O καλός καιρός, η μεσογειακή κουλτούρα της, το ωραίο φαγητό και το γεγονός ότι συνδυάζει την παράδοση με τα σύγχρονα στοιχεία καθιστούν τη Βαρκελώνη ιδανικό τόπο να ζει κανείς. Αλλά και να την επισκέπτεται, γιατί είναι σίγουρο πως θα περάσει καλά. Ανέκαθεν αγαπούσα το κέντρο της και από επιλογή έχω ζήσει κατά καιρούς σε διάφορες γειτονιές του, π.χ. στην οδό Trafalgar, στο Born και τώρα στο Raval.
Το ιδανικό ξύπνημα για μένα είναι φυσικά χωρίς ξυπνητήρι. Αν και λατρεύω να παίρνω το πρωινό μου στο σπίτι -φρυγανισμένο ψωμί με βούτυρο και μέλι ή με αλάτι και ελαιόλαδο-, ένα αγαπημένο μέρος για πρωινό είναι το Escriba στη Ramblas, παρόλο που δεν πηγαίνω πια τόσο συχνά όσο παλιά. Σας προτείνω να παραγγείλετε οπωσδήποτε cremadet, ένα ονειρεμένο γλύκισμα από τραγανή ζύμη γεμιστή με κρέμα καταλάνα.
Την εποχή που έμενα δίπλα από το Parc de la Ciutadella, έκανα αρκετές φωτογραφίσεις εκεί. Ηταν το… υπαίθριο στούντιό μου! Λίγοι γνωρίζουν ότι εκεί βρίσκεται ένα από τα πρώτα έργα του Gaudi· για την ακρίβεια δεν το σχεδίασε ο ίδιος, αλλά μαθήτευε εκείνη την περίοδο κοντά στον δημιουργό του, Josep Fontsere: πρόκειται για το σιντριβάνι με τους δράκους. Από όποια μεριά κι αν το δεις, είναι εντυπωσιακό. Μου αρέσει επίσης να περπατώ στην Barceloneta, ακολουθώντας το Passeig Joan de Borbo. Ολη η πόλη είναι ανοιχτή προς τη θάλασσα πια και μπορείς περπατώντας να φτάσεις από την Barceloneta στο τέλος της Diagonal. Ωραίος προορισμός για περπάτημα είναι επίσης το Montjuic: η θέα στην πόλη είναι συγκλονιστική. Από εκεί μπορείτε να πάρετε το τελεφερίκ μέχρι την Barceloneta. Ενημερώνομαι πάντα για τις εκθέσεις που φιλοξενεί το CaixaForum – συνήθως όλο και κάτι βρίσκω που με ενδιαφέρει. Αλλά η τέλεια μέρα στη Βαρκελώνη κλείνει με σινεμά. Μου αρέσουν πολύ η Ταινιοθήκη (Filmoteca de Catalunya) και το Cinemes Melies, όπου προβάλλονται συνήθως παλιές κλασικές ταινίες ή καλά φιλμ των προηγούμενων σεζόν.
Ενα από τα βασικά «αξιοθέατα» της πόλης είναι τα εστιατόρια και το καλό φαγητό της. Λατρεύω την κουζίνα του Ca L’ Estevet (κοντά στο MACBA) – εξαιρετικά πιάτα με ολόφρεσκες πρώτες ύλες από τη γειτονική αγορά, μαγειρεμένα ταπεινά με τον τρόπο των γιαγιάδων μας. Αντίστοιχης λογικής είναι και το Ca L’ Agut στην οδό Gignas.
Λίγο πιο μοδάτο είναι το Lo De Flor στην οδό Carretas, όπου και πάλι η βάση για το καλομαγειρεμένο φαγητό του είναι οι εξαιρετικές πρώτες ύλες. Το Botafumeiro φημίζεται για τα οστρακοειδή του, όπως επίσης και το πιο τουριστικό και φασαριόζικο Mundial Bar, τους τοίχους του οποίου κοσμούν ασπρόμαυρες φωτογραφίες μποξέρ της δεκαετίας του ’30. Για τάπας συστήνω οπωσδήποτε το La Bombeta στην Barceloneta ή το El Vaso de Oro, ενώ για παέγια δοκιμάστε το Escriba στην ομώνυμη παραλία και το Suquet de l’ Almirall. Αν πάλι αναζητάτε μια μοναδική εμπειρία, στο El Passadis d’ en Pep θα φάτε ό,τι εμπνευστεί ο σεφ το συγκεκριμένο βράδυ, εσείς πρέπει απλώς να είστε έτοιμοι να το απολαύσετε. Είναι το μέρος όπου συνυπάρχουν ταπεινοί λάτρεις του καλού φαγητού και αστέρες του Χόλιγουντ. Και βέβαια, σταθερή αξία είναι το Casa Leopoldo, όπου ο Γούντι Αλεν γύρισε σκηνές του «Βίκι, Κριστίνα, Μπαρτσελόνα», αλλά και όπου ο παππούς μου πήγαινε τακτικά στα νιάτα του, τη δεκαετία του ’40 και του ’50. Πιο απλό και καθόλου φανταχτερό, αλλά σαφώς πεντανόστιμο, είναι το φαγητό στο Μontalban, στην περιοχή Poble Sec. Εχει τέσσερα τραπέζια όλα κι όλα, συνεπώς η κράτηση είναι απαραίτητη αν θέλετε να γευτείτε τα ολόφρεσκα ψάρια του.
Μια πολύ ωραία βόλτα είναι η αγορά La Boqueria, κοντά στη Rambla de les Flors. Τα καλύτερα λουλούδια στην πόλη τα πουλάει η Καρολίνα στην ίδια Rambla – η οικογένειά της βρίσκεται σε αυτόν το δρόμο εδώ και πέντε γενιές. Με το εξαιρετικό της γούστο θα σας φτιάξει ένα μπουκέτο με φινέτσα, σε αναπάντεχους συνδυασμούς. Αν αγαπάτε το καλό ρούχο, η μπουτίκ Santa Eulalia παντρεύει την παράδοση του καλού ραψίματος με τις πιο σύγχρονες τάσεις στο pret-a-porter για άνδρες και γυναίκες. Το Outpost είναι ιδανικός προορισμός για αξεσουάρ, απίστευτες τσάντες και παπούτσια, αλλά και οτιδήποτε σχετικό με την ομορφιά, συμπεριλαμβανομένων και των αρωμάτων. Το Fins de Siecle είναι ένα υπέροχο art deco μαγαζί γεμάτο θησαυρούς, όπως επίσης και το Ar-No, όπου ο ιδιοκτήτης είναι πάντα έτοιμος να εξηγήσει ακόμη και τις πλέον άγνωστες λεπτομέρειες για κάθε έπιπλο ή άλλο κομμάτι που διαθέτει. Το αγαπημένο μου κοκτέιλ μπαρ είναι το Boadas στην οδό Tallers – ένα κλασικό τριγωνικό μπαρ 20 τ.μ. της δεκαετίας του ’20. Αλλά και σε οποιοδήποτε από τα παλιά κοκτέιλ μπαρ της οδού Aribau, όπως το Dry Martini ή το Ideal, θα πιείτε ωραία ποτά σε ακόμη πιο ωραία ατμόσφαιρα.
Η Βαρκελώνη δεν θα ήταν ποτέ αυτή που είναι σήμερα χωρίς το Περίπτερο του Mies van der Rohe στο Montjuic, αλλά και χωρίς το Fundacio Miro: υπέροχο κτίριο, καθηλωτική τέχνη, μοναδική η θέα του στην πόλη. Το Fundacio Tapies και το MNAC στο Montjuic μυούν τον επισκέπτη στους κρυμμένους θησαυρούς και στη φιλοσοφία της καταλανικής τέχνης, ειδικά όποιον ενδιαφέρεται για σπουδαίους καλλιτέχνες του 19ου και του 20ού αιώνα, όπως ο Mariano Fortuny, ο Anglada Camarasa ή ο Joaquim Mir. Το MNAC διαθέτει επίσης εξαιρετικές αίθουσες φωτογραφίας.
Και βέβαια, μιλώντας για αρχιτεκτονική, δεν μπορώ να παραλείψω τα αυτονόητα: τα κτίρια του Gaudi, όπως την Pedrera, την Casa Batllο, το Palau Guell ή το Parc Guell. Και δεν θα το πιστέψετε, αλλά δεν έχω μπει ποτέ μέσα στη Sagrada Familia. Μάλλον ήρθε η ώρα να πάω!
kathimerini.gr
