διψούν» και για άλλες αποχωρήσεις.
Δεν είναι η πρώτη φορά που βιώνουμε ένα παρόμοιο σκηνικό, όπως δεν θα είναι και η τελευταία. Όσο η χώρα θα στηρίζεται στα δανεικά και όσο η τρόικα θα έχει τον πρώτο λόγο, οι διαπραγματεύσεις πάντα θα ξεκινούν ως εφιάλτης για να μπορεί μετά η Κυβέρνηση να «καμώνεται» ότι διαπραγματεύτηκε και αποφεύχθηκε το μοιραίο. Πάνω σε ένα τέτοιο μοτίβο πορεύτηκαν μέχρι σήμερα δύο κυβερνήσεις, γιατί να αλλάξει τώρα; Μήπως επειδή ορισμένοι πίστεψαν ότι το πλεόνασμα θα είναι το «φάρμακο για πάσα νόσο» ; Οχι μόνο δεν είναι αλλά ως φαίνεται τους ανοίγει την όρεξη για να απαιτήσουν και άλλα…
