ΤΟΠΙΚΑ

Ο χάρτης της ρύπανσης στη Μαγνησία

ο-χάρτης-της-ρύπανσης-στη-μαγνησία-851206

Είναι παρήγορο ότι για διάφορες ειδικές συνθήκες οι πολίτες του νομού Μαγνησίας είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι στο ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος. Σε θεωρητικό επίπεδο βεβαίως. Πρακτικά δεν προχωρούν και πολλά πράγματα. Χωρίς πολλές περιστροφές θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι για την επιβάρυνση του περιβάλλοντος στο νομό Μαγνησίας έχουμε μια ελλειμματική, σε ορισμένες περιπτώσεις μονομερή και σίγουρα θολή εικόνα για τις κυριότερες πηγές ρύπανσης.
Ορισμένες βασικές αιτίες ρύπανσης του αέρα, του εδάφους, του νερού και της θάλασσας στην περιοχή μας έχουν εντοπιστεί. Λείπουν όμως οι επιστημονικά τεκμηριωμένες μελέτες που καταρχήν θα προσδιορίζουν το σύνολο των πηγών της ρύπανσης και κατά δεύτερον θα καθορίζουν το ποσοστό ευθύνης της κάθε μίας στην επιβάρυνση του περιβάλλοντος.
Η αερορύπανση είναι ένα θέμα που απασχολεί την τοπική κοινωνία ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Ως βασικότερες πηγές έχουν προσδιοριστεί, εν αναμονή και των ειδικών μελετών, οι τοπικές βαριές βιομηχανίες, το κυκλοφοριακό και οι κεντρικές θερμάνσεις. Για τις βιομηχανίες έχουν λεχθεί πάρα πολλά και δεν επιθυμούμε να προσθέσουμε περισσότερα, πρέπει να συμμορφωθούν όλες στο πλαίσιο της τελευταίας απόφασης του ΥΠΕΧΩΔΕ για την ΑΓΕΤ. Αυτό δεν παίρνει αναβολή.
Για το κυκλοφοριακό στο πολεοδομικό συγκρότημα του Βόλου οι τοπικοί φορείς και κυρίως ο Δήμος Βόλου μελετούν διάφορα μέτρα απαγορευτικού χαρακτήρα. Δεν φτάνουν όμως μόνο αυτά. Τα φιλικά καύσιμα και οι τεχνολογίες που προστατεύουν το περιβάλλον είναι παντελώς άγνωστες στον τόπο μας. Εντάξει ο δακτύλιος, οι κορύνες ή τα μονά-ζυγά που μπορεί να εφαρμοστούν. Όμως πόσα αυτοκίνητα στο Βόλο κινούνται με βιοκαύσιμα; Σχεδόν κανένα. Πως μπορούμε να περιορίσουμε τη ρύπανση από το κυκλοφοριακό όταν στη χώρα μας από τα 34 συνολικά μοντέλα υβριδικών οχημάτων που κυκλοφορούν παγκοσμίως έχουν έρθει μόνο τα πέντε; Πως θα βελτιωθεί η κατάσταση όταν τα περισσότερα βαριά οχήματα φορτηγά και λεωφορεία είναι παλιάς τεχνολογίας;
Η μόλυνση του εδάφους είναι κάτι που ελάχιστα μας απασχολεί στη Μαγνησία. Τα προηγούμενα χρόνια ζήσαμε το φαινόμενο της υπερτροφίας του πλαγκτού στον Παγασητικό κόλπο ως αποτέλεσμα της κατάχρησης φυτοφαρμάκων και της απορροής επιβαρυμένων υδάτων από το θεσσαλικό κάμπο μέσω της σήραγγας. Στα προγράμματα μείωσης της νιτρορύπανσης ο νομός Μαγνησίας είναι τελευταίος σε ολόκληρη την Θεσσαλία. Οι ανεξέλεγκτοι σκουπιδότοποι κυρίως σε χωριά του νομού Μαγνησίας είναι και σήμερα μια οδυνηρή πραγματικότητα. Το πρόγραμμα των σταθμών μεταφόρτωσης απορριμμάτων από τους περιφερειακούς δήμους προς τον ΧΥΤΑ Βόλου ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί. Οι ΧΥΤΑ (χώροι υγειονομικής ταφής απορριμμάτων) του Νοτίου Πηλίου και των νησιών των Β. Σποράδων ακόμα καρκινοβατούν, ενώ συζητούνται χρόνια. Επιπλέον η απόρριψη μπάζων στο νομό Μαγνησίας μπορεί να συμβαίνει σε κάθε πλαγιά και σε κάθε ρεματιά, αφού τόσα χρόνια δεν βρέθηκε ένα ανενεργό νταμάρι το οποίο θα μπορούσε να γίνει χώρος υποδοχής, επεξεργασίας και αξιοποίησης των μπάζων από τις οικοδομές και τις κατεδαφίσεις, τα οποία συναντάς στις πιο απίθανες περιοχές του φυσικού περιβάλλοντος της Μαγνησίας. Επίσης καθυστερούν απελπιστικά τα προγράμματα εκμετάλλευσης των απορριμμάτων από τα οποία θα μπορούσε να παραχθεί ενέργεια και να κάνει κερδοφόρα την εκμετάλλευσή τους.
