Πραγματικά έμειναν άφωνοι οι Ελληνες που άκουσαν τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα να λέει προχθές το βράδυ και μάλιστα με ύφος χιλίων καρδιναλίων τη φοβερή εκτίμηση ότι «Η Ελλάδα υπερφορολογείται».
Ηταν τόσο κατηγορηματικός μάλιστα όσον αφορά τη συγκεκριμένη εκτίμηση και υπερασπίστηκε με τόσο πάθος αυτή την πολιτική που ασκεί η Κυβέρνηση που ήθελε πραγματικά υπομονή για να ακολουθήσει τη συλλογιστική του ειδικά ένας άνεργος, ή ένας εργαζόμενος των 500 ευρώ ή ένας οικογενειάρχης που δεν προλαβαίνει να πληρώνει τους φόρους για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα και να μπορεί να κοιτάει κατάματα τα παιδιά του.
Βέβαια θα πρέπει να λάβει κανείς υπόψη ότι ο κ. Στουρνάρας μιλά τόσο ωμά διότι, αφενός δεν έχει να φοβηθεί το πολιτικό κόστος και αφετέρου διότι πράγματι δεν μπορεί να αντιληφθεί τις ανάγκες, όχι ενός μικρομεσαίου, αλλά κυρίως ενός μεροκαματιάρη που καθημερινά δίνει τη μάχη της επιβίωσης.
Για αυτό και όταν έφτασε η ώρα να μιλήσει για τους πλειστηριασμούς ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας ήταν «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» και ουσιαστικά άφησε να εννοηθεί ότι πρόκειται για ένα μέτωπο ανοιχτό με την τρόικα στο οποίο ενδεχομένως να έχουμε εκπλήξεις και μάλιστα δυσάρεστες, αφού οι δανειστές μας επιμένουν να υπερασπίζονται πάνω από όλα τα συμφέροντα των τραπεζών και όχι φυσικά των δανειοληπτών που εξαιτίας της έλλειψης ρευστότητας αδυνατούν να πληρώνουν κανονικά τα δάνεια και τώρα κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους.
Και βέβαια μπορεί να κατέθεσε μία σειρά από επιχειρήματα για τα μειωμένα κριτήρια και τους φορολογικούς συντελεστές ότι είναι μικρότεροι από ότι στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, ξέχασε όμως να πει ότι για παράδειγμα, στην Ελλάδα ένας ελεύθερος επαγγελματίας πληρώνει ταυτόχρονα και φόρο επιτηδεύματος που στα χαμηλά εισοδήματα ανεβάζει τον συντελεστή σε πάνω από 30% και αυξημένα τέλη κυκλοφορίας, ακριβά λόγω φορολογίας καύσιμα και έναν νέο φόρο για το ακίνητό του που δεν πλήρωνε πριν.
Παράλληλα θα πρέπει να πληρώσει και 5.000 – 6.000 ευρώ στο ταμείο του. Και όλα αυτά σε συνθήκες τερατώδους ύφεσης, δηλαδή δραματικής μείωσης του τζίρου του, άρα και της φοροδοτικής του δυνατότητας.
Και άλλα πολλά απέφυγε να επισημάνει ο κ. Στουρνάρας και όχι τυχαία, αφού είναι πλέον γνωστές τόσο οι απόψεις του περί των μέτρων που επιβάλλονται όσο και περί των διαρθρωτικών κινήσεων που πρέπει να γίνουν. Είναι αυτός άλλωστε που είπε ότι το μνημόνιο είναι το μόνο ουσιαστικό πολιτικό κείμενο που έχει διαβάσει ο ίδιος προσωπικά και που από ότι δείχνουν οι εξελίξεις, όχι μόνο το πιστεύει, αλλά ξέρει να το υπηρετεί πιστά.
Για αυτό και είναι ο αγαπημένος υπουργός των δανειστών, αφού μπορούν και συνεννοούνται στη δική τους γλώσσα, μία γλώσσα βέβαια που δεν αφορά τους πολίτες, διότι αυτοί ούτως άλλως άλλα τους λένε και άλλα κάνουν.