Σε ποιο νομό όμως θα γίνουν αυτά; Στη Μαγνησία στην οποία προ τετραετίας χρεωκόπησε το πρόγραμμα ανακύκλωσης με συνέπεια ακόμα και σήμερα εκατοντάδες τόνοι χαρτιού να βρίσκονται αποθηκευμένοι σε κάποιες αποθήκες στη Νεάπολη; Που είναι οι κάδοι χαρτιού, γυαλιού και μετάλλων από τους οποίους ολόκληρο το πολεοδομικό συγκρότημα Βόλου θα έπρεπε να είναι γεμάτο; Αρκούμαστε στην ανακύκλωση που υλοποιούν κάποια από τα ιδιωτικά σούπερ μάρκετ.
Ένα θέμα το οποίο δεν συζητά κανείς στη Μαγνησία τα τελευταία χρόνια είναι οι καταλύτες των αυτοκινήτων. Από τότε που κυκλοφόρησαν τα πρώτα καταλυτικά αυτοκίνητα πέρασαν αρκετά χρόνια και ήδη αντικαθίστανται οι πρώτοι καταλύτες. Πού αποθηκεύονται όλα αυτά τα κατάλοιπα που περιέχουν τοξικά υγρά και βαρέα μέταλλα; Γνωρίζει κανείς κάτι;
Είναι δυνατόν στην τουριστική Μαγνησία να υπάρχουν ολόκληρες περιοχές όπως το Κεντρικό και το Ανατολικό Πήλιο που να μη διαθέτουν εν έτει 2008 δίκτυα ακαθάρτων και να είναι γεμάτες βόθρους περιοχές απαράμιλλου φυσικού κάλλους;
Αν στον αέρα και στο έδαφος τα πράγματα είναι άσχημα στο ζήτημα του νερού της Μαγνησίας γίνονται από τώρα κι όχι από αύριο εφιαλτικά. Στο Ριζόμυλο οι αγρότες βρίσκουν πλέον νερό σε βάθος 400 μέτρων, ενώ στο Βελεστίνο – σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση σελ. 22 – οι γεωτρήσεις έχουν φτάσει σε βάθος 350 μέτρων! Τα ίδια και στον Αλμυρό. Παρόλα αυτά δίνονται ακόμα σωρηδόν άδειες νέων γεωτρήσεων! Στο Πήλιο και στην Όθρυ τα πηγαία και επιφανειακά νερά καταλήγουν ανεξέλεγκτα στη θάλασσα. Δύο φράγματα, το Παναγιώτικο στο Πήλιο και το Μαυρομάτι στην Όθρυ, τα οποία έπρεπε να λειτουργούν από χρόνια ακόμα αντιμετωπίζουν προβλήματα ολοκλήρωσης.
Λιμνοδεξαμενές σε Μακρυνίτσα, Πορταριά, Μηλιές και Ανατολικό Πήλιο, στον κάμπο του Αλμυρού και στο Βελεστίνο βρίσκονται ακόμα στο εκκολαπτήριο των …σκέψεων. Η ποιότητα του νερού της ΔΕΥΑΜΒ τους θερινούς μήνες είναι ανυπόφορη. Οι γεωτρήσεις καλούνται να ξεδιψάσουν το Βόλο την ώρα που εκατομμύρια κυβικά επιφανειακών και πηγαίων νερών άριστης ποιότητας χάνονται από την εγκληματική αβελτηρία των κυβερνώντων τον τόπο και τη χώρα. Τουριστικές περιοχές, όπως το παραλιακό, Νοτιοανατολικό Πήλιο δεν διαθέτουν βιολογικούς καθαρισμούς, με αποτέλεσμα τα λύματα να καταλήγουν στα ρέματα κι από κει στο κλειστό οικοσύστημα του Παγασητικού κόλπου. Συχνά πυκνά γινόμαστε μάρτυρες ασυνείδητων καπεταναίων πλοίων που προσεγγίζουν το λιμάνι του Βόλου και οι οποίοι φεύγοντας μας αφήνουν και τα «δώρα» τους που είναι από σκουπίδια μέχρι πετρελαιοκηλίδες λίγο πιο έξω από το λιμάνι του Βόλου. Ποιος τους ελέγχει και πως; Οι εκφορτώσεις χύδην μεταλλευμάτων και εμπορευμάτων στο λιμάνι του Βόλου εκτός του ότι πνίγουν τη συνοικία του Παλιού Λιμεναρχείου αφήνουν και τα βαριά τους μέταλλα στον πυθμένα του λιμανιού.
Τα ελάχιστα δάση που έχουν απομείνει δεν έχουν καθαριστεί ποτέ. Οι αγρότες εξακολουθούν να ανάβουν φωτιές χωρίς σχετική άδεια για να κάψουν ξερά χόρτα και κλαδιά. Αιτία της τελευταίας μεγάλης πυρκαγιάς, αλλά και άλλων πολλών στο Νότιο Πήλιο η συγκεκριμένη συνήθεια. Ουδείς σκέφτηκε ότι απ΄ όλα αυτά που καίγονται θα μπορούσε να παραχθεί κατά τόπους χρήσιμη βιομάζα για τις καλλιέργειες με πολύ οικονομικό τρόπο.
Αλλά τι να περιμένει κανείς από τις τοπικές αρχές ενός τόπου που δεν φρόντισαν μέχρι σήμερα να αντικαταστήσουν τους λαμπτήρες δημοτικού φωτισμού σε κάθε πόλη και χωριό της Μαγνησίας με λαμπτήρες οικονομικούς και οικολογικούς;
Ο κατάλογος που παραθέτουμε δεν είναι ασφαλώς ολοκληρωμένος. Είναι ενδεικτικός. Με δυο λόγια τα χειρότερα δεν έπονται. Είναι εδώ δίπλα μας. Εν κατακλείδι δεν κινδυνεύει ο πλανήτης. Η γειτονιά μας, το χωριό μας και η πόλη μας κινδυνεύουν. Αν δεν σώσουμε αυτά είναι μεγάλη αμετροέπεια να πιστεύουμε ότι μπορούμε να σώσουμε τον πλανήτη.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου